” زخم های تکراری کولبران “
آوای سنت : ماه رمضان امسال پر درد بود ، درد کولبرانی که در راه نان جان دادند .
عزیزانی که با رفتنشان ، خانواده و خیل عظیمی از مردم را داغدار فقدان خود کردند .
جوانانی که از سر فقر و نداری راه بی بازگشت کولبری را انتخاب که بلکه بالاجبار رفتند و هیچوقت بازنگشتند .
داغ بچه هایی که چشم شان به بازگشت پدر و روحشان تشنه محبتش بر درب خانه خشک شدند ، سخت بلکه سهمگین است .
واقعا به چه جرمی ؟ و به چه گناهی ؟ این بچه ها یتیم و این خانواده ها بی سرپرست می شوند ؟
اورامانات ما ، مرز دارد اما ندارد ، آب دارد اما ندارد ، گردشگری دارد اما ندارد و اما فقر تا دلت بخواهد دارد و دارد و دارد .
همیشه خبر کشته شدن کولبرانِ رفته در پی نان مرا آنقدر آزرده می کند که تا چند روز کامم تلخ و احوالم پریشان می شود .
می گویم خدایا ، این خانواده که قبلا امیدشان بعد از خدا ، به پدر و یا جوان کشته شده شان بود ، حالا چه کنند …
حالا که نان آورشان هم رفته چه کنند؟
کولبران ما نه متجاوز مرزی هستند و نه قانون شکن ، فقط مجبور به رفتن در راه ته ته و پیمودن راه طاقت فرسای کولبری هستند.
آهای کسی که می خواهی بر روی کولبران آتش بگشایی ، یک لحظه با خودت زمزمه کن که اینها به فرموده مقام معظم رهبری ” قاچاقچی نیستند ” بلکه نان آور خانواده ای هستند که قطعا همسر و یا مادر و خواهرش و فرزندان آنها چشم براه و لب به دعا برای برگشتگان هستند .
به خودت بگو که اینها فقط برای لقمه نانی برای خانواده آمده اند که شرمنده نشوند .
اینها قربانی فقر و کشته راه محرومیت هستند.
اینها حمال کسانی هستند که با قدرت پول و رانت هزاران تن کالا را در آن طرف مرز دپو می کنند و با شانه های این جوانان حمل می کنند که منافعشان بیشتر تامین شود .
اینها چه گناهی کرده اند ؟ گناه را صاحبان پول و رانتی کرده اند که اینها را به بردگی می گیرند .
یک لحظه تامل کنید و ناله های سوزناک همسر و فرزندان این کولبران را مجسم کنید .
این جوانان سرمایه های این کشورند و ایجاد ناامیدی در مردم برای نظام هزینه دارد .
هیچکدام از این کولبران هدفی جز تامین معیشت خانواده و گذاشتن نانی داغ و آبی سرد بر سفره زن و بچه شان ندارند .
امنیت را همین جوانان تامین می کنند و دل در گروه این مملکت و نظام دارند .
مرگ تلخ و دردناک مرحوم صفر سبحانی آنچنان سنگین است که زبان توان گفتن و قلم را یارای نوشتن نیست .
واژه ها زیر بار غم خم شده و کلمه ها در غبار اندوه این مصیبت گم شده اند .
ماه رمضان امسال با غم کولبران ، غم آلود شد .
” انا لله و انا الیه راجعون ”
سید علاءالدین حیدری
