دنیای پرآشوب

آوای سنت (ترجمه): شیرازه دنیا از هم پاشیده است. یعنی از نظر آلات و وسایل , کارها ساده است اما گفتن اینکه دل انسانها در آرامش است , متاسفانه بسیار مشکل است. خیلی راحت , از طریق فشردن یک دکمه یا از طریق وسیله ای که در کف دست جا می گیرد یعنی گوشی , چه خوب و بد, دنیا را نظاره می کنیم. لکن , از آنچه که می بینیم بعضی اوقات در بهت و حیرت فرو می رویم , بعضی وقت ها درس عبرت می گیریم و بعضی اوقات هم از آنچه که می بینیم نگران و آشفته می شویم. و البته اکثر اوقات , با وقایع بصورت منفعلانه برخورد می کنیم.

در گوشه ای از دنیا , یک ویروسی پیدا می شود… ویروسی که در کوتاهترین زمان, می تواند اثرات خود را در کیلومترها دورتر نشان بدهد. یعنی قدرت انتشار و گسترش آن بسیار وسیع است… کشورها , بدون هیچ واهمه ای با ژنها بازی می کنند و از آن بعنوان یک سلاح استفاده می کنند. سلامت انسان, در هدف همه این حملات است.

انتشار ویروس های جدید  و زهرهای فصلی!… پس از آن هم رانت بازیها, لحظات پر اضطرابی که در مقابل هزار و یک شگرد محاسباتی تاجران سرمایه قرار دارد.

جنگ ها , کشتارها… غلامانی که از کشتار سیر نمی شوید و از طرفی , برای جلب رضایت اربابان خود دائما تغییر چهره می دهید؛ بدانید که روزی لباس ذلت خواهید پوشید و خسران در انتظار شماست و عاقبت و سرانجام شما , جهنم خواهد بود.

به انحراف کشاندن افکار عمومی, بعبارت دیگر , سرویس کردن مقاصد ساختگی با هدف پنهان کردن هدف اصلی. واقعا که نیروهای بیگانه, در این زمینه بسیار خبره شده اند. به عبارت روشن تر, آنها در فریب مردم, ماهر شده اند. ببینید , در مقابل چشم جهانیان, نقشه کشوری حدودا دویست هزار کیلیومتری (سوریه) تغییر داده شد. جنگ و کشتار در آنجا هنوز هم ادامه دارد.

متخصصان بازاریابی, رمز و راز بازاریابی و نحوه تحریک احساسات را بخوبی دریافته اند. زیرا احساسات, روی عقق سایه می افکنند و این باعث می شود تا مردم شیفته رویاها و ماجراها شوند. آنها انسانها را به کسانی تبدیل می کنند که با اشتهای زیاد در پی مد باشند.

درواقع اگر بخواهیم پرتره دنیای کنونی را ترسیم کنیم ؛ آیا در مقابل بت دموکراسی, دیکتاتوری های صادر شده را؛ در مقابل نعره های صلح خواهی, جنگ و ویرانی را ؛ در مقابل آزادی و حریت, وابستگی و اسارت را؛ و در مقابل سلامتی, تولید بیماری را نمی بینیم؟

آیا این جمله هنری کسینجر که گفته است:” واقعی بودن یک چیز, چندان مهم نیست, مهم این است که آن چیز, واقعی شمرده شود”. آیا حال و روز دنیای فعلی ما را بیان نمی کند؟

در مقابل این همه تصاویر پرآشوب, باید به هدف واقعی دستکاری واقعیات توسط کسانی که بجای ما می اندیشند و اراده ما را تضعیف می کنند , پی ببریم.

انتها