استغفار از گناهان ارزشمند ترین عمل پس از برجای آوردن فرایض
آوای سنت: امام جمعه اهل سنت مسجد جامع شیخ علی نقشبندی آستارا، استغفار از گناهان را از ارزشمندترین عمل، پس از برجای آوردن فرایض دانست.
به گزارش آوای سنت: ماموستا عبدالحمید مومنی در گفتگو با خبرنگار ما، با اشاره به روزهای باقیمانده ماه رجب و در پیش بودن حلول ماه های شعبان و رمضان گفت: تاکید بر سنت های رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم در این ایام از جمله وظایفی است که باید بدان ها بیش از پیش پرداخته شود. امروز امت اسلامی به دلیل هجمه های بسیار زیادی که از سوی شبهه افکنان و دستگاه تبلیغاتی دشمن صورت می گیرد در معرض انواع آسیب های فضای مجازی قرار دارند. هدف دشمن بر این است که ذهن جوانان امت را به بیراهه کشانده تا از این خوان گسترده و نعمت های بی بدیل الهی محروم بمانند. شکر نعمت از ارکان واجب در دین مسلمانان است. برای هر عباداتی که در این روزها انجام می دهیم به طور ویژه ثواب و پاداش عمل در نظر گرفته شده است که خدای متعال بر بندگانش تضمین می کند.
ماموستا مومنی، ارزشمندترین عمل پس از عبادات را استغفار از گناهان دانست و اظهار داشت: شکر نعمت را می توان با نمازهای نافله، روزه های مستحبی و تسبیحات برجای آورد، اما نعمت دیگری هم مقرر گردیده که آن استغفار از گناهان می باشد. استغفار سبب پالایش درون می شود تا مانند کودک تازه متولد شده به استقبال ماه شریف رمضان برویم. این ماهی است که مخلوق در مهمانی سفره باریتعالی اطعام می گردد و خوش به حال امتی که این موهبت نصیب شان شده است تا هر آن چه که از افعال گناه در وجودشان است مثل برگ های خزان به ریزش در آمده و مانند انبیاء و صالحین با کارنامه ای پاک در نزد پروردگار خود حضور یابند.
اصحاب مکرم رضی الله عنهم در چنین ایامی سیمای آن حضرت صلی الله علیه وآله وسلم را شادمان می دیدند. هر یک از ما به عنوان پیرو روش ایشان وظایفی بر عهده داریم که مشتمل بر فرایض، سنت ها و انجام اعمال حسنه هستند. روزه های مستحبی که در استقبال از رجب و شعبان می گیریم باید در کارهای روزانه ما نیز نمود پیدا کنند. اگر احیانا از کسی رنجشی در دل داریم، خود پیشقدم شده و در صدد رفع کدورت برآییم. اگر نذر و نیاز به تعویق افتاده است آن را انجام دهیم. در معاملات و معاشرات نهایت دقت را به خرج داده و نیست را به هست نگردانیم.
امام جمعه اهل سنت مسجد جامع شیخ علی نقشبندی آستارا تاکید کرد: اسباب های دنیا ابزارهای زندگی به حساب می آیند و همانطوری که باران زیاد بر محصول آسیب می زند، کار زیاد نیز انسان را از عبادت بازداشته و توشه آخرت را از بین می برد. عده ای رفاه و آسایش را در ساختن بناهای مستحکم و خرید پیشرفته ترین امکانات دیده و همه توان شان را صرف جمع آوری مال دنیا می کنند.
عروسی ها را در تالارهای وسیع برگزار کرده و برای تحسین جامعه، متحمل مخارجی می شوند که اگر نیمی از آن صرف پرورش یک بچه یتیم شود چه بسا سرنوشتش را تغییر خواهد داد. شکم های کوچک و گرسنه زیادی هستند که یک طعام معمولی را انتظار می کشند، اما چشم و هم چشمی مانع از آن است که خود را لحظه ای به جای صعفا و مستمندان قرار دهیم. بدانیم که ثواب لبخند یک کودک مستحق و یتیم را با هزینه هزاران طعام در مهمانی های آنچنانی نمی توان یکسان و برابر دید.
این عالم شافعی مذهب اهل سنت یادآور شد: به هر کاری در حد کفایت و اعتدال بپردازیم. بی شک خدای متعال قادر است همه بندگانش را یکسان غنی کند، اما آزمون و خطا جزئی از زندگی بشر است. چه بسیار اغنیا بودند که سهم افطار خود را با همسایه تقسیم کرده اند و خداوند در همان دم گناهانشان را بخشید و آنها را آمرزید تا به زمره بهترین ایمانداران اهل بهشت درآیند.
