آوای سنت: بانوی پژوهشگر و فعال اجتماعی ترکمن وضعیت زنان در پس از انقلاب اسلامی را پر فراز و نشیب ارزیابی کرد.
خانم فرحناز ایگدری در گفتگو با خبرنگار ما، زنان را نیمی از جمعیت کشور جزو جدا نشدنی از اجتماع کشور دانست و گفت: مقدمه قانون اساسی مبحثی تحت عنوان “زن در قانون اساسی” را به طور جداگانه به زنان اختصاص داده است که در این بخش ابتدا به تشریح اهمیت مسئله خانواده و نقش مادر پرداخته و پس از آن حضور وی در میدان های فعال حیات را به رسمیت شناخته شده است.
در ادامه قانونگذار اساسی تصریح می کند که در دیدگاه اسلامی زن از ارزش و کرامتی والا برخوردار خواهد بود. به علاوه تأمین همه جانبه حقوق زن و مرد را جزو مهمترین وظایف دولت معرفی می کند که مبتنی بر آرمان تحقق عدالت اجتماعی و فارغ از جنسیت می باشد. قانون همچنین زمینه سازی مساعد برای رشد شخصیت زن و احیای حقوق مادی و معنوی او را از جمله مهم ترین اقدامات و جزو وظایف دولت تلقی می کند.
خانم ایگدری با بیان این مطلب که مسئله زنان در طول تاریخ و در میان ملل، اقوام و تمدن های مختلف، محل بحث و گفتگوی فراوان و در عین حال دامنه دار بوده است، افزود: براساس مطالعات تاریخی، قبل از اسلام، زنان در برهه هایی از تاریخ به عنوان کالایی بی ارزش به شمار رفته و از جایگاه مناسبی در بسیاری از عرصه ها برخوردار نبودند، اما با ظهور اسلام شکاف موجود میان جایگاه زن و مرد از بین رفته و جایگاه زنان درعرصه خانواده و اجتماع ارتقا پیدا کرد.
آنچه مسلم می نماید این است که وضعیت زنان در طول تاریخ و تا به امروز چندان مطلوب و به سامان نبوده و مخصوصا به جهت پاره ای از دلایل حقوق اجتماعی و سیاسی بانوان با محدودیت ها و موانع عمده ای روبرو بوده است.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی اوضاع و احوال زنان نیز به تبع شرایط متحول و انقلابی، دچار دگرگونی های اساسی و بنیادی گردید.
مواضع و دیدگاه های مختلفی در این خصوص وجود دارد.
این دانشجوی دکترای روابط بین الملل یادآور شد: به باور گروهی، شرایط زنان و حقوق اجتماعی و سیاسی زنان در بعد از انقلاب اسلامی با چالش های جدی و اساسی روبرو شد. زنان از پاره ای حقوق عمومی خود به دور مانده و یا به دور نگه داشته شدند. در نگاهی دیگر انقلاب اسلامی، حوزه زنان و نگاه به زن را تغییر داده و به سوی افق های متعالی و اصیل سوق داد. فارغ از این دو نگرش متقابل از یکدیگر، می توان در دیدی منصفانه وضعیت زنان بعد از انقلاب را با فراز و نشیب ها و کامیابی ها و ناکامی هایی ارزیابی نمود.
خانم ایگدری ضرورت بازاندیشی در سیاست ها و برنامه ها و متناسب سازی آن با نیازهای جامعه امروز ایرانی امری طبیعی توصیف کرد و اظهار نمود: پدیده های جدیدی همچون جهانی شدن و تغییر در سبک زندگی حاصل از رشد علم و فناوری های نوین، از جمله مسائلی است که باید توسط برنامه ریزان راهبردی و اجرایی تدبیر و چاره اندیشی شود.
مسائل و آسیب های ایجاد شده در حوزه زن و خانواده به علت اتخاذ رویکرد اعتدال گرا نیست، بلکه به علت ضعف در برنامه ریزی هایی است که نتوانسته اند سیاست های کلی و قانون اساسی در افق هزار و چهارصد و چهار را از طریق برنامه های راهبردی و برنامه های عملیاتی محقق سازند.
حتی اگر ادعا شود که سیاست های کلی اعلام شده متناسب با تحولات و نیازها و واقعیت های روز نیست، این نیز وظیفه برنامه ریزان و مدیرانی است که در سطوح راهبردی و اجرایی مشغول فعالیت بوده و چالش های اجرایی شدن اسناد فرادستی را از نزدیک درک می کنند تا توصیه های الزام برای تغییر سیاست های کلی و یا قوانین مرتبط را ارائه نمایند.
