آوای سنت : برخی معتقدندحزب الله به پاخواسته و درحال انجام ماموریت و تعهدخود و حتی چیزی بیشتر از آن در این معرکه و در حال نبرد با اشغالگران در شمال فلسطین اشغالی است، از سوی دیگر ، عده ای معتقدندکه با توجه به نبرد و عواقب آن، واکنش حزب الله فقط در حد سرزنش کردن بوده است. مانند بسیاری از قطبی‌سازی‌ها،حقیقت نه اینجا و نه آنجاست، بلکه جایی در بین این موضع گیری هاست.
به گزارش سرویس ترجمه آوای سنت ، با این حال،این امر از سوی دیگر نافی این نیست که موضع حزب‌الله در این جنگ بحث برانگیز است یا راه را برای جنجال باز می‌کند، به ویژه اینکه شعار وحدت میدان‌ها نه تنها توسط فلسطینی‌ها، بلکه توسط لبنانی‌ها نیز مطرح شد.
بنابراین مهمترین سوال از زمان آغاز جنگ، میزان مداخله حزب الله در این نبرد بوده است. درست است که گروههای دیگر به ویژه رژیم‌های عربی هم هستند که موضع گیری آنها بد و این موضع گیری بین شکست، ناتوانی و همدستی در نوسان است، اما هیچ کدام از آنها شعار آزادی فلسطین، حمایت ازمقاومت و وحدت میدان ها را مطرح نکردند
از منظرسیاسی و میدانی، این حزب الله بود که با بمباران سه پایگاه در مزارع اشغالی شبعا در صبح روز بعد ازجنگ (۱۷ مهر) درگیری با رژیم اشغالگر را آغاز و از آن به عنوان پیام همبستگی با مقاومت فلسطین یاد کرد،پس از آن، و بعد از پاسخ‌های متقابل، وضعیت به تدریج تشدید شد و دوطرف پایگاههای یکدیگر راهدف قرار دادند که درآن عده ای از نظامیان اشغالگرکشته و برخی ازنیروهای حزب الله و غیرنظامیان لبنانی شهید شدند.
اما ویژگی کلی وضعیت درگیری که از آن تاریخ بین حزب الله و نظامیان اشغالگر وجود داشته است این است که این تشدیدها کنترل شده و در چارچوب قوانین درگیری است که سال ها وجود داشته است
چندعامل وجود داردکه احتیاط حزب الله رانسبت به پیامدهای درگیری کامل یاحتی گسترده درنبرد افزایش می دهد،مهمترین آنها محاسبات داخلی مربوط به قطبی شدن لبنان و شرایط اقتصادی وسیاسی آن است.اگرچه برخی معتقدندکه وضعیت دو قطبی شدن درنبردفعلی کمترازرویارویی ها وجنگ های قبلی است اماحزب الله همچنین پیامدهای آنرا درداخل لبنان ازهمه جهات درنظرمی گیرد.بنابراین،نشانه‌هایی وجود داشت که نشان می‌داد حزب الله علاقه‌ای به افزایش سطح مشارکت خود درنبرد نداشت.نشانه های این امر شامل ارسال پیام از طرف های دیگر مرتبط با ایران مانند موشک ها وپهپادهای پرتاب شده ازیمن و هدف قرار دادن پایگاه های آمریکایی درسوریه وعراق است.
براساس تمام موارد فوق،بسیاری ازارزیابی نشان می دهد که حزب الله مشارکت گسترده خود در جنگ را به دو تحول اصلی مرتبط خواهد کرد: احتمال فروپاشی مقاومت فلسطین در غزه ویا حمله زمینی همه جانبه که به معنای آوارگی جمعیت غزه خواهد بود.
دراینجا این سوال مطرح می شود:اگررژیم اشغالگر حمله زمینی خود را برای مدت طولانی به تعویق انداخت و یا حتی دراین مدت آن راکاملاً ازمحاسبات خود خارج کند و هر روز به کشتارصدها نفرازمردم غزه ادامه داد،چه باید کرد؟به نظر می‌رسد گردان‌های قسام این موضوع را مدنظر قرار داده و از این رو دراقداماتی مانندحمله به پایگاه زکیم وگذرگاه اریز وگسترش دامنه وتأثیر بمباران موشکی،شروع به مانور وابتکار عمل کردند.حزب الله چطور؟
امروز مشارکت گسترده‌تر حزب الله درنبرد طوفان الاقصی، به سمت مشارکت کامل، نه فقط با هدف حمایت ازمقاومت فلسطین، بلکه به خاطرخود حزب الله،وجهه،محبوبیت، نیروها و شعارهای مطرح شده آن به یک ضرورت تبدیل شده است.
درهر صورت،ادامه به تأخیر انداختن یک گام عملی دراین زمینه،پیامدهای منفی بر همه اینها خواهد داشت.تاخیردر این زمینه واقدام دیرهنگام هرچند هم که خوب باشد ممکن است هیچ تاثیر مطلوبی نداشته باشد، علاوه بر این، حزب الله به خوبی می‌داند که تنهاگذاشتن مقاومت فلسطین و تضعیف آن،بدون شک به این معناست که نوبت بعدی او خواهد بود.
برخی معتقدند که بین غزه و حومه جنوبی یک هماهنگی دائمی وکامل وجود دارد و سطح فعلی مشارکت حزب الله درنبرد،مورد توافق ویا رضایت بخش است.این دیدگاه با اظهارات مکررتعدادی از رهبران حماس که ضمن تشکرازحزب الله به خاطر آنچه ارائه کرده و درخواست آنها مبنی بر تمرکزبیشتر در تناقض است.جدیدترین آن سخنرانی ابوعبیده سخنگوی گردان های قسام است که در آن مجدداً از همه آزادگان و مجاهدان منطقه خواست بیایند و در کنار آنها با دشمن بجنگند.
از سوی دیگر،عدم حضورسیدحسن نصرالله دبیرکل حزب الله درانظارعموم برای اعلام موضع حزب الله درقبال جنگ وجهت گیری های آتی آن،برموضع حزب الله سایه منفی می اندازد.اگر چه مقداری از تأخیر معنای ابهام دارد،ولی تأخیر زیاد خوب نیست، بنابراین، لازم است همگان شاهد توسعه موضع حزب الله درنبرد چه درگفتار و چه در عمل باشند،موضعی که به صورت واقعی بارغزه را تاحد امکان کاهش می دهد واین موضع گیری بایدبرروند جنگ و پیامدهای آن درکوتاه مدت و بلندمدت تأثیر بگذارد.
