اولین قبله آخرین امت

آوای سنت : “سجده‌گاه دور تر” دقیقاً معنی فارسی “مسجد الأقصی” است. از این جهت آن‌را “اقصی” می‌گویند که از مرکز اسلام یعنی شهر مکه مکرمه زادها الله تشریفاً و تکریماً دور است. این مسجد در شهر قدس واقع شده است. قدس یعنی مقدس یعنی پاکیزه. در قدیم به این شهر “اورشلیم” می‌گفتند زیرا پدید آورندگان آن که به نام “یبوسیان” شناخته می‌شدند و اصالتاً کنعانی بودند آن‌را احداث نموده و نام اورشلیم را بر آن گذاشتند.

ذکر مسجد الأقصی در قرآن کریم رفته است، در آیه اول سوره مبارکه اسراء:
{سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الأَقْصَى الَّذِی بَارَکْنَا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ آیَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ البَصِیرُ} [الإسراء، ۱] (پاک و منزه است آن‌که بنده خود را شبانگاه از مسجد الحرام به مسجد الأقصی برد که اطرافش را برکت نهادیم تا او را از نشانه‌های خویش بنمایانیم که او شنوا و بیناست).

این مسجد در نظرگاه ادیان سه‌گانه ابراهیمی دارای قداست است:
– مسلمانان به مسجد الأقصی به عنوان قبله اول خویش می‌نگرند زیرا تا بعد از هجرت مسلمانان به سوی این مسجد نماز می‌خواندند و قبله‌شان مسجد الأقصی بود. بعداً قبله جانب کعبه مشرفه زادها الله تشریفاً و تکریماً دور خورد.
نیز نزد مسلمانان به گواه قرآن کریم در آیه اول سوره مبارکه اسراء و بر اساس مستندات قاطع روایی و تاریخی حضرت رسول معظم اسلام (ص) از این مسجد به سوی آسمان عروج کردند و جریان اسراء و معراج به عنوان یک واقعه نادر و اعجاز آور اتفاق افتاد.

– نزد مسیحیان نیز شهر قدس قداست خود را دارد، زیرا در نظرگاه آنان “کنیسه قبر مقدس” که به نام “القیامه” شناخته می‌شود در این شهر واقع شده است. در اعتقاد مسیحیان سیدنا مسیح (ع) در این شهر به دار آویخته شده است. نظر به قداستی که این شهر نزد مسیحیان داشته آن‌ها مکان‌های مقدسی در این شهر دارند از جمله: “کنیسه جسمانیه” و “کنیسه مریم”.

– نزد یهودیان نیز قدس مقدس است، زیرا از نظر آن‌ها معبد سلیمان (ع) که به مثابه کعبه یهودیان می‌باشد در این شهر قرار دارد و سلیمان نبی (ع) که از انبیای بنی اسرائیل بود آن‌را ساخته است.

یگانه گروهی که نزد آنان این شهر قداست ندارد، صهیونستان هستند که هیچ باوری نه به عقاید یهود دارند و نه به باورهای مسیحی. چیزی که آن‌ها به آن باور دارند منافع گروهی خودشان است و بس که می‌خواهند از طریق تسلط بر این شهر و بازی با احساسات و عواطف پیروان ادیان سه گانه ابراهیمی به آن دست یابند.

سالهای سال مسلمانان و مسیحیان و یهودیان در این شهر زندگی می‌کردند و هر کس آیین‌ها و مراسم دینی خاص خود را در آن به جا می‌آورد بدون آن‌که میان آن‌ها تنشی ایجاد گردد، در حالی‌که شهر در طول بیش از هزار و چند صد سال تحت اداره مسلمانان بود و آن‌ها چنین شرایطی را فراهم نموده بودند تا همه معتقدان به قداست این شهر بر وفق اعتقادات خود در آن مراسم عبادی خود را بر جای آورند.

مسلمانان با یهودیان مشکلی ندارند، زیرا در نظرگاه مسلمانان یهودیان اهل کتابند و ازدواج مسلمان با اهل کتاب و غذای آن‌ها برای مسلمانان مجاز است و از جهت اهل کتاب بودن مسلمانان به یهودیان حرمت می‌گذارند ولی با صهیونستان که از دین یهود استفاده ابزاری می‌کنند مخالفند چنان‌که بسیاری از مسیحیان و حتی یهودیان چنین اند.

پیروان هر سه دین سال‌ها در کنار هم در این شهر زندگی کردند تا این‌که جریان صهیونیزم شکل گرفت و سیاسیون یهود که از دیانت یهود استفاده ابزاری می‌کردند با انواع و اقسام دسیسه‌ها و توطئه و به کمک قدرت‌های بزرگ زمان در دوره‌های مختلف توانستند بعد از جنگ جهانی دوم دولت مستعجل خود را تأسیس کنند و تمام اوضاع و شرایط صلح آمیز این شهر را به گَند بکشند و انواع و اقسام مشکلات را هم به مسلمانان هم به مسیحیان و هم به یهودیان به وجود آورند.

واقعیت این است که صهیونیزم هیچ باوری در واقع به دیانت یهود ندارد، زیرا اگر باور می‌داشت دست به این همه جنایت بر علیه بشریت نمی‌زد، چون حتی در دین یهود و در تمام ادیان سماوی و غیر سماوی کشتن بی گناهان و نقض حقوق انسانی انسان‌ها و نا دیده گرفتن مقام انسانیت حرام و نا جایز است. اوج بربریت این گروه در روزهای اخیر در حمله به غزه نمایان شد که با کمال قساوت هزاران غیر نظامی فلسطینی را اعم از زنان و کودکان و کهن سالان و بیماران به خاک و خون کشیدند و در این راه از انواع و اقسام سلاح‌های ممنوعه استفاده نمودند.

صهونیست‌ها کاری کردند که رابطه پیروان ادیان سه‌گانه ابراهیمی از حالت صلح و همزیستی مسالمت آمیز به حالت جنگ و خون‌ریزی و منازعه بدل شود و امروزه نفرت جای‌گزین محبت و صمیمیتی شود که در گذشته از برکت مسلمانان در این شهر حاکم بود.

حقیقت غیر قابل انکار این است که قدس از آنِ مسلمانان است، مسلمانانی که آخرین امتی هستند که در میان بشر بروز کردند و لوای توحید و یکتاپرستی و خدا گرایی را بلند کردند و بر تعالیم دینی سنگ تمام گذاشتند. پیامبر مان (ص) فرمود: مثل من و انبیای قبل از من مانند یک بناست که به خوبی و زیبایی بنا شده مگر جای یک خشت باقیمانده که من همان خشتم.

لیکن پیروان سایر ادیان نیز حق دارند در آن مطابق معتقدات خود به دستورات دینی خود عمل نمایند. ولی قدس جای صهونیستان نیست زیرا وجود آن‌ها در این سرزمین به معنی خدشه‌دار شدن قداست شهر مقدس قدس و شعله‌ور شدن آتش منازعه پیروان ادیان ابراهیمی است.

صهیونستان نمی‌توانند قدس را از آنِ خود سازند، زیرا چنین چیزی مخالف آموزه‌های تورات و انجیل و قرآن است. آن ها هر چند سعی کنند نمی‌توانند قدس را از خود بسازند. شاید بتوانند آن جا مصیبت بیافرینند اما قدس را نمی‌توانند مخصوص خود بگرداند چون اراده حق‌تعالی به چیز دیگری غیر از آن‌چه صهیونستان می‌اندیشند رقم خورده است.