آوای سنت :
امروز ۱۵ مهرماه ، روز ملی روستا و عشایر است . پریچهر سلطانی، دبیر کارگروه زنان روستایی عشایر و مناطق محروم معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری درباره شرایط زنان عشایر تاکید کرد: زنان عشایر به دلیل دور بودن از تجمعات و در مناطقی که زندگی می کنند، کمتر گرفتار کرونا شده اند.
سوتغذیه زنان باردار عشایر
وی افزود: زنان عشایر خودشان باید به داد خودشان برسند چرا که میزان مسافت بسیار زیادی دارند. باید از نظر بهداشت و درمان، تغذیه و نیازهای اولیه زنانه باید به آنها رسیدگی شود. تغذیه مادران باردار با مشکل روبرو بوده و دسترسی آنها به امکانات بهداشتی بسیار کم است. درگذشته مواد غذایی مانند حبوبات و موادغذایی به زنان روستایی و عشایر باردار داده می شد اما در حال حاضر این اتفاق رخ نمی دهد. تغذیه کودکان و مادران باردار باید مورد توجه قرار گیرد تا فرزندان سالمی تربیت کنند. سیاست های بارداری که در گذشته اعمال می شد، دیگر در دست اقدام نیست. در گذشته اگر یک زن ۳سال یکبار بچه دار می شد، امروزه هر سال یک بچه به دنیا می آورند و با سیاست های جدید عیال وار می شوند. این عیال وار شدن نیاز به توجه و امکانات بهداشتی و سلامت دارد. دختران و زنان روستایی و عشایر دچار سوءتغذیه هستند.
تهدید سلامت زنان عشایر به دلیل کمبود بودجه
دبیر کارگروه زنان روستایی عشایر و مناطق محروم معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری گفت: دنبال این بودیم که در تفاهم نامه بین وزارت بهداشت و بیمه سلامت ایرانیان ۳بند اضافه شود. سونوگرافی زنان باردار و دو بند دیگر درباره سرطان های شایع در زنان بود. مدنظر داشتیم که حداقل یکبار در سال زنان روستایی و عشایر بتوانند آزمایش ها و سونوگرافی را انجام دهد. متاسفانه با تامین نشدن بودجه این سه بند در تفاهمنامه گنجانده نشد. زنان روستایی و عشایر باید از بیمه ای استفاده کنند که بتوانند مسائل اصلی خود را رفع و رجوع کنند و برای سرطان های شایع کمتر مراجعه می کنند و چون سالانه چکاپ نمی شوند، سرطان ها دیر تشخیص داده می شود و بیماری در بدنشان پیشرفت می کند و راه به جایی ندارند. در حالی که اگر سالی یکبار آزمایش ها انجام شود، سرطان ها زود تشخیص داده و درمان می شوند. باید تمهیدات بیمه ای طوری باشد که زنان باردار روستایی و عشایر حداقل سالی یکبار سونوگرافی بروند و سرطان های پستان، رحم و بیماری های زمینه ای آنها زود تشخیص داده شود.
آسیب تحصیلی دانش آموزان عشایر
پریچهر سلطانی با اشاره به این که کوچ یک فرهنگ است در عشایر، افزود: عشایر برای تغذیه دام ها از منطقه ای به منطقه دیگر کوچ می کنند. اما در دوره کرونا بیشترین آسیب را دانش آموزان عشایر دیدند. چرا که در مناطق صعب العبور دسترسی به اینترنت، گوشی و… دسترسی ندارند و نمی توانند از شبکه شاد و… استفاده کنند. در این دوران دانش آموزان دچار مشکل هستند. البته قبل از کرونا، شبکه شاد و… به دلیل کوچ ۴ ماه از سال تحصیلی را از دست می دادند. دانش آموزان در عشایر مدارس را از آبانماه شروع می کنند و دو ماه از سال مانده مجبورند کوچ کنند و آن دوماه را هم از دست می دهند و متضرر می شوند.
استثمار زنان عشایر توسط واسطه ها
وی با اشاره به زحمتی که زنان روستا و عشایر برای تولید محصولات خود می کشند، تاکید کرد: به طور کلی برای صنایع دستی زنان عشایر هیچ اقدامی صورت نگرفته و هیچ برنامه ای برای صنایع دستی زنان عشایر وجود ندارد. به عنوان مثال ۶۰-۷۰هزار تومان ارزش حداقلی هر کیلو نخی است که زنان عشایر با پیلی می ریسند، اما به دلیل عدم دسترسی به بازارها این نخ یا محصولات دیگر (کشک، روغن، صنایع دستی و….) را مجبورند به یک سوم قیمت به واسطه ها بفروشند. واسطه ها زنان روستایی و عشایر را استثمار می کنند.
محرومیت زنان عشایر از دندانپزشکی های گران
پریچهر سلطانی گفت: ضمن آن که زنان و دختران روستایی و عشایر برای تامین نیازهای اولیه و خاص شان در دوران خاص تدابیری اندیشیده شود. زنان روستایی و عشایر در دستشویی هایشان آب گرم ندارند و در دسترسی به حمام با مشکل روبرو هستند. زنان روستا و عشایر دستکش پلاستیکی بر سر جوی و رودخانه با آب سرد لباس می شویند. در مدارس شبانه روزی تغذیه بچه ها بسیار ضعیف است و خودشان می گویند که گرسنه می مانند. در مناطق بختیاری زنان به خاطر تامین آب مجبورند مشک های آب ۷۰کیلویی را کیلومترها حمل کنند. با این تفاسیر باید یک درجه بیشتر از زنان دیگر به زنان روستا و عشایر بها داده و توجه کنیم و تغذیه آنها داروهای تقویتی، اقدام بهداشتی، حبوبات و پروتئین بگجانیم. این زنان شدیدا به خدمات دندانپزشکی نیاز دارند. زنان روستا و عشایر به دلیل بارداری های زیاد و سوءتغذیه دندان های شان خراب بوده و خدمات دندانپزشکی بسیار گران است و نمی توانند از عهده هزینه آن بربیایند. زنان روستا و عشایر از کمترین امکانات ورزش حرفه و همگانی محرومند.
