توصیه دین در زمینه ضرورت مراقبت از زبان
آوای سنت: مدرس حوزه علمیه اعظمیه بندرترکمن تفکردر ماهیت کلام پیش از بیان آن را مورد تاکید قرار داد.
به گزارش آوای سنت، اسماعیل آخوند سبحانی با یادآوری وقایع روز قیامت و پرسش درباره چگونگی استفاده از نعمت بدن سالم، رعایت شئونات اسلامی در گفتار و استفاده از زبان را از سفارشات مهم در دین دانست و گفت: کسانی که مردم را به طرف اعمال و پندار نیکو دعوت کرده و از منکرات و بدی ها باز می دارند، بعنوان ادیب شناخته می شوند.در اخلاق و منش انبیا نیز آمده است که آن بزرگواران افراد سالمند را مورد تکریم قرار داده و رعایت حال کودکان را بر جای می آوردند. لذا رعایت ادب در کلیه رفتارهای فردی و اجتماعی و در کلیه کارها مانند معاملات و معاشرت و حسن رفتار با همسر و فرزندان و سایر مردم جزو نکاتی است که اسلام به آنها سفارش می کند.
آخوند سبحانی شرط ادب را بکارگیری از اعضای بدن طبق دستورات خدای متعال خواند و افزود: اعضا و جوارح برای انجام کارهای روزمره آفریده شده اند. هر یک از اندام های وظایفی بر عهده دارند. عقل حکم به معاشرت سالم می دهد و نفس صاحب خود را برای کارهای بد تشویق می کند. باید مراقب باشیم که داده ها و نعمات خدای متعال را در مسیر ناصواب صرف ننماییم. در گفتار از بزرگی الله متعال یاد کرده و از غیبت و تهمت و خبرچینی اجتناب ورزیم.
مدرس حوزه علمیه اعظمیه بندرترکمن اظهار داشت: هرگاه زبان کلام و زبان قلب از بزرگی الله یاد کرده و روش ایمانی در پیش گیرند اندام های دیگر هم رفتار مشابه خواهند داشت. ایمانداران واقعی ظاهرا روزگارشان با مردم می گذرانند و در باطن از ذکر و یاد الله غافل نمی شوند. بزرگی در دنیا و یا خواری و ذلت را نباید با میزان مال و دارایی سنجید. پرهیز از هم نشینی با اشخاص ناصالح در کلام بزرگان تاکید شده است. یک زیست سالم بر اساس آنچه که برنامه ریزی های تجهیزات ساخت دست انسان به نظم و ترتیب می رسند و چه بسا یک تخلف ساده می تواند به قیمت جان آدم ها تمام شود. در مسئله دینداری نیز باید مراقب بود تا الگوی مفیدی برای اهل منزل و افراد جامعه باشیم.
آخوند سبحانی نتیجه سرپیچی از فرامین را ناگوار توصیف کرد و عنوان نمود: پیش از بیان کلام به ماهیت آن فکر کنیم. انسان های خود را در کلام محدود کرده و از فکرشان بیشترین استفاده را می برند. در گذر از این دار فانی کسب رضایت الله و نرمی با همنوع را ملاک عمل قرار دهیم. عبادت تنها بخشی از دین است و خصوصا افراد دیندار باید مراقب رفتارشان با مردم باشند. سخن چین وارد بهشت نمی شود. رفتار های بدمان را با نداشتن منظور بد توجیه نکنیم. صاف بودن قلب ربطی به عادات بد ما ندارد. یک کلام بد و تحقیر کننده نمی تواند محصول یک قلب صاف باشد. زبانی که شخصیت افراد را لگدمال می کند نمی تواند جزو بدنی با قلب صاف باشد.
این عالم جوان اهل سنت توصیه کرد: اوقات مابین نماز عصر و مغرب را اطراف مسجد برای حرف های دنیوی و غیبت های پراکنده تلف نکنیم. نبی مکرم و سایر اولیا الله این هنگام را در ذکر و تسبیح گذرانده اند. آنها بزرگترین جراحان قلب های معنوی هستند که منش و طریقت شان پابرجا باقی مانده است و یکی از ارشادات ایشان به امت پیش از هر سخنی تفکر درباره ماهیت آن می باشد. اگر چنین کنیم از ایراد سخنان بیهوده گذر خواهیم کرد.
