آوای سنت : اگر کسی برای همیشه از گرفتن روزه عاجز باشد، این فرد به عوض هر روز، فدیه بدهد.
فدیه به دو طریق انجام می شود:
۱. به ازای هر روز از روزه، مسکین را غذا دهد (فدیه دهنده روزی دو مرتبه صبح و شام، طعام را نزد مسکین می گذارد و مسکین غذا می خورد تا سیر شود)
۲. به طور تملیک فدیه را برای مسکین بدهد و او فدیه را قبض کند و تسلیم شود.
جایز است که فدیه دهنده، بجای هر روز از روزه، فدیه بدهد.
مقدار فدیه، معادل با صدقه فطر است.
صدقه فطر از چهار چیز است:
۱. نصف صاع از گندم (یا آرد آن)
۲. یک صاع از جو (یا آرد آن)
۳. یک صاع از خرما
۴. یک صاع از کشمش
یا اجناس دیگر که قیمت آن معادل قیمت یک صاع از گندم برسد.
جایز است که قیمت صدقه فطر را به پول نقد پرداخت کند.
پس اگر کسی ?برای *همیشه* از گرفتن روزه *عاجز* باشد، به ازای هر روز یک صدقه فطر، فدیه بدهد.
علما در خصوص مقدار صاع اختلاف دارند و در نتیجه نیم صاع را معادل ۱ کیلو و ۷۵۰ و همچنین ۲ کیلو و … گفته اند. در الفقه الحنفی فی ثوبه الجدید، مقدار فطره را ۲ کیلو و ۲۵۰ گرم گندم دانسته و بنابر احتیاط بهتر است این میزان درنظر گرفته شود.
♻️ اگر کسی بخواهد قیمت فدیه را پرداخت کند، قیمتی باشد که در آن محل داده می شود.
♻️ فدیه را به فقرایی بدهد که مستحق زکات باشند.
♻️ اگر این فرد خود فقیر باشد، استغفرالله زیاد بگوید و از خدا آمرزش بخواهد.
