آوای سنت : ویلادمیر زلنسکی رییس جمهور اوکراین، امروز بعد از سفری اعلام ناشده که طی روزهای گذشته به واشنگتن داشت، به کشورش بازگشت. او در جریان این سفر با جوبایدن رییس جمهوری آمریکا، و برخی دیگر از مقامات سیاسی و نظامی آن کشور، دیدار و گفتگو نمود، و همزمان در کنگره آمریکا سخنرانی کرد.
از وی در واشنگتن استقبال گرمی به عمل آمد. تعامل استقبال کنندگانش طوری بود که گویا متحد دیرینه‌ای را استقبال می‌کنند. در آن کشور ولادمیر زلنسکی از مقاومت مردم خود گفت، و از کمک‌های بی شایبه واشنگتن در جریان جنگ سپاس‌گزاری کرد. او باریگر خواست خود را در کمک‌های بیشتر تسلیحاتی، به خصوص در بخش موشکی و دفاع موشکی تکرار کرد، و به هم پیمانان غربی خود از پیروزی در این جنگ داد سخن به میان آورد.
زلنسکی بعد از بازگشت از واشنگتن در کییف گفت که این سفر برای اوکراین نتایج مثبت زیادی داشته، و اطمینان داد که کمک‌های واشنگتن به خصوص تسلیحاتی و مالی برای جنگ اوکراین همچنان ادامه می‌یابد.
جوبایدن در جریان این سفر زلسنکی تعهد نمود که ضمن اختصاص ده‌ها ملیارد دالر کمک به اوکراین، سیستم دفاع موشکی پاتریوت را نیز در اختیار اوکراین قرار دهد، تا از آن در انهدام موشک‌های شلیک شده از جانب روسیه استفاده صورت گیرد.
این سفر در حالی صورت می‌گیرد که اندکی تفوّق در جنگ، به نفع اوکراین مشاهده می‌شود. نیروهای روسی از برخی جبهات در باخموت مجبور به عقب نشینی شدند. کاری که بیش از پیش روسه‌ها را خشمگین ساخته است.
ویلادمیر پوتین رییس جمهور روسیه در اظهاراتی پیرامون سفر زلنسکی و وعده سیستم دفاع موشکی پاتریوت گفت: این سیستم دفاعی کهنه شده و در برابر سیستم موشکی اس ۳۰۰ روسی چیزی نیست. او تلویحاً اظهار داشت که به محض وصول این سیستم به اوکراین، نیروهای روسی آن را منهدم و نابود خواهند کرد.
همه این تحولات می‌رسانند که جنگ اوکراین وارد مرحله تازه‌ای شده، و این جنگ از سطح و حالات منطقوی بیرون، و بُعد جهانی به خود گرفته، و یکبار دیگر آمریکا و روسیه را در مواجهه با هم قرار داده است.
این مواجهه میان روسیه و آمریکا سابقه طولانی دارد. از زمانی که نیروهای آمریکایی در ویتنام، با کمک‌های اتحاد شوروی شکست خوردند، تا شکست ارتش سرخ در افغانستان به کمک آمریکا، و شکست آمریکا در افغانستان که روس‌ها در آن بی نقش نبودند، و اکنون علاقمندی شدید آمریکایی‌ها در شکست روس‌ها در اوکراین، سلسله یک منازعه است، منازعه‌ای که بعد از پیروزی متحدین در جنگ جهانی دوم بر سر تقسیم سلطه بر اروپا با جنگ سرد شروع شد.
اگر در اساس و بنیاد این منازعه با تعمق بیشتری نظر افگنیم، متبارز خواهد شد که علت اساسی آن دخالت‌های نظام سلطه در کشورهای دور و نزدیک جهان است. این نظام به شدت به دنبال سلطه و هیمنه آمریکا بر جهان از طرق مختلف است.
تحریک کشورهای اطراف روسیه با ارسال کمک‌های سخاوتمندانه برای قرار گرفتن در صف آمریکا، تشویق این کشورها به پیوستن به ناتو، و پشت سر انداختن برخی توافقات منطقوی آن‌ها با روس ها، یکی از علل و عوامل عمده هجوم ارتش روسیه به اوکراین بود. روس‌ها بارها از دخالت‌های ناتو و آمریکا در پشت مرزهایش شکوه نمودند، و از کشورهای عضو اتحاد شوروی سابق، این تقاضا را باربار مطرح کردند که اگر در پیمان‌های خود با روسیه استوار باقی نمی‌مانند، لا اقل پای آمریکا و ناتو را به پشت مرزهای روسیه نکشانند. کاری که توسط برخی از کشورهای منطقه گوش شنوا نیافت، و اخیرا روس‌ها را وادار نمود تا به اوکراین حمله نظامی نمایند.
اکنون این سفر زلنسکی و وعده‌های آمریکا به آن کشور، جنگ اوکراین را وارد مرحله تازه‌ای ساخته است. و رویا رویی دو کشور آمریکا و روسیه را از حالت جنگ پنهان وارد جنگ آشکار نموده است. این نتیجه‌ای است که از سخنان “الکساندر دارچییف” مدیر دائره آمریکای شمالی در وزارت خارجه روسیه می‌توان آن‌را به دست آورد. وی در سخنانی ضمن اشاره به سفر زلنسکی به واشنگتن گفت: هنوز زود است که سخن از مذاکره در باره امنیت منطقه یورو و جنگ اوکراین به میان آید. او گفت: این مذاکرات تا زمانی که جلو سرازیر شدن اسلحه و اجیران جنگی گرفته نشود، و نیروهای آموزش دهنده غربی از اوکراین بیرون نگردند ممکن نیست. او گفت: قبل از مذاکره همه باید واقعیات میدانی این جنگ را ابتدا بپذیرند بعد هر گونه مذاکره شروع شود.
دارچییف همچنان اظهار داشت که یک سال پیش روس‌ها با حسن نیت به دنبال توافق پاک و نزیه بودند، اما گوش شنوایی در جانب اوکراین و حامیانش پیدا نشد. او آمریکا را متهم کرد که روابط دو کشور را منهدم کرده است.
همه این تحولات نشان از ورود بحران اوکراین در تونلی تاریک شده که خروجی آن طرفش ناپیداست. هر چه بحران اوکراین طولانی تر و پیچیده تر شود، در کنار این‌که به ضرر اوکرانی هاست، به ضرر و زیان کشورهای منطقه نیز خواهد بود.
ویلادمیر زلنسکی می‌توانست به جای سفر به واشنگتن، با طرف اصلی جنگ، یعنی روسیه وارد مذاکره شود. و هر چه سریعتر به این منازعه از طریق مذاکره و گفتگو، و توافقی که منافع مردم و کشورهای منطقه را بدون از دخالت کشورهای دور و نزدیک تأمین نماید، پایان دهد. طبیعی است چنین سوء مدیریتی، بیش از پیش موجب کشتار و ویرانی‌های بیشتر در اوکراین خواهد شد. و این جنگ بیش از پیش، سایه شوم خود را بر کشورهای جهان خواهد افگند. زلنسکی باید می‌دانست که آمریکائی‌ها به هیچ پیمانی با متحدان خود، پایبند باقی نماندند، و هرگاه منافع شان ایجاب نموده، خیلی زود جهت عوض کردند، و متحدان خود را در میدان تنها گذاشتند.
کاش طرفین درگیری و نظام سلطه و ناتو و روسیه به صدای عقل پاسخ دهند، و هرچه سریعتر این جنگ خونین و ویرانگر را پایان مناسب دهند، تا بیش از این خون‌های بیگناهان بر زمین نریزد و ویرانی‌های بیشتری برای مردم منطقه ایجاد نگردد.
