وحدت اسلامی ، ریشه در آموزه‌ها و نصوص قرآنی و روایی ما است
آوای سنت : نشست «مبانی وحدت اسلامی از منظر قرآن کریم» ۱۲ مهر در جامعه المصطفی العالمیه برگزار شد.
مولوی احمد صارمی گفت ؛ وحدت اسلامی فراهم‌کننده قدرت حقیقی است که می‌تواند بعد از خداوند سبحان تکیه‌گاه استواری برای مسلمانان در رویارویی با فرهنگ‌ها و تمدن‌ها باشد. وحدت اسلامی نه یک رویا و نه یک خیال بلکه باور و اعتقادی راسخ و ریشه‌گرفته از آموزه‌ها و نصوص قرآنی و روایی ما است. علما و اندیشمندان اسلامی باید این درس شیرین و لذت‌بخش را بیاموزند و به آن عمل کنند و بین جامعه اسلامی ترویج دهند.
مدیر مدرسه حج اهل سنت خراسان رضوی افزود : وحدت اسلامی یکی از آرزوهای شیرین و دیرین امت اسلامی است و هیچ مسلمان دلسوزی نیست که شکوفایی دوباره تمدن اسلامی و وجد و عظمت اسلام را نخواهد و این مهم به وسیله وحدت، همبستگی و انسجام همه نیروها و مذاهب اسلامی در سایه عمل به قرآن و بازگشت به قرآن و سیره عملی رسول اکرم(ص) و همچنین اهل بیت(ع) امکان‌پذیر است.
مقصود از وحدت چیست؟
مقصود از وحدت اسلامی این است که پیروان هر یک از مذاهب گوناگون اسلامی در عین حال که عقاید و احکام خاص آن مذهب را برای خودشان حفظ می‌کنند و به آنها پایبند هستند در رقابت اجتماعی و سیاسی و اقتصادی و فرهنگی خود با مسلمین دیگر همسو و تابع مصالح عالیه اسلام و امت اسلامی باشند. وحدت اسلامی حول محور دین و مشترکات اسلام می‌تواند عامل موثری در پیشرفت مادی و معنوی مسلمانان باشد.
سخن ما از وحدت اسلام است؛ وحدتی که در قرآن بیان شده است، وحدتی که اگر از بین امت اسلامی رخت برنمی‌بست اسلام معنویت راستین خود را از دست نمی‌داد، جهان اسلام اینچنین تجزیه نمی‌شد، ظلم و فساد و تباهی اینچنین جانشین فضیلت و راستی و معنویت و ارزش‌های واقعی اسلام نمی‌شد. استعمار نمی‌توانست به نفع خودش بهره‌برداری کند و افکار پلید خودش را بر امت اسلامی تحمیل کند. امروز در کشور اسلامی ما که خون صدها هزار شهید ریخته شده شعار زن زندگی آزادی سر می‌دهند. ریشه این مسئله چیست؟ علتش این است که رذائل اخلاقی جانشین فضیلت‌ها شده است.
امروز دشمنان افکار خود را بر ما تحمیل کردند و اسلام را از پیشرفت واقعی خود بازداشتند. اگر مسلمانان به وحدت رو می‌آوردند اینچنین فرهنگ مبتذل دیگران آنها را متاثر نمی‌کرد و حال مسلمانان امروز اینچنین نبود. پس عامل تشتت و بدبختی، تفرقه است باید تفرقه را کنار گذاشت همچنان که قرآن دستور داده باید به وحدت روی بیاوریم و همه ما یک هدف را دنبال کنیم. باید بدبینی و سوء ظن را کنار بگذاریم، باید دشمنی‌ها را از بین ببریم. مگر همه ما مسلمانان معتقد به خدای واحد نیستیم؟ مگر دین همه ما اسلام نیست؟ مگر قرآن کتاب آسمانی و کعبه قبلگاه همه ما نیست؟ مگر ادای زکات و گذراندن مناسک حج برای همه ما مسلمان‌ها از جمله واجبات نیست؟ مگر در نظر ما حلال خدا حلال نیست و آنچه خدا حرام کرده است حرام نیست؟ مگر ما به کیفر و پاداش روز رستاخیز شک داریم؟….
