آوای سنت : در میان پیشرفت‌های انقلابی در هوش مصنوعی، محاسبات کوانتومی و فناوری، دموکراسی با چالش‌ها و فرصت‌های جدیدی در جهان آینده مواجه خواهد شد، تکامل ساختارهای جامعه و توزیع مجدد قدرت باعث بررسی مجدد نظریه‌های دموکراسی شده و نیاز به بازنگری در اصول آن ضروری خواهد بود.
برخی طرفداران برای یک دموکراسی تکنوکراتیک استدلال خواهند نمود و از فرآیندهای تصمیم‌گیری که به‌شدت به دانش تخصصی و تخصص فن‌آورانه متکی شده است، دفاع خواهند کرد. آنها احتمالا به این باور خواهند رسید که تلفیق خرد کارشناسان با هوش مصنوعی با صدای جمعی مردم منجر به حکمرانی آگاهانه‌تر و موثرتر می‌شود. برخی دیگر از دموکراسی دیجیتال مستقیم، استفاده از فناوری برای اجازه دادن به شهروندان برای مشارکت مستقیم در تصمیم‌گیری حمایت خواهند نمود.
از طریق پلتفرم‌های دیجیتال امن، مردم خواهند توانست در بحث‌های بی‌درنگ شرکت کنند، سیاست‌ها را پیشنهاد دهند و در مورد موضوعات مهم ملی و جهانی رای دهند. هدف این رویکرد فراگیر، توانمندسازی افراد و تقویت حس مسوولیت مشترک در جوامع است. با این حال، با گسترش نفوذ هوش مصنوعی و محاسبات کوانتومی، چالش‌هایی را نیز پدیدار خواهد کرد، نگرانی‌هایی در مورد تمرکز بالقوه قدرت در دست کسانی که فناوری‌های پیشرفته را کنترل می‌کنند، به وجود خواهد آمد. دموکراسی با وظیفه اضطراری انطباق برای اطمینان از اینکه پیشرفت‌های تکنولوژیکی اصول برابری، انصاف و نمایندگی را تضعیف نمی‌کند، روبه‌رو می‌شود. تئوری‌های دموکراسی تکامل بیشتری می‌یابند و اصول جدیدی برای رسیدگی به این چالش‌ها ترکیب و اتخاذ خواهد شد.
یکی از این نظریه‌ها یقینا توسعه مفهوم «حقوق دموکراسی دیجیتال» خواهد بود که حقوق شهروندان برای دسترسی و درک الگوریتم‌ها و داده‌هایی را که بر فرآیندهای تصمیم‌گیری تاثیر می‌گذارند تایید می‌کند. این شفافیت به دنبال محافظت در برابر سوگیری‌های پنهان و اطمینان از مسوولیت‌پذیری در استفاده از فناوری خواهد شد و در همین راستا نظریه دیگری بر اهمیت حفاظت از حریم خصوصی و حفاظت از داده‌ها در عصر هوش مصنوعی و محاسبات کوانتومی تاکید خواهد کرد. این سازمان‌های نوپا نیاز به چارچوب‌های قانونی قوی و دستورالعمل‌های اخلاقی را برای جلوگیری از سوءاستفاده از اطلاعات شخصی و حمایت از حقوق افراد در حوزه دیجیتال را تشخیص خواهند داد.
با گسترش تکنولوژی در جهان، در آینده احتمالا کشورهای مختلف با مدل‌های دموکراتیک متنوعی دست و پنجه نرم کرده‌اند که فرهنگ، ارزش‌ها و اولویت‌های منحصربه‌فرد آنها را منعکس خواهد نمود، برخی ساختارهای حکمرانی غیرمتمرکز را خواهند پذیرفت و به جوامع محلی قدرت خواهند داد تا تصمیماتی بگیرند (مدل فدراتیو) که مستقیما بر زندگی آنها تاثیر بگذارد و برخی دیگر بر تقویت همکاری و گفت‌وگو میان ذی‌نفعان مختلف برای رسیدن به راه‌حل‌های مبتنی بر اجماع تمرکز خواهند نمود. با وجود پیچیدگی‌ها و چالش‌ها، این جوهر دموکراسی است که پابرجا خواهد ماند. این اصل حیاتی برای جوامع باید بتواند با دوام خود از پیچیدگی‌های چشم‌انداز تکنولوژیک در حال تکامل، جوامع بشری را به سلامت به سر منزل آرمانشهر مدنظرش برساند.
مردم همچنان به اصول مشارکت، نمایندگی و مسوولیت‌پذیری ارزش خواهند داد و دموکراسی را برای رسیدگی به معضلات نوظهور و تضمین رفاه جوامع خود تطبیق خواهند داد. در چنین جهانی، آینده ترویج نظریه‌های دموکراسی نقش مهمی در شکل دادن به رابطه بین فناوری و حکومت خواهد داشت. آنها چارچوبی برای هماهنگ کردن پتانسیل هوش مصنوعی، محاسبات کوانتومی و سایر فناوری‌های دگرگون‌کننده با ارزش‌ها و آرمان‌های جوامع مختلف فراهم خواهند نمود و آینده‌ای فراگیر و عادلانه را برای همه پرورش خواهند داد.
بشریت با جسارت بیشتر به سمت این آینده نیل می‌کند و تعادل بین فناوری و دموکراسی به یک کاوش مداوم در حال تبدیل شدن است، با هدف مهار قدرت نوآوری و در عین حال حفظ اصول اصلی آزادی، برابری و عدالت، از طریق گفت‌وگوی مداوم و سازگاری، جهان به سمت آینده‌ای کارکردی در عمل و نه تنها در تئوری، که در آن فناوری و دموکراسی دست به دست هم داده و افراد را توانمند می‌کنند و پیشرفت جمعی را تقویت خواهند کرد تا شاید نابرابری به لطف این پیشرفت‌های فلسفی و تکنولوژیک روزبه‌روز کمرنگ‌تر شود.
منبع : اصلاح‌وب
