ماموستا ثنایی:دین باید در همه امور سرلوحه باشد
آوای سنت: امام جمعه سرپل ذهاب عمل به باورهای دینی برای تهیه توشه ای مطمئن را مورد تاکید قرار داد.
به گزارش آوای سنت ماموستا رشید ثنایی در گفتگو با خبرنگار ما، مرگ را حقیقتی انکار ناپذیر و پایان پرسشنامه زندگی دانست و گفت: حقیقت مرگ و رفتن به سرای باقی برای همه موجودات شکل یکسانی ندارد و نوع مرگ و زمان آن را هرگز نمی توان پیش بینی کرد. مرگ برای برخی در کهنسالی اتفاق می افتد. برای تعدادی دیگر به صورت بیماری پدید می آید، اما عده زیادی نیز بر اثر اتفاقات می میرند و این حقیقتی است که انسان اگر نخواهد هم نمی تواند آن را نادیده بگیرد. آدمی ذاتا مرگ را باور داشته و از آن گریزان است، چرا که این رخداد در باورهای دینی بازگشت به جایی است که تصور حالات آن در ذهن ها نمی گنجد، لیکن می دانیم که زندگی پس از مرگ، سرای پاسخ به اعمال می باشد و حقیقت آن واضح، روشن و مبرهن است.
ماموستا ثنایی قبر را دریچه ای رو به سوی سرای باقی توصیف کرد و افزود: بر اساس همان باورهای دینی می دانیم که حالات قبر برای همه یک اندازه و شبیه به هم نبوده و برای برخی روشنایی بخش و برای تعدادی دیگر عذاب خاطر و پریشانی به حساب می آید. خدای متعال دو نعمت تن سالم و فکر را در کنار نعمات دیگر به بندگانش داده است تا بوسیله آنها بتوانند پل به سوی جهان باقی را آنچنان محکم بسازند تا پایه هایش با هر نسیم و بادی از هم نشکند. حقی که خالق از بنده اش می خواهد و حقوقی که از مخلوقات ضایع می شود و حتی ستم به حیوانات در چگونگی حالات انسان در قبر تاثیر خواهند داشت.
امام جمعه مسجد جامع سرپل ذهاب با بیان این مطلب که بخش مهمی از زندگی های امروزی در حواشی و بیهوده می گذرد، یادآور شد: باورهای دینی، مناسبت ها و رویدادها دست به دست هم داده اند تا خدای متعال در زندگی ما جایگاه خاصی پیدا کند. همه ما از کوچک و بزرگ آفریدگار خود را می شناسیم و به نبی بر حق ایمان و باور کامل و راسخ داریم، پس بخش مهمی از ایمان از لحظه تولد تا مرگ را در باور خود گنجانده ایم، ولی در مورد برخی ها میان حرف و عمل تفاوت زیاد به چشم می خورد.
ماموستا ثنایی متذکر شد: ما با دیده هایمان زندگی می کنیم و با چیزهایی که نمی بینیم چندان سر و کار نداریم. با آنکه خدا را نمی بینیم، ولی وجود وی را در همه حالات احساس می کنیم. پیامبران و امامان را نمی بینم، اما در مساجد ایشان نماز می خوانیم. با خلفا نسبت نداریم، ولی آنها را مانند افرادی که با ما نسبت دارند به خود نزدیک می دانیم، لذا می طلبد که در کنار همه این باورها، ارزش ها و مقدسات نظری هم به اعمال و رفتارهای خود بیفکنیم. هرگز نمی توانیم مانند پیامبر باشیم، لیکن خدای متعال هر یک از ما را به عنوان جانشین ایشان تعیین کرده و پاداش بسیار می دهد. بلال رضی الله نمی توانیم باشیم، ولی می توانیم با گوش دادن به ندای اذان و تکرار آن در دل و زبان همان ثواب موذن را ببریم. در ایمان و عمل به حد صحابه صدر اسلام نخواهیم رسید، اما پرداختن به معروف و اجتناب از منکرات می توان جا پای جای آنها گذاشت. مسلمان شرایط لازم برای بهتر شدن را دارد، لیکن ابتدا باید خود آن را بخواهد. بیشمار مردمان دین و آئین ما را نداشته و فرسنگ ها از دین و عقاید اسلامی فاصله دارند. پس برای همان فردایی که با تمام وجود باور داریم سوغاتی در خورشان تدارک ببینیم.
