نژادپرستی در روابط بین الملل .. بدون رتوش!
آوای سنت : سخنان مهم ترین مقام سیاست خارجی اتحادیه اروپا،از نظرمحتوا نه جدید بود و نه شگفت انگیز بلکه او در این سخنان خیلی صریح اللهجه بود.
او ناگفته های پایان دوران استعمار را علناً گفت. جوزپ بورل در سخنرانی خود در مراسم راه‌اندازی آکادمی دیپلمات‌های اروپایی،در جمع دیپلمات‌های جوان اروپایی،به تأسیس این آکادمی افتخار کرد و از دیپلمات‌های جوان خواست از فرصت بی‌نظیری که در دسترس آنهاست استفاده کنند.
به گزارش سرویس ترجمه آوای سنت ، او نه تنها به آن دستاورد افتخار می کرد، بلکه به اروپا که در میان جنگلی از جانوران بدوی (که ما فرزندان جنوب جهان هستیم!)زندگی می کند افتخار می کرد.
اوگفت: آری اروپا باغ سرسبزی است و ما آن باغ را ایجاد کردیم و هر کسی که اینجاست موفق است. اینجا بهترین چیزی که بشریت توانسته است از چینش سه عنصر در کنار هم ایجاد کند: آزادی سیاسی، رفاه اقتصادی و انسجام اجتماعی است… بقیه نقاط دنیا به هیچ وجه باغ نیستند، بلکه جنگل هستند و جنگل ممکن است به باغ حمله کند.
محافظان این باغ باید از آن نگهداری کنند.آنها نمی توانند با ساختن دیوار از اینباغ محافظت کنند.راه حل این نیست که اطراف این باغ کوچک زیبا با دیوار احاطه شود تا از ورود جنگل به آن جلوگیری شود.
این به این دلیل است که جنگل به طور پیوسته در حال رشد است و دیوارها هرگز آنقدر بلند نخواهند بود که از باغ محافظت کنند. نگهبان‌های باغ باید به جنگل بروند، اروپایی‌ها باید تعامل خود را با بقیه دنیا تقویت کنند وگرنه بقیه دنیا به روش‌های مختلف به ما حمله خواهند کرد.
او سپس ادامه داد و گفت: بقیه دنیا (و می دانید منظور من از بقیه جهان چیست،) درست است؟ بین آنها و ما تفاوت زیادی وجود دارد و تفاوت ما با آنها این است که ما سازمان های قوی داریم.
مهم ترین چیز برای تضمین کیفیت زندگی،سازمان ها هستند و تفاوت افراد پیشرفته با افراد غیرپیشرفته، اقتصاد نیست، بلکه وجود این سازمان هاست. اینجا یک قوه قضاییه مستقل و بی طرف وجود دارد.سیستم توزیع درآمد وجود دارد،ما اینجا، انتخابات داریم…چراغ قرمز داریم که ترافیک را تنظیم می کند و افرادی را داریم که زباله ها را جمع آوری می کنند
صرف نظر از مغاطله ها موجود در سخنان این فرد، سخنان بورل، علیرغم زشتی و نژادپرستی‌اش، بسیار مهم است. زیرا به وضوح نشان می‌دهد که روابط بین‌الملل در دنیای واقعیت و حتی در سطح نظریات آکادمیک از دوران استعمار تاکنون از بین نرفته است.
ایده هایی که مقامات ارشدی مانند بورل در قرن بیست و یکم از آنها الهام می گیرند، همان ایده های نژادپرستانه ای است که در دوره استعمار حکومت می کردند که پایه های آن بر اساس برتری سفیدپوستان وحقارت دیگران بود.
در آغاز قرن بیستم، ایده حاکم این بود که جنوب بدوی جهان که استعمار را رد کرده است، با افزایش جمعیت خود،ممکن است به سمت دنیای متمدن سرازیر شوند که آمادگی برای جلوگیری از این تهاجم وحشیانه یک ضرورت است و علم روابط بین الملل غربی در اصل بر اساس همین اندیشه پایه گذاری شد و از آن نشأت گرفت.
بسیاری از جمله دانشمندان علوم سیاسی نمی‌دانند که نام مجله پرتیراژ و معتبر فارین افرز در آغاز قرن بیستم «ژورنال توسعه قومی» بود با مفاهیمی که نیازی تفسیر ندارد.
علیرغم زشتی سخنان این مقام اروپایی،می‌خواهم از او تشکر کنم زیرا با این سخنان خود غافلان را مجبور کرد آنچه را که اصرار دارند فراموش کنند، به خاطر بیاورند.
