کرونا باعث فهم بهتر ما از نعمت های زندگی شد

آوای سنت: مدرس مجتمع دینی صدرالاسلام بندر خمیر چالش های پیش روی بشر را فرصتی برای نزدیک شدن به خدای متعال برشمرد.

به گزارش آوای سنت، شیخ ایوب علیپور در گفتگو با خبرنگار ما ویروس کرونا را از جمله بیماری های ناشناخته در تاریخ زندگی بشر دانست و گفت: برای این ویروس ناشناخته مرزهای جغرافیایی معنا و مفهومی ندارد و هر کسی را که در سر راهش ببیند مبتلا می سازد. کرونا مانند سایر بیماری ها از سوی خدای متعال نازل شده است و اراده الهی بر این بوده که آنرا را وسبله امتحان و آزمایش بندگانش قرار دهد. بی تردید این پدیده ناشناخته پیامی را برای ما انسان ها به همراه دارد.

وی افزود: یکی از پیامدهای کرونا این است که بندگان از هم تمیز داده شده و مرز بین انسان های مومن با غیر مومن مشخص گردد. مشخص شود که چه کسانی به انجام کارهای نیک رو می آورند و چه کسانی در اعمال زشت خود غرق هستند. لازم است بندگان مومن با توبه صادقانه و برگشت از کارهایی که موجب نارضایتی باریتعالی را موجب می شود خالصانه دست به درگاه الهی دراز کرده و بابت اعمال گذشته اظهار پشیمانی نمایند.

شیخ علی پور اظهار داشت: بنابه فرمایش قرآن کریم، خدای متعال نسبت به بندگانی که نسبت به اعمال گذشته خود ابراز پشیمانی و ندامت کنند بسیار نزدیک می باشد. همچنین از بندگانش می خواهد که با صبر و خواندن دعا خودشان را قوی نگه دارند. هر فرد مومنی که فرایض الهی را بر جای می آورد ، می‌تواند با دعا و نیایش و بلند کردن دست نیاز بسوی باریتعالی خود را در برابر امراض و بلایا مصون بدارد. پس باید به جایی برسیم که علاوه بر محافظت خود، توانایی محافظت از دیگران را نیز داشته باشیم.

مدرس مجتمع دینی صدرالاسلام با بیان اینکه بروز مشکلات در زندگی بشر امری طبیعی بحساب میایند بیان نمود: در زندگی ما انسان ها پاره ای از مشکلات همیشه وجود دارند. موضوع مهم این است که چگونه و با اتخاذ چه روشی باید با مشکلات برخورد کرده و آنها را مدیریت نماییم. پاره ای از مشکلات و مصیبت ها فردی هستند و با استفاده از خرد جمعی می توان بر آنها فائق آمد. بخشی از مشکلات هم جمعی هستند و قابلیت آن را دارند که جمع کثیری را درگیر سازند. انسان باید در هر حال و شرایط خود را محتاج خدای متعال ببیند و با عمق وجود از درگاه وی یاری بطلبد.

شیخ علی پور ادامه داد: امروز همه از رفتن به بیرون محروم شده و در خانه محبوس مانده ایم. امتیاز رفت و آمد از ما سلب شده و نمی توانیم به راحتی گذشته با محیط اطراف ارتباط برقرار کنیم. نعمت فراگیری علوم مختلف در مراکز آموزشی از فرزندان ما گرفته شده است. نعمت حضور در مساجد محله و جامع را از دست رفته می بینیم. از دست رفتن این همه نعمت حاوی نکات و پیام بسیار مهمی هستند که نمی توان از کنار آنها بسادگی گذشت. با این وجود هنوز از یک نعمت بسیار مهم برخوردار هستیم و آن نعمت بودن در کنار خانواده و فرزندان می باشد.

وی تاکید کرد: حال که امتیازات دنیوی از ما گرفته شده اند می بایست همت بخرج داده و بساط علم و ایمان را در خانه های خود بگسترانیم. اسبابی هستند که رابطه بین ما و خدای متعال را کمرنگ کرده اند. لازم است این نوع اسباب را برچیده و نگاه خود را به مسائل تغییر دهیم‌. بدون شک تحکیم رابطه با خدای متعال می تواند ایمان درون را به تقویت برساند.