آوای سنت : هر روز که می گذرد، هند مکان سخت تری برای زندگی میلیون ها مسلمان می شود. هندوهای متعصب پس از اعمال ممنوعیت خوردن گوشت گاو و تصویب قوانین بحث برانگیز و تبعیض آمیز، اکنون به بهانه های مختلف دست به حمله به مساجد زده اند
.
مایه تاسف است که قوه قضاییه هند نیز ایدئولوژی هندوتوای دولت بهاراتیا جاناتا را دنبال می کند.
دادگاهی در هند روز دوشنبه با رسیدگی به دادخواست گروهی از زنان هندو برای حق عبادت در مسجد گیانواپی واقع در شهر بنارس که معتقدند محل یک معبد هندو است، موافقت کرد و درخواست مسلمانان برای کنار گذاشتن این دادخواست را رد کرد.
دادگاه دیگری در اوتار پرادش نیز دادخواستی را که توسط سازمانهای راستگرای هندو ارائه شده بود مورد بررسی قرار داد که مدعی است مسجد شمسی موجود در شهر باداون پس از تخریب یک معبد هندو ساخته شده است.
در هر دو مورد نیز همان اپیزود مسجد بابری تکرار می شود. تخریب مسجد بابری توسط یک اوباش هندو در سال ۱۹۹۲ باعث شورش های مذهبی شد که در آن بیش از ۲۰۰۰ نفر کشته شدند که بیشتر آنها مسلمان بودند.
این موارد واقعا نشان دهنده این است که ملی گرایان هندو می خواهند هند را به یک ملت قومی هندو تبدیل کنند که در آن جایی برای پیروان هیچ دین دیگری وجود نداشته باشد.
این در حالی است که هند با آتش بازی می کند و هرگونه تلاشی برای تبدیل مساجد به معابد هندو با واکنش شدید مسلمانان مواجه خواهد شد.
مسلمانان هند صرف نظر از همه اقدامات تبعیض آمیز علیه آنها، بسیار مسالمت آمیز باقی مانده اند، اما وقتی صحبت از حمله به اماکن مذهبی آنها یا هر چیزی که برای اجرای مناسک مذهبی آنها محدودیت ایجاد می کند، می شود ساکت نخواهند نشست و به شدت واکنش نشان می دهند.
مسلمانان در هند یک واقعیت هستند و این چیزی است که دولت و نهادهای هند باید آن را بپذیرند و از حقوق اساسی انسانی خود محافظت کنند.
همچنین وظیفه جامعه بین المللیبه ویژه جهان اسلام است که از سکوت در برابر مصیبت مسلمانان هند دست بردارند و با حمایت و همبستگی آنها به میدان بروند.
در حال حاضر بسیاری از کارشناسان بین المللی نسبت به نسل کشی مسلمانان در هند هشدار می دهند و جامعه بین المللی باید قبل از اینکه خیلی دیر شود وارد عمل شود.
اکثریت گرایی هندوتوا به سمت نسل کشی پیش می رود و رهبران جهان باید تلاش کنند و بدون توجه به تمایلات استراتژیک خود از وقوع آن جلوگیری کنند.
به حاشیه راندن همه هویت های مذهبی، به ویژه هجوم علیه جوامع مسلمان به ویژه در پی مبارزات انتخاباتی در اوتار پرادش و سایر ایالت ها، تبدیل به یک اتفاق روزمره شده است، جایی که سیاست های جمعی به طور معمول برای ارعاب اقلیت ها استفاده می شود.
برخی از کارشناسان خاطرنشان کردند که هندوتوا به هیچ وجه یک جنبش سیاسی جدید نیست و تکرار جسورانه جدید آن از دهه‌ها کنشگری رادیکال کنار گذاشته شده که نتوانست قدرت افراطی خود را در حکومت‌های سکولار نشان دهد،بیرون آمده است.
تا سال ۲۰۱۴ که هندوتوای سیاسی تحت رهبری حزب حاکم پذیرفته شد مسئله سرکوب کردن اقلیت ها به ویژه مسلمانان تا این حد مشخص نشده بود.
خشونت علیه مسلمانان که بزرگترین اقلیت هند را تشکیل می دهند تبدیل به یک روال تحت رهبری «نارندرا مودی» نخست وزیر این کشور که همچنان به شدت به پیرو ایدئولوژی «هندوتوا» است،شده است.
هندوتوا شکل غالب ملی‌گرایی هندو در هند است که برخی آن را به معنای کلاسیک فاشیست توصیف کرده‌اند.
ابن ایدئولوژی در سال ۲۰۱۴ با انتخاب شدن نارندرا مودی به عنوان نخست‌وزیر، به عنوان جریان اصلی سیاست در هند درآمد.
اگرچه آمار دقیقی در دسترس نیست اما در فهرست طولانی شورش های هند ، تعداد کشته شدگان مسلمانان که توسط هندوها کشته شده اند بیش از ۱۰ هزار نفر است .
از زمان روی کار آمدن مودی ، آزار و اذیت مسلمانان به هر بهانه ای به یک قاعده تبدیل شده است و از آن جمله می توان به شورش های اخیر دهلی نو اشاره کرد که باعث کشته شدن حدود ۵۵ مسلمان و خسارات میلیونی شد.
اینگونه است که امروز با ۲۰۰ میلیون مسلمان در هند همچنان به عنوان شهروند درجه دو رفتار می شوند. هدف قرار دادن عمدی مسلمانان همچنان بیداد می کند و آزار و شکنجه آنها و محرومیت از حق رای دادن تحت قانون اصلاحیه حقوق شهروندی ضد مسلمان در هند همچنان ادامه دارد.
بر اساس یک برنامه منظم ، اقلیت مسلمان در هند در معرض خشونت هدفمند قرار می گیرند و همچنان به حاشیه رانده می شوند.
نخست وزیر هند این فرض را رد می کند که با قرار دادن هندوها در صدر، او و حزبش علیه اقلیت ها تبعیض قائل می شوند و خطر دامن زدن به خشونت را تهدید می کنند.
این در حالی است که تبعیض علیه مسلمانان از سوی دولت مودی بر هیچ کس پوشیده نیست.
نمونه بارز برنامه ضد مسلمان از سوی دولت هند در جامو و کشمیر اشغال شده است که همچنان تحت محاصره نظامی ادامه دارد و حزب حاکم بر هند به رهبری مودی همچنان به اجرای سیاست های شوم خود برای تغییر ساختار جمعیتی این سرزمین اشغالی ادامه می دهد.
زمان آن فرا رسیده است که جامعه جهانی ، سازمان ملل و دیگر سازمانهای بین المللی نقش خود را در حفاظت از میراث اسلامی در هند از دست رژیم افراطی هندوتوا ایفا کنند و از حقوق دینی اقلیت ها در هند اطمینان حاصل کنند
