لطفا آیه ( الله نور السموات و الارض ) را تفسیر کنید و بفرمائید که چگونه الله نور آسمان ها و زمین است؟
لطفا آیه ( الله نور السموات و الارض ) را تفسیر کنید و بفرمائید که چگونه الله نور آسمان ها و زمین است؟
آوای سنت : نور بر دو نوع است:
۱ـ حسی؛ مانند جهان هستی که نورش، از نور اوست.
۲ـ نور معنوی که دلها و ارواح را از کتاب خدا و سنت پیامبر(ص) روشن و منور می گرداند. پس علم قرآن و سنت و عمل به آنها، دلها و گوشها و چشمها را روشن می نماید و نوری برای بنده در دنیا و آخرت خواهد بود.
نُورُ السَّماواتِ: خبر «اللَّه» به معنى «ذو نور» یا به معنى «منور» و «السماوات» مفعول آن.
أَللهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ » : این جمله را سه گونه می توان معنی کرد : الف ) خدا روشنگر هستی است . چرا که خداوند با پرتو لطف خود جهان را از نیستی به هستی آورده است و آن را پدیدار کرده است . هر یک از مخلوقات را در پرتو نور هدایت تکوینی و تشریعی و خرد خدادادی به راه و روش و کار و وظیفه خود آگاه و آشنا فرموده است . پیوسته هم جهان و جهانیان را در پرتو نور خود می پاید و مراقبت می نماید . ب ) خدا نور هستی است . مگر نه این است که . نور ، خود ظاهر و ظاهر کننده اشیاء است ؟ همه چیز در پرتو نور دیده می شود و نور رمز بقاء است ؟ همه هستی نور است ؟ به همین منوال خدا برای چشمهای بینا و دلهای آگاه ، آشکار است ، و او هستی را پدیدار کرده است و همه چیز هستی بر وجود پایدار او دلالت دارد . بدون وجود خدا دنیا لحظه ای برجای نمی ماند . همه انوار هستی از نور او مایه می گیرد و به نور پاک او منتهی می گردد . ج ) خدا هدایت دهنده هستی است . او است که جهان را می گرداند . و انسان را با وحی و عقل و دانش رهنمود ، و حیوان را با غریزه رهبری ، و زمین و زمان و همه چیز جهان را به گونه ای به وظیفه خویش آشنا و در مسیر خود هدایت فرموده است ، و سراسر جهان را نظم و نظام بخشیده و همه ذرّات زمین و کرات آسمان را همچون حلقه های زنجیر به هم پیوند داده است .
نور: در لغت روشنی و پرتوی است که اشیاء را با انعکاس و بازتاب خود منور و نمایان می کند و آنها را بر چشمها می تاباند. آری ! خداوند نوری است که قوام و نظام کاینات و هستی از اوست … هدایتگری است که رهبری کاینات به اوست و هم اوست که آسمانها و زمین را ـ با سامان دهی احوال اهالی آنها و کمال تدبیر و رهبری خویش ـ برای کسانی که در آنها به سر می برند، روشن و روشنگر گردانیده است . البته قلب رسول خدا (ص) این نور الهی را به طور کامل دریافته بود. در حدیث شریف آمده است که چون رسول خدا (ص) از طایف ـ در آن سفر پر مشقت خویش که به قصد دعوت اهالی آن عازم گردیده بودند ـ بر می گشتند، چنین دعا کردند: «… أعوذ بنور وجهک الذی أشرقت به الظلمات ، و صلح علیه أمر الدنیا و الآخره : به نور روی تو که به وسیله آن تاریکی ها درخشان و کار دنیا و آخرت سامان یافته است ، پناه می برم …». گروهى از مفسران کلمه” نور” را در اینجا به معنى” هدایت کننده“. و بعضى به معنى ” روشن کننده“. و بعضى به معنى” زینت بخش” تفسیر کرده اند.
