معامله قرن یا کلاهبرداری
آوای سنت : از زمان روی کارآمدن دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا، وی اعلام کرده است طرح سازشی را بین اسرائیل و فلسطینی ها آماده کرده است و از این طرح بنام معامله قرن نام برد .
در روزها و هفته های گذشته تحرکات دیپلماتیک آمریکا برای عملی شدن این طرح افزایش داشته و این کشور تلاش می کند با همراهی دول عربی منطقه مثل عربستان،امارت متحده عربی و مصر گروه های مبارز فلسطینی را به نشستن پای میز مذاکره مجاب نماید .اخبار و گزارش های منتشر شده از فشار شدید عربستان بر گروه های فلسطینی برای پذیرش طرح معامله با اسرائیل حکایت دارد .
بر اساس این طرح شهر بیت المقدس به طور کامل به رژیم اسرائیل واگذار شده و فلسطینی ها نباید هیچ گونه ادعایی در مورد این شهر تاریخی _اسلامی داشته باشند .انتقال سفارت ایالات متحده از تل آویو به بیت المقدس در راستای عینیت بخشیدن به این رویا انجام شده است .
بعد دیگر این معامله رد هرگونه حق آوارگان فلسطینی برای بازگشت به اراضی اشغالی فلسطین است .در این چارچوب دولت های عربی منطقه و در راس آنها اردن ،لبنان و سوریه باید زمینه پذیرش دایمی آوارگان فلسطینی را در کشورهای خود فراهم نمایند .پذیرش شرایط غصبی ایجاد شده در سرزمین های فلسطینی نتیجه این بند از معامله است .
کاهش سرزمین ها و مناطق مد نظر برای تشکیل دولت فلسطینی و محدود کردن آن به بخش های کوچکی از کرانه غربی رود اردن و نوار غزه (بدون بیت المقدس )از بخش های مهم دیگر این طرح است .
براساس این طرح، بخش های باقی مانده از کرانه باختری برای تشکیل حکومت خودگردان در اختیار فلسطینی ها قرار خواهد گرفت. همچنین حکومت فلسطینی ها بر غزه و بخشی از شمال سینا به رسمیت شناخته می شود.
بر اساس طرح معامله قرن، دولت فلسطین با مرزهای موقت شامل نیمی از کرانه باختری و نوار غزه بدون قدس اشغالی تشکیل می شود که بررسی مساله پناهندگان نیز در همین اراضی محدود در دستور کار قرار خواهد گرفت .
یکی از بندهای مضحک این طرح این است که فلسطینی ها با چشم پوشی کامل از قدس تاریخی، باید «شهر قدس جدید» را در روستاها و مجتمع های مسکونی کرانه باختری بسازند.
توجه ویژه به حفظ امنیت رژیم صهیونیستی و حق این رژیم برای توسعه شهرک سازیها تا زمان حصول توافق نهایی از جمله بندهای دیگر این معامله است .بر این اساس در طرح نهایی به اسرائیل حق داده می شود کلیه اقدامات لارم و ضروری را برای حفظ امنیت مرزهای خود انجام دهد .
موارد فوق مهم ترین بخش های طرح موسوم به معامله قرن است .تنها بعدی که در این طرح به چشم نمی آید اصل معامله است .در معامله سود و منفعت هر دو طرف مد نظر قرار گرفته و تلاش می گردد در یک شرایط برد برد توافق صورت گیرد .نگاهی اجمالی به بندهای طرح پیشنهادی آمریکا بیانگر این واقعیت است که طرح پیشنهادی یک معامله نبوده، بلکه تحمیل یک طرح سازش یک طرفه در چارچوب راهبرد کلی آمریکا برای حراست و حفاظت از امنیت اسرائیل است .
برخی از تحلیل گران مسائل منطقه اعتقاد دارند که خروج آمریکا از برجام و بازگرداندن رژیم تحریم های ایران با هدف هموار کردن مسیر اجرای این معامله صورت گرفته است .به باور دولتمردان آمریکایی ایران مهم ترین حامی گروه های مبارز فلسطینی است و چنانچه حمایت ایران از این گروه ها کم شده و یا قطع گردد این گروه ها زیر بار امضای این توافقنامه خواهند رفت .بر اساس همین برداشت تلاش می گردد با محدود کردن دسترسی ایران به منابع مالی و درآمدی، پشتیبانی جمهوری اسلامی از فلسطینی ها محدود گردد.
همراهی دولت های عربی منطقه و در راس آنها حمایت عربستان از این توافق نکته مهم و کلیدی مساله است .آمریکایی ها به خوبی می دانند که دولت های عربی توان مقابله و مخالفت با اقدامات و تصمیمات آنها را ندارند و بر اساس همین ذهنیت تلاش می کنند آخرین خاکریز مقاومت در برابر یاغی گری های خود را فتح نمایند .افزایش فشارهای سیاسی و اقتصادی بر ایران با همین هدف صورت گرفته است .
رویه دولت جدید امریکا بر این است که بر اساس صلاحدید و تشخیص خود از مسائل، در موضوعات مختلف، اقدام به تصمیم سازی نماید .این تصمیم سازیها که غالبا بدون توجه به منافع و ملاحظات سایر بازیگران ذینفع در مساله صورت می پذیرد با مخالفت افکار عمومی مواجه می گردد.تجربه ماه های گذشته نشان داده است که رئیس جمهور کنونی آمریکا توجهی به این مخالفت ها نداشته و کار خود را انجام می دهد.به قول معروف در قاموس سیاسی آمریکایی ها حرف مرد یکی است .
در مساله فلسطین دونالد ترامپ با زمینه مثبت و آماده همراهی دولت های عربی مواجه است .این زمینه مساعد او را در پیشبرد اقدامات خود جری تر می نماید .در نهایت باید دید معامله قرن یا به عبارت صحیح تر کلاه گشاد قرن با چه کیفیتی بر ملت مظلوم فلسطین تحمیل می شود .
