رسالت خطیر علما برای انتقال دین به نسل آینده
آوای سنت: مدرس حوزه علمیه نعمانی محله کتوک سیمین شهر رسالت فارغ التحصیلان حوزه های علمیه را انتقال دین به آیندگان خواند.
به گزارش آوای سنت، استاد عبدالمجید آخوند قزل با اشاره به رسالت خطیر فارغ التحصیلان حوزه های علمیه در بطن ورود به جامعه گفت: علمی که امروز در مدارس دینی و حوزه های قرآنی تدریس می‌شود براحتی و آسانی به دست نیامده است. صحابه رضی الله اجمعین، تابعین، تبع تابعین و ائمه مجتهدین در اینباره زحمات زیادی را متحمل شده اند. آنها از مال و جان خود هزینه کردند تا علوم دینی و قرآنی زمان صدر اسلام به دست نسل های بعد برسد. در این راه محدثین و مفسرین متعددی نیز شبانه روز تلاش کرده و مراکز دینی متعددی را در گوشه و کنار تاسیس نمودند.
وی با بیان اینکه بعد از صحابه رضی، امامان معصوم رسالت را عهده دار شدند افزود: آن علما از زمان طلوع بامداد تا شامگاه و حتی بیش از آن در مساجد به شاگردان علم می آموختند. آنها کسانی بودند که نماز صبح شان هیچ وقت فوت نشده است. شاگردانی مانند حضرت ابویوسف رضی الله از مکتب امام اعظم تربیت یافته و به جامعه معرفی شده اند. علمایی که حتی در روزهای عید فطر و قربان هم تعلیم و تعلم را ترک نکرده و از فرصت ها بهترین استفاده ها را برده اند.
آخوند قزل، دوره تحصیل علمای صده های پس از زمان امامان اهل سنت را دو دهه و به روایتی دیگر نزدیک به سه دهه خواند و اظهار داشت: آنها طول شب را به سه قسمت تقسیم کرده و در بخشی جلسه مذاکره علم ترتیب می دادند، در بخشی دیگر استراحت نموده و باقیمانده را به نماز و نیایش می گذراندند. آن علما بخوبی نیازهای امت را درک کرده و لذا استراحت تمام شب را به معنی ضایع کردن وقت گرانبها می دانستند. آنها کسانی بودند که با نفقه اندک به مدارس دور دست سفر کرده و هنگام روز پیش یک استاد و در شامگاه به نزد استاد دیگری رفته و علم می آموختند.
مدرس حوزه علمیه نعمانی محله کتوک سیمین شهر عنوان نمود: حضرت امام شافعی که در ایام کودکی از نعمت پدر یتیم بود توسط مادر گرامی اش به مدرسه دینی سپرده شد. آن حضرت چیزی در بساط نداشت تا بعنوان اجرت بپردازد، اما با اینحال به تحصیل همت گماشت و به درجه امامت رسید. اعراب مسلمان تا پیش از عصر امام بخاری، مردم سایر ممالک را مستعد فراگیری علوم دینی نمی دانستند، لیکن از دوره امام بخاری تا به امروز بخشی از علم را از کتاب “صحیح بخاری” آن حضرت می آموزند، پس هر عالمی که به خود زحمت آموختن دانش دینی و انتقال آن به دیگران را بدهد، خدای متعال وی را به مقام و جایگاهی ارزشمند رهنمون می سازد.
آخوند قزل خاطر نشان کرد: علمای بزرگواری مانند عبدالقادر گیلانی در ایامی که قحطی و گرسنگی در بغداد شایع شده بود با گرسنگی و جبر زمان را تحمل کردند تا بتوانند دین و احکام را به آیندگان برسانند. آن بزرگان برای معروف و مشهور شدن دنبال کسب علم نرفتند، لیکن به مقامی رسیدند که آنها را شهره عالم ساخت. بدین جهت باید تلاش کرد تا رسالت دین نیمه کاره باقی نماند. انسان چه بخواهد و یا نخواهد عمرش در گذر است و تنها بوسیله اعمال می‌توان دینمداری حقیقی پیشه کرد.
