فقدان علما برای جامعه اهل سنت زیانبار است
آوای سنت: جامعه اهل سنت کشور طی مهرماه تا نیمه دوم آبان ماه جا ی شاهد درگذشت تنی چند از علمای شاخص اهل سنت در نقاط مختلف کشور بوده است. علمای شاخصی که هر یک از آنها جزو تاثیرگذارترین عالمان دینی منطقه خود بشمار می رفتند.
فقدان هر یک از این علما که طی سال ها علم آموزی توانسته بودند به بالاترین حد استادی برسند بدون شک ضایعه ای دردناک برای اهل سنت کشور بحساب میاید. سال ها باید بگذرند تا علمای جوان ما به حد کمال برسند و در این میان پرکردن جای خالی علمای از میان رفته رسالتی سنگین و دشوار خواهد بود.
به گزارش آوای سنت مولانا عبدالغنی بدری در گفتگو با خبرنگار ما ضمن گرامیداشت یاد و خاطره علمای که اخیرا چشم از جهان فرو بستند ارتحال و درگذشت انسان های با خدا و با تقوا را زنگ خطری برای جامعه خواند و گفت: فقدان این بزرگواران برای جامعه اسلامی ما چنان شکاف و خلائی ایجاد می کند که در این دوران به ظاهر پر از فتنه که از هر طرف داعیه و انگیزه گناه و معاصی و فتنه ها موج می زند جبران و پر شدن آن خلا ها، بسیار مشکل به نظر می رسد، مگر اینکه رب العالمین خود فضل و نظر لطف بفرماید.
وی در این باره افزود: داغ وداع و رحلت استاد گرانقدر حضرت مولانا محمد دهقان هنوز فراموش نشده بود و سنگینی آن غم احساس می شد که خداوند با رحلت جانسوز استاد و مربی کامل، مرشد بزرگ مولانا مفتی خالد اهل سنت را به امتحان بزرگ دیگری مبتلا کرد.
مولانا بدری با بیان این مطلب که شخصیتهای وارسته ای همچون مفتی خالد در نظر عموم مردم به ظاهر یک انسان ساده و معمولی به نظر می آیند، اظهار داشت: به گمان بنده وی در واقع از آن بزرگان ویژه و خاصی بود که وجودش برای ما و تمام اهل زمین موجب خیر و برکت به همراه داشت. ایشان شخصیتی با ایمان، با تقوا، دلسوز، خیرخواه و دعاگو و مصلح بود که هم برنامههای تربیتی و اصلاحی اش موجب تربیت شاگردان و مریدانی صالح و مصلح در جامعه و هم دعاهای خیر ایشان سبب دفع فتنه ها می شد.
معاون آموزشی حوزه علمیه دارالعلوم زاهدان در خصوص شخصیت مولانا محمد دهقان تاکید کرد: ایشان استادی مخلص، مشفق و دلسوز بود که سادگی و تقوا و اخلاص را از استاد خود شیخ الحدیث مولانا محمد یوسف به ارث برده بود. نقش مهم و تأثیرگذار ایشان در شورای هماهنگی و به تبع در مدارس علوم دینی بر هیچکس پوشیده نیست. شخصیتی که اخیراً با وجود بیماریهای مختلف و کهولت سن تا زمانی که شرایط درسی، تعلیمی و تربیتی مدارس از نزدیک مورد بررسی قرار نمیداد، آرام نمی گرفت و مطمئن نمیشد.
نظرات، راهکارها و راهنماییهای ایشان در مسائل مختلف مدارس دینی واقعا راهگشا و مؤثر بود.
مولانا بدری در ادامه توضیحاتش یادآور شد: بنده از سال تحصیلی ۱۳۶۱-۱۳۶۰ که طلبۀ عینالعلوم گشت بودم و درس نحومیر و تجوید قرآن را در محضر ایشان فرا گرفتم، تا این سالها که به عنوان همکار در دفتر شورای هماهنگی مدارس علوم دینی سیستان و بلوچستان در خدمت مولانا دهقان بودم، ایشان را انسانی وارسته، استادی کامل، متین، باوقار مخلص، باتقوا، خیرخواه و دلسوز برای همه یافتم.
این عالم اهل سنت درباره شخصیت مولانا صالحی مدیر حوزه علمیه عزیزیه کنارک از توابع استان سیستان و بلوچستان عنوان نمود: حدود دو ماه پیش توفیق شرکت در جمع صمیمی علمای شهرستان کنارک و زرآباد را در مدرسهٔ علوم دینی سرگان داشتیم. در آن جمع با مولانا صالحی دیدار کردیم و ساعاتی در خدمت ایشان بودیم. مولانا عبدالاحد سرگانی که از فعالان و دلسوزان آن منطقه و میزبان جلسه بود، از همکاری و فعالیتهای مخلصانهٔ مولانا صالحی و اهتمام و حمایت بیدریغ آن مرحوم و نیز حمایت و پشتیبانی های مولانا ملکی پور تقدیر و تشکر داشت.
هنوز چهرهٔ شاداب و لب های خندان مولانا صالحی و بدرقهٔ پرلطفش را پس از پایان جلسه به یاد دارم.
خطیب نماز جمعه زاهدان خاطرنشان ساخت: باور ما بر این است که این نوع انسان های وارسته و خدا ترس با رحلت و رفتنشان به سرای و منزل بهتر و در واقع به دوست واقعی و محبوب اصلی ایشان یعنی رب العالمین می رسند. باید دست به دعا شویم تا خدای متعال ما را بعد از رفتن این انسان های وارسته به فتنه ها گرفتار نکرده و از اجر و پاداش اخروی محروم نفرماید.