مسئله ای به نام “مرگ در تنهایی” در ژاپن

آوای سنت(ترجمه): در زبان ژاپنی , اصطلاح “kodokushi (孤独死)” ترکیبی از کلمات “kodoku (孤独”  به معنای “تنهایی” و “shi (死)” به معنای “مرگ” می باشد ، به معنای “مرگ در تنهایی” است. از این اصطلاح برای توصیف شکل مرگ کسانی استفاده می شود که در خانه هایشان به تنهایی زندگی کرده و وفات کرده اند استفاده می شود. در ژاپن تعداد افرادی که به تنهایی در خانه های خود جان خود را از دست می دهند به قدری افزایش یافته است که این شکل از مرگ امروز به یک مشکل جدی اجتماعی در ژاپن تبدیل شده است.

وقتی به مسئله “کودوکوشی” یا همان “مرگ در تنهایی” از نظر آمار و ارقام مورد بررسی قرار گیرد وخامت اوضاع بیشتر قابل فهم خواهد بود. براساس مطلبی که منتشر شده , در سال ۲۰۱۹ میلادی , ۲۸ هزار نفر قربانی کودوکوشی شده اند. این یعنی در سال ۲۰۱۹ هر روز ۷۶ نفر و یا به عبارتی هر ساعت ۳ انسان تنها , جان خود را از دست داده اند. از مرگ این افراد نیز کسی مطلع نمی شود مگر این که اجساد آنها در معرض پوسیدگی قرار میگیرد و همسایگان از بوی نامطبوعی که به مشام می رسد شاکی می شوند و آن موقع است که مرگ آنها آشکار می شود.

جدی بودن مشکل Kodokushi عمدتاً به دلیل تضعیف روابط خانوادگی در ژاپن ، پیر شدن جمعیت آن و کاهش شدید تمایل ژاپنی ها به تشکیل خانواده است.

ژاپن با جمعیت تقریبی ۱۲۷ میلیون نفر ، براساس داده های سال ۲۰۱۸ , با میانگین سنی ۴۷.۷ دومین کشور پیر جهان پس از موناکو است. همچنین در ژاپن ، جمعیت بالای ۶۵ سال ۲۷.۷ درصد از کل جمعیت را تشکیل می دهند. علاوه بر این در ژاپن ، مانند کل دنیا ، میانگین امید به زندگی به تدریج در حال افزایش است. این نیز به نوبه خود باعث می شود که سهم جمعیت سالمندان به طور مداوم نسبت به کل جمعیت افزایش یابد. بنابراین ، جمعیت فعال مجبور است جای جمعیت بازنشسته که شمار آنها رو به افزایش است را پر کند.

در ژاپن, تعداد کارگران فعال که باید جای بازنشستگان را پر کنند سال به سال در حال کاهش بوده و این روند همچنان ادامه دارد. در سال ۲۰۰۵ در مقابل هر یک بازنشسته , ۳.۳ کارگر فعال وجود داشت اما بر اساس آمار منتشر شده , این میزان به ۲.۳ در سال ۲۰۱۵ کاهش یافته است. تخمین زده می شود که اگر در ژاپن تغییر جدی جمعیتی روی ندهد این میزان , به ۱.۳ در سال ۲۰۶۵ کاهش یابد.

این بدان معنی است که جمعیت فعال در ژاپن برای پر کردن جای جمعیت بازنشسته,  سالهای زیادتری به کار کردن ادامه خواهد داد. شاید این جمعیت فعال ، که حتی به احتمال زیاد شاهد بازنشستگی خود نخواهند بود و برای یافتن شغل مجبور به سکونت در شهرهای بزرگ شده اند ، فرصتی برای فراغت از محیط استرس زای کار پیدا نمی کنند و این وضع , گذران اوقات فراغت در کنار خانواده را بر آنها دشوارتر می کند. بنابراین ، روابط خانوادگی تضعیف می شود. در ژاپن ، وقتی مردم با مشکلات روبرو می شوند از نظر فرهنگی بیش از آنکه از همسایگان خود کمک بخواهند از خانواده های خود یاری می طلبند و این وضع باعث می شود افرادی که روابطشان با خانواده را تضعیف کرده اند (یا حتی قطع رابطه کرده اند) تنها بمانند.

میزان خانوارهای یک نفره در میان کل خانوارهای ژاپن , سال به سال افزایش داشته و همچنان نیز افزایش خواهد داشت. در ژاپن نرخ خانوارهای یک نفره نسبت به کل خانوارها در سال ۱۹۸۰ ۶.۱٪ بود ، این نسبت در سال ۲۰۰۰ به ۱۰.۲٪ و در سال ۲۰۱۵ به ۱۴.۵٪ افزایش یافت. تخمین زده می شود که این نرخ در سال ۲۰۳۵ به ۱۶.۵٪ افزایش یابد.

همین روند در نسبت مردانی که تا سن ۵۰ سالگی هرگز ازدواج نکرده اند نیز قابل مشاهده است. جمعیت مردانی که تا سن ۵۰ سالگی هرگز ازدواج نکرده اند  در سال ۱۹۸۵ بین ۱ تا ۳ درصد بود ، در حالی که این میزان در سال ۲۰۱۵ به ۲۳ درصد افزایش یافت. تخمین زده می شود که این میزان در سال ۲۰۳۰ به ۲۸٪ افزایش یابد.

در ژاپن با توجه به همین دلایل ، وخامت اوضاع در آینده بدتر خواهد شد ، مگر اینکه راه حلی برای مشکل کودوکوشی پیدا شود. آیا ژاپن راه حلی برای مسئله کودوکوشی پیدا خواهد کرد یا خیر , در آینده مشخص خواهد شد.

منبع