آوای سنت : با گسترش نظرها و بارش‌های فکری در فضای مجازی، عده‌ای هم هستند که اعتقادات و مذهب را خواسته و ناخواسته هدف می‌گیرند. هدف این افراد نه برپایی عدالت و عدلی است که چگونگی آن را خود هم نمی‌دانند، بلکه برهم زدن تفکر و بنیادی است که سالیان سال در افکار عمومی جا افتاده و به اعتقاد افراد غالب جامعه تبدیل شده است.
اعتقاداتی که موجب قوام جوامع است نه برهم زننده‌ی آن. اعتقاداتی که نه به یک سال، بلکه چندین قرن انسانها را با مفهوم عدل و عدالت آگاه ساخته تا از تکرار دوباره تاریخ و خسران انسانها جلوگیری کند.
هیچ دینی نمی گوید ظلم خوب است. هیچ دینی نمی گوید آسیب به طبیعت خوب است. هیچ دینی نمی گوید برای اهداف خود، انسانها را به بند بکشید و آزادی آنها را سلب کنید. هیچ دینی نمی‌گوید انسانها دشمن یکدیگر هستند. اما آنها که با توجه به وضع اسفبار به وجود آمده در جوامع کنونی می‌گویند راه آزادی از بی‌‌مذهبی، عدالت عقلی و تعریف آزادی به سبک خودشان می گذرد، همانند دزدان و راهزنانی هستند که به کمینگاه نشسته و با مشاهده‌ی هر لغزشی، اعتقاد جوامع را هدف قرار می‌دهند.
نداشتن راهکاری روشن، برهم زدن اوضاع فکری، آشفته کردن اعتقاد بدون داشتن نگرشی درست به انسان از اهداف آنهاست و در نهایت خدمت به جوامعی که در فکر استثمار و استعمار جوامع دیگر هستند، و دنیا را به سوی خصومتی مهلک پیش می برند. مشخصه ی این افراد را می توان در فضای مجازی اینگونه توصیف کرد:
اول: نژاد را برتر و اصیل‌تر از اعتقاد و مذهب می‌پندارند، در حالی که این دین و مذهب است که انسانها را با نژادها و عقاید گوناگون، در کنار هم با صلح و آرامش جمع ساخته است. آنها هیچ وقت به تناقص ایجاد شده در این زمینه پاسخ روشنی نمی‌دهند.
دوم: عقل و وجدان را منجی بشریت می دانند و با ذکر جملاتی از انسانهای به ظاهر روشنفکر این ایده‌ی خود را به پیش می برند. در واقع این روش، یک حربه برای تهی کردن اعتقاد و آماده کردنِ بسترِ هجومِ فکری برای دیگران است.
سوم: آنها در پی از بین بردن نمادهای اعتقادی از جمله خط، پوشش و بزرگان دینی یک ملت هستند و همیشه آنها را مورد هجمه قرار می دهند.
چهارم: آنها زمانی که به گذشته افتخار و از شخصیتهای قومی تمجید می‌کنند، با اعتقاد آنها کاری ندارند و حاصل این بزرگی را نه با اعتقاد، بلکه با آن چیزی می سنجند که خودشان تعریف می کنند و این دوگانگی را همیشه بی‌پاسخ می گذارند.
پنجم: اینکه با مشاهده هر بی‌نظمی و اتفاقی، دین و مذهب را هدف قرار داده و در این زمینه بزرگ‌نمایی می کنند. در حالی که اعتقاد درست، مخالفِ آن چیزی است که اتفاق افتاده است.
پس در فضای مجازی مواظب اعتقاداتمان باشیم. اعتقاداتی که موجب قوام و دوام ماست و نه در طی چند سال، بلکه در طی قرنها به این پختگی و بالندگی رسیده است.
بدانیم هر آنچه امروز بر ما می گذرد از سستی اعتقاد ماست نه از اعتقادی نادرست. اصلاح خطاهای گذشته در این زمینه راهکاری درست است، اما حمله به بنیادهای اعتقادی به بهانه‌های کوچک و واهی هیچ کمکی در حفظ ما نخواهد کرد، بلکه هلاکت و بندگی اعتقادی ما را تسریع خواهد نمود.
پس خواسته و نخواسته گرفتار چنین فضایی نشویم و تبر بر شاخه ای که روی آن نشسته ایم نزنیم. مواظب پیامهای فضای ملتهب مجازی باشیم تا آب در آسیاب اندیشه‌هایی نریزیم که با برنامه‌ریزی، دین و اعتقاد ما را هدف قرار داده‌اند.
