آوای سنت : جوان امروز را به خوبی باید درک کرد و شناخت. باید در عمق وضعیت و شرایطی که از هر جهت دارد وارد شد تا این شناخت صورت گیرد و کامل شود. هر یکی از ما نیازمند چنین شناختی هستیم چون در خانه یا حول و حوش خود با جوان یا جوانانی اعم از پسر یا دختر مواجهیم.
اولاً باید دانست به فضل پیشرفت‌های به عمل آمده در تمام زمینه‌ها به خصوص در عرصه فناوری ارتباطات و توسعه فضای مجازی، میان نسل کنونی و نسل گذشته گُسست عظیمی رونما شده است. جوان امروز با جوان دیروز که حالا پیر و فرتوت شده به اندازه آسمان و زمین تفاوت دارد. این تفاوت‌ها در تمام زمینه‌هاست: در دین و دیانت، در فکر و اندیشه، در سطح علم و آگاهی، در خواست‌ها و نزوات و تمایلات درونی، در نگاه به زندگی و هستی و تفسیر آن، در نگاه به جهان و جهانیان و خلاصه در تمام زمینه‌ها. باید این تفاوت‌ها را به درستی و خوبی درک کرد و فهمید.
در این گیرودار جاذبه‌های دنیا و فریبندگی‌های آن زیاد است و کشش بسیار دارد، به خصوص بخش‌های تفریحی و سرگرمی آن. عیش و نوش بسیار، به این جهان در نظر جوان حُسن و زیبایی خاصی بخشیده است. او دیگر دنیا را دنی و زندگی را سراسر بؤس و شقاوت و بدبختی نمی‌داند بلکه فرصتی برای عیش و نوش و خوش گذرانی می‌داند و به دنبال آن است تا از این فرصت در عرصه لذت و عشرت بهره گیرد.
در مقابل این جاذبه‌های فراوانی دنیوی، جسمی و مادی، البته که جاذبه‌های دینی بسیار کم رنگ شده است. علت این کمرنگی را نباید در خود دین جستجو کرد، زیرا جاذبه‌های دینی بسیار است. علت را باید در تعامل مسلمانان با اسلام، تفسیر گروه‌های افراطی از دین، ارائه و عرضه دین در آشفته‌بازار عرضه‌های کالاهای فکری و از این قبیل جستجو کرد. تمام این‌ها جاذبه‌های دین را تحت الشعاع خود قرار داده و آن را در نظر جوان امروز کم اهمیت و یک پدیده زمانزده و تاریخ گذشته جلوه داده و موجی از الحاد و گرایش به بی دینی را در میان جوانان دامن زده است.
جوان امروز از فضای حقیقی به دور است و بیشتر در فضای مجازی غوطه‌ور می‌باشد. فیسبوک، تیک تاک، انستاگرام، گروه‌های تلگرامی، گروه‌های واتساپی و… در این ابزار و وسایل او با تصاویر و فیلم‌های دختران زیبا و نیمه برهنه و برهنه سروکار دارد، با ترویج و تبلیغ عیش و نوش و عشرت‌های جسمی، با موجی از تبلیغات الحادی، با فرهنگی که به ظاهر جاذبه دارد: آزادی، برابری، مطلق اندیشی، دمکراسی، پیشرفت، رشد و جز این‌ها. او همه روزه در جریان فرهنگ کشورهای پیشرفته قرار می‌گیرد، تصاویری از منازل مسکونی زیبا، پارک‌ها و مناظر طبیعی، رفاه و آسایش و … در کنار این‌ها وضعیت اسفبار کشورهای اسلامی را می‌بیند که دچار عقبمانی در همه زمینه‌ها، جنگ‌ها، ویرانی‌ها، اختلاف و کشمش و از این قبیل اند.
برای جوان امروز هضم این وضعیت دشوار است، او به درستی نمی‌تواند این حالت را درک کند و در مسیر درست قرار بگیرد. برای این جوان آن‌چه در فضای مجازی اعم از تصاویر و آلبوم‌های عکس و آهنگ و فیلم نمایش داده می‌شود جاذبه بسیار دارد و آن‌چه پشت منبر گفته می‌شود جاذبه ندارد و این بزرگترین خطری است که یک جوان مسلمان گرفتار آن شده است.
باید راه چاره سنجید. یقیناً راه حل در تهدید و توهین و بد و بیراه گفتن نیست، پدری که در خانواده فرزند جوان خود را با این شیوه تحت فشار قرار می‌دهد رَه به ترکستان میبرد. فیلترینگ هم که نتیجه اندک دارد، زیرا در فضای موجود ده‌ها فلیترشکن کار عبور از فیلترینگ را آسان ساخته است. بنا بر این باید راه و چاره دیگری سنجیده شود. برای یافتن این راه نیاز است تا همایش‌های علمی، کانفرانس‌ها و سمینارهای مختلف برگزار گردد و کارگروه‌های متعددی به انجام برسد، محققان و پژوهشگران دست به تحقیق و موشکافی بزنند تا راه درست و دقیق به دست آید.
این خیلی مهم است که محققان و پژوهشگران اسلامی، اهل منبر، علما و اندیشمندان، اساتید دانشگاه‌ها و همه اقشار چیز فهم و آگاه جامعه وارد میدان شوند و این جوان را از وضعیت اسفبار کنونی‌اش برهانند. این کار با وضع نقشه راهی صورت می‌گیرد که مبتنی بر واقعیات عینی جوامع و حالت و نیاز جوانان باشد و بعد از انجام تحقیقات و پژوهش‌های وسیع تدوین گردیده باشد. این مهم هم سخت است و هم آسان. اگر پشت‌کار اهل خرد و علم و فرهنگ باشد آسان ورنه سخت و دشوار است. پس باید آستین همت بالا زد و وارد میدان شد.
