آوای سنت : سال گذشته در چنین روزی، پارلمان فرانسه،قانونی را تصویب کرد که به قانون جدایی طلبانه معروف شد. قانونی که مسلمانان هنوز در مورد آن سردرگم هستند و آن را ننگی می دانند که قابل پذیرش نیست.
به گزارش سرویس ترجمه آوای سنت ، این همان چیزی است که در گزارش مارگریت دولازا و بنوا فائوچی در روزنامه فرانسوی لاکروآ آمده است،این گزارش این گونه آغاز می شود که چند روز پیش شخصی به نام ابراهیم در حالی که قصد داشت برای نماز وارد مسجد شود.در پاسخ به این سوال که چرا به مسلمانان انگ زده می شود گفت:حکومت به دلیل ناتوانی در یافتن راه حل برای مشکلات اجتماعی، مسلمانان را قربانی کرد.
اگرچه دولت، همانطور که لاکروآ می گوید،وزیر کشور تأیید کرد که اکثریت مسلمانان، فرانسه را مورد هدف قرار نمی دهد، بلکه تنها تعداد کمی از افراط گرایان،این کار را می کنند.
این قانون باعث ایجاد حالت بی اعتمادی در میان مسلمانان شد و حتی سبب شد این گونه احساس کنند که مورد برخورد استثنایی دولت قرار دارند. این روزنامه به نقل از مالک بازوح، نویسنده فرانسوی می‌گوید که بسیاری تصور می‌کنند که این قانون برای هدف قرار دادن مسلمانان طراحی شده است.
ابراهیم نیز معتقد است به محض اینکه امام مسجد چیز اشتباهی می گوید، فورا مسجد را می بندند،اومی پرسد: آیا برای کلیسا هم همین کار را می کنیم؟
لاکروا خاطرنشان می کند که برخی از مسلمانان از وجود قانون بی اطلاع هستند یا به آن اهمیت نمی دهند، اما وقتی اسم این قانون به میان می آید، اغلب آن را با جریان سازی رسانه ای درباره مسلمانان یا حجاب پیوند می دهند.
اینها موضوعات بحث بر انگیزی است که موجب اختلاف در کشور می شود و به نظر آنها ترس از دیگری را در کشور افزایش می دهد،یکی از آنها فاطمه (۷۰ ساله) است که از ۱۸ سالگی در فرانسه زندگی می‌کند و افتخار می‌کند که پنج فرزندش را در فرانسه بزرگ کرده است و امروز هر یک از آنها وکیل و معلم و مهندس شده اند.
فاطمه می افزاید با وجود دلبستگی به فرانسه، گفتمان جدایی طلبی را درک نمی کند،او اجبار به همسان سازی توسط رسانه ها و جریان های سیاسی را نمی پسندد. وی افزود همسان سازی یعنی چی؟یعنی دیگر نمی توانیم به مسجد برویم؟ یا دیگر نمی توانیم غذای حلال بخوریم؟
شمس الدین حافظ،رئیس مسجد جامع پاریس معتقد است که مقامات دولتی در مورد این قانون آموزش های لازم را ندیده اند و در نام آن اختلاف وجود داشته است. این قانون در ابتدا قانون جدایی طلبی اسلامی نامیده می شد.
مالک از این می ترسد که این قانون به خشم مسلمانان دامن بزند و بهانه ای را برای افراطی ها فراهم می کند تا عقاید خود را در میان مسلمانان ترویج دهند، مثلاً می گویند: برای شما واضح است که آنها علیه ما قانون وضع می کنند. این همان چیزی است که او معتقد است با اشاره به گروه زیاد مسلمانان در فرانسه باعث تنش و آسیب به ما می‌شود.
