آمریکا, گلوله درون زخم است
آوای سنت (ترجمه): حضور آمریکا در منطقه ما , همانند گلوله درون زخم است. آن هم از نوع ساچمه گلوله های چارپاره ای که خود بخود بزرگتر می شود.
تا وقتی که آمریکا منطقه را ترک نکند یا بیرون انداخته نشود , این زخم هیچ مرهمی نخواهد داشت. بسیاری از کشورهای منطقه به این موضوع پی برده اند و در این مورد سخن گفتن را آغاز کرده اند یا این که حتی وارد عمل شده اند. وقایعی که طی روزهای اخیر بر سر عراق آمده و کشتن ناجوانمردانه شخصیت ایرانی , عبرت دهنده اند. وضع به گونه ای است که اکنون آمریکا خرابکاری , تهدید , باج خواهی و جنایات خود را بصورت علنی به انجام می رساند.
آمریکا تهدید کرد که:
- بمبارانتان می کنیم!
- می سوزانیم !
- می کشیم تان!
- ما برای تاسیس پایگاه نظامی , فلان قدر هزینه کردیم آنها را از شما خواهیم گرفت !
- اقتصادتان را نابود می کنیم!
مگر آنها برای نجات عراق نیامده بودند؟
مگر آنها نمی خواستند در عراق دموکراسی را برقرار کنند؟
مگر آنها قرار نبود عراق را از تروریسم پاکسازی کنند؟
بغیر از کسانی که دید ملی داشتند , همه آنها را باور کرده بودند.
آیا به خاطر می آورید که در دوران بوش , از جمله با حمایت دولت ما (ترکیه) عراق را اشغال کردند , به آتش کشیدند , ویران کردند , تجاوز کردند , کشتار کردند , خوردند و بردند . در دوران اوباما , گفته شد که می خواهند سربازانشان را از عراق بازگردانند که مسئولان دولتی ما (ترکیه) , با آن مخالفت کرده بودند. حتی اردوغان نخست وزیر وقت ترکیه در آن زمان گفته بود:”با آقای اوباما هم تماس گرفتم و گفتم. آمریکا نباید از عراق خارج شود. بدون تثبیت دموکراسی , بدون تشکیل حکومت و بدون استقرار صلح , برای تصمیم به خروج , زود است”.
این یک نگرش آمریکایی بود. از این نگرش شگفت زده شده بودیم و نمی توانستیم آن را با عقل و منطق و دین‌مان مطابقت بدهیم.
امروز, ایران , عراق و سوریه که در جراحات آنها ساچمه های گلوله چارپر وجود دارد , به فریاد برخاسته اند. در تلاشند تا آمریکا را از منطقه بیرون کنند. آنها علاوه بر صحبت در این مورد , بصورت عملی هم تلاش خود را می کنند. اما ترکیه بسان آن که در این موضوع هیچ جراحتی ندارد , هنوز هم حرف از همراهی با آمریکا می زند و در هر فرصتی دم از قابل اعتماد بودن ترامپ و دوست و متحد استراتژیک بودن آمریکا می زنند و هیچ حمایتی از کشورهایی که خواهان خروج آمریکا از منطقه هستند نمی کنند.
آیا (مقامات ترکیه) همچنان امیدوارند که آمریکا صلح و دموکراسی را در منطقه برقرار کند؟ آیا آنها واقعا خواهان ماندن آمریکا در منطقه هستند؟ آیا همین آمریکایی که عراق و ایران را تهدید می کند مگر ما (ترکیه) را کم تهدید کرده؟ از تهدید به ویرانی اقتصاد کشور تا اعمال تحریم گرفته تا ایجاد بحران ارزی و باج خواهی با تهدید به افشای دارایی ریاست جمهوری .
آیا زمان آن فرا نرسیده است تا برای خاورمیانه ای بدون آمریکا تلاش کنیم؟
وقتی زمان آن فرا برسد ابتدا باید کشورهای منطقه و بعد هم همه مظلومان را با هم متحد نماییم .
آیا منتظر آن هستیم که ساچمه گلوله چارپری که درون زخم ماست سبب اتبلاء ما به قانغاریا بشود و عضوی از بدن خود را قطع کنیم؟
