خلوص در اعمال شرط توفیق مومن است
آوای سنت: استاد برجسته و روشنفکر مدرسه دینی اهل سنت عظمیه بندرترکمن، شرط تزکیه را در خلوص نیت و اجتناب از گناهان برشمرد.
به گزارش آوای سنت، اسماعیل آخوند سبحانی در گفتگو با خبرنگار ما، اهتمام به توبه را طریق تزکیه روح و جسم امت مومن و اهل تقوا دانست و گفت: خطا برای هر انسانی جز انبیاء و امامان معصوم اجتناب ناپذیر و ممکن می باشد و هیچ شخصی را نمی توان پیدا کرد که عاری از گناه و ارتکاب به عمل اشتباه باشد. بدین جهت خدای متعال، توبه را از اسباب نعمت و وسیله ای برای بخشیده شدن از قرار داد تا دغدغه گناه باعث بی انگیزگی در انسان با ایمان برای عبادت نشود که اگر چنین می بود و خدای متعال وعده به بخشیده شدن گناهان در نتیجه توبه نمی داد، اکثر انسان های مومن از عبادت دلسرد شده و برای خطاهای نفسانی دائما در پریشان حالی بسر می بردند، پس از این نعمت بی بدیل غفلت نکنیم، زیرا امتیاز بخشیده شدن تا زمانی اعتبار دارد که شخص دارای حیات باشد.
آخوند سبحانی با استناد به گفتاری از حضرت امام محمد غزالی(ره) اظهار داشت: گناهان مانند غل و رنجیری هستند که در پاهای انسان مومن قفل شده و توان عبادت را وی سلب می کنند، اگر روی شانه های کسی که عظم رفتن به مسجد را دارد، بار سنگینی گذاشته شود، قادر نخواهد بود تا خود به محل عبادت برساند. گناهان نیز چنین بوده و میل به عبادت و لذت بندگی را از انسان سلب می کنند.
تزکیه روح و طهارت جسم را تنها در مسجد جستجو نکنیم و یک مسلمان باید در معاملات هم خدا را ناظر بر اعمال و رفتارش ببیند. کاری عبادت است که به ابزار فریب آلوده نشود. لذتی که از سود نامشروع به دست می آید، طعم خوش بندگی را از بین می برد. هرگاه جسم را به نماز مشغول کرده، اما پایه زندگی بر محور کسب مال حرام بچرخد با توبه بیگانه شده و لاجرم تزکیه نخواهیم شد.
مدرس حوزه علمیه اهل سنت اعظمیه بندرترکمن، شرط تزکیه را در خلوص نیت و اجتناب از خطاها برشمرد و افزود: مصر بودن به گناه به تدریج قلب را تیره و سیاه می کند. از حضرت علیه رضی الله عنه چنین روایت شده است که پیوسته قائم شدن به گناه، سفیدی و روشنی ایمان را ذائل نموده و سینه شخص را تاریک خواهد کرد، پس ضمیر آکنده به گناه نفعی از عبادت نبرده و شیرینی آن را از بین می برد. یک انسان عاقل هرگز لباس چرکین و بد بو به تن نمی کند، گرچه که از بهترین و مرغوب ترین جنس تهیه شده باشد. عبادت بدون تزکیه نیز چنین است و اگر ریاکارانه باشد، عطر خدایی نخواهد داشت. توبه نه زبانی، بلکه با اصلاح عمل مفهوم میابد و قلبی در تاریکی از دنیا برود، گریزی از تاریکی قیامت نداشته و در آن روز کشان کشان به ظلمت جهنم برده خواهد شد.
آخوند سبحانی در این باره تاکید ورزید: باید در اعمال خود تفکر کرده و میزان گناهان را مورد سنجش قرار دهیم. فردای روز قیامت را به یاد آورده و از خوف حاضر شدن در پیشگاه باریتعالی بهراسیم. بی شک حریم امن الهی لایق انسان های نیک کردار است. کسانی که ظاهر و باطن شان حکایت از تقوای درون شان دارد. اگر سیمایی آراسته داشته، اما در وادی تاریک قدم برداریم از سعادت و خوشبختی اخروی محروم خواهیم ماند. زرنگی و باهوشی آن نیست که ثروت را با قسم دروغ و توصل به ریا و فریبکاری به دست آوریم. تلاش و کوشش را در راه کسب مال حلال صرف کنیم.
این عالم برجسته و روشنفکر ترکمن خاطر نشان ساخت: در اوج خوشبختی و یا تلاطم مشکلات از توبه غافل نشویم. روزگار سخت دیگر امت را به هیچ نینگاریم. بسیار اهل امت در فراوانی نعمت شکر الله بر جای می آورند. از ثروت خود به فقرا و مستمندان می بخشند. فرایض یومیه را افضل بر هر عملی می دانند. شب ها نماز تهجد خوانده و توفیق اعمال را از باریتعالی طلب می دارند. کودکان مسلمان را همچون کودک و دلبند خود می بینند. بر رنجی که بر آنها می رود اندوهگین شده و دعا می کنند تا برای ایشان گشایش حاصل گردد.
