آوای سنت :دین ما از همان بدو بعثت حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی صلی الله علیه و صحبه و سلم در معرض تفکرات انحرافی قرار داشته است.
شاید بگوییم تغییر و تحول در تفکر و عقیده افراد جزو الزامات زندگی در عصر جدید است.اما مساله مهم در جامعه اسلامی ما این است که برخی در پوشش مدرن شدن تیشه به ریشه باورهای ما می زنند.
انسان به شکل ذاتی به انحراف تمایل دارد و روانشناسان اعتقاد دارند روحیه و خصلت نوجویی و نوگرایی انسان، زمینه سازحرکت انسان به سمت ناشناخته هایی است که نهایت آن ممکن است انحراف و تباهی باشد .اگراین نبود که حضرت آدم (ع) از بهشت برین بیرون رانده نمی شد .
هیچ تفکر انحرافی از ابتدا خود را به عنوان یک ایده انحرافی مطرح نمی کند و غالب این پدیده ها خود را به عنوان جنبش اصلاح گری و حتی نوگرایی در برخی از باورها معرفی می کنند.بر این اساس هم این برداشت های جدید از نگرش های سنتی جذابیت های خاص خود را دارد و اقشار مختلف جامعه و بویژه جوانان نسبت به برداشتهای جدید از مسائل علاقه زیادی نشان می دهند.
در برخی از مواقع ممکن است یک تفکر انحرافی یک بازگشت به عقب معنادار در بطن جامعه باشد ،اما بدلایل مذکور از جمله جذابیت های حرفهای نو در جامعه به سرعت در بطن جامعه جا بازمی کند .نمونه آن جذابیت های تفکرات خطرناک هیتلر در سال های قبل از آغاز جنگ جهانی دوم بود .
انحراف در جامعه غالبا ازحالت فردی شروع شده و در شکل فراگیر آن در جامعه همه گیر می گردد.در این شرایط اعضای یک جامعه بنا به دلایل فرهنگی ،اجتماعی و حتی سیاسی به سرعت به سمت پذیرش یک تفکر حرکت می کنند.
جامعه اهل سنت ساکن ایران هم از این قاعده مستثنی نیست.در چند دهه گذشته در پوشش ترویج اسلام تلاش های دامنه داری برای ترویج برخی از تفکرات انحرافی مانند در بین اهل سنت انجام شده است .دراین میان بخشی از جوانان ما هم متاسفانه در مناطق مختلف سنی نشین گرفتار این انحرافات شده اند .گرفتاری جوانان ما در دام این تفکرات باطل باعث شده است که تبعیت پذیری آنها از علمای شاخص اهل سنت کاهش چشمگیری داشته باشد.
نکته قابل توجه در رابطه با این انحرافات این است که همه افرادی که مروج این بدعتها در بین ما هستند با این بیان به تبلیغ انحرافات خود پرداخته اند که هدف آنها پالایش دین اسلام از بدعت ها وبازگشت جامعه اسلامی به شرایط جامعه صدر اسلام بوده است .همه کارهای این گروه ها هم با تمسک بنام نامی الله صورت گرفته است .
در این شرایط غبار آلود گاهی اوقات جوانان پاک سرشت ما بیراهه را با راه اشتباه گرفته در پی سراب احیای عظمت صدر اسلام به سمت گروه های مروج افراط گرایی دینی روی می آورند .
دراین شرایط راه مقابله با این پدیده شوم چیست و جوانان ما در مناطق اهل سنت نشین چگونه باید با این مساله برخورد نمایند ؟
بنظر ما جوانان باید برای جلوگیری ازافتادن در دام این انحرافات چند نکته اساسی را مد نظر خود قرار دهند :
– مساله اول این است که نباید ساده لوحانه سخنان هر کسی که نام مبارک الله و رسول خدا را در بیان خود استفاده می کند و عقیده خود را تمکین از دستورات شرع مقدس معرفی می کند، باور کنیم .باید دقت داشته باشیم از صدر اسلام همه تفکرات انحرافاتی که در جامعه اسلامی پدیدار شده است، با این ادعا شروع به فعالیت کردند که دغدغه اصلی آنها حفظ دین خدا و اصالت های سنتی آن است .این انحرافات با این ادعا هم توانستند تفکرات خود را تا جاهایی پیش ببرند. اما بعد از مدتی دقت در برخی از تفاوتها مردم را متوجه رگه هایی ازانحرافات می کرد .بنابراین نباید فریفته استفاده از نام خداوند توسط مبلغان این گروه ها شویم .
– مساله دوم در جهت مقابله با این انحرافات توسل و تکیه جوانان ما به علمای اصیل اهل سنت است .اکثریت قریب به اتفاق علمای برجسته ما در مناطق مختلف سنی نشین با درک رگه های انحراف، به سرعت در برابر گسترش تفکرات انحرافی موضع گیری کرده ، به جامعه هشدارهای لازم رامی دهند .اما افسوس که تحت تاثیرتبلیغات مسموم هوادران اندک تفکرات بدعت آمیز در مناطق ما، در برخی از اوقات توصیه ها و هشدارهای علمای اصیل ما خریداری ندارد !
جایگاه روحانیون و علمای ما در مسائل فقهی و مذهبی مانند جایگاه پزشک در نزد بیماران است .در این چارچوب همانگونه که در مواقع بیماری و کسالت به نظر یک پزشک به عنوان متخصص حوزه درمان احترام گذاشته و به آن عمل می کنیم ؛باید به توصیه ها و هشدارهای علمای اصیل اهل سنت به عنوان متخصصان حوزه فقه و دیانت نیز عنایت و توجه بیشتری داشته باشیم .نسخه های شفا بخش مورد نیاز ما در این زمینه نزد همین علمای بزرگوار ماست .
اطمینان داشته باشیم که اگر به این توصیه ها توجه کنیم دین و باورهایی که ۱۴۰۰ سال از طوفان هجمه ها و کج رویها عبور کرده به ما به ارث رسیده است، با همان اصالت واقعی خود به نسل های آینده منتقل خواهد شد .
عبدالقادر محمودی
