آوای سنت : فقر پنجه هایی دارد که طعمه اش را از دست نمی دهد.اما وقتی بین دندان های علم قرار بگیرد، خودش تبدیل به طعمه می شود.
ملت ها با کار و اراده فراوان، پایه های شکوه و عظمت خود را مستحکم می کنند.مردم کره جنوبی چنین کرده اند،ملتی که در کمتر از پنجاه سال از جنگ‌ها، دولتی می‌سازد که با کم‌نورترین پرتو، نور تمدنی غول‌پیکر را می‌شکافد.
به گزارش سرویس ترجمه آوای سنت ،داستانی واقعی با عنوان کره جنوبی که در قسمتی از سریال نسیج وطن با عنوان “مسلمانان در کره جنوبی” در شبکه الجزیره بررسی شده است.
مردم کره جنوبی در یک کد قوم نگاری بسیار پیچیده سازماندهی شده اند. این کشور بیش از پنجاه میلیون نفرجمعیت دارد که ۴۶ درصد آنها به هیچ دینی اعتقاد ندارند.نزدیک به ۳۰ درصد آنها مسیحیت را پذیرفته اند و بودایی های این کشور نیز ۲۲ درصد تخمین زده می شوند،بقیه از جمله مسلمانان از اقلیت های دینی این کشور هستند.
تاریخچه حضور اسلام در کره به دهه چهل قرن نهم باز می گردد، زمانی که بازرگانان عرب به بخش جنوبی شبه جزیره راه یافتند.اولین نقطه ورود اسلام، منطقه سیلا در مرز چین و کره بود، باستان شناسان در این منطقه اشیایی را پیدا کردند که مربوط به حضور اسلامی عربی بود. برخی از محققان نیز سوابق آرشیوی مستند آن را کشف کردند.
پیشگامان بازرگانان مسلمان در سال ۱۳۹۲ پس از میلاد در زمان سلطنت خانواده «یی آی» به جغرافیای کره راه یافته بودند، با به تخت نشستن سلسله چوسان، آنها سیاست انزوای بین المللی را در پیش گرفتند.
این سلسله پس از اعمال کنترل های شدید بر ورود و اقامت،برای ورود خارجی ها به سرزمین های خود،محدودیت های عددی تعیین کرد.
سپس دوران اشغال ژاپن فرا رسید که کره را به مدت ۸۶ سال محاصره کرد. هنگامی که ژاپن تسلط نظامی خود را بر کره سست کرد، جنگ داخلی در شبه جزیره کره آغاز شد،پس از جنگ داخلی و تقسیم کره، ردپای مسلمانان در سرزمین کره جنوبی ظهور کرد و داستان مسجد آغاز شد که در این زمینه امام عبدالغفور کارا اسماعیل اوغلو پیشقدم است.
این نامی است که به دلیل ذکر مکرر آن در منبرها ،سخنرانی ها و تریبون های دانشگاه در خاطره کره ای ها مانده است.
حضور او منجر به گرویدن حدود دویست کره‌ای به شورای مطالعاتی امام شیخ کارا اسماعیل شد و نفوذ آن پایه‌ای قوی برای نهضت گسترش اسلام در کره جنوبی بود.کارا اوغلو سطح آموزش در کره جنوبی را ارتقا داد تا آنچه توسط بازرگانان اولیه که روش سنتی عربی را برای معرفی دین و گسترش اسلام در محیط کره انتخاب کره بودند از دست رفته بود جبران شود.
بنا به استنادها و شواهد تاریخی، اولین کسی که خدا او را به دست امام کارا هدایت کرد، مردی بود که بعدها به عمر کین معروف شد و در سال ۱۹۵۴ به اسلام گروید. اولین مسجدی که در کره جنوبی برپا شد و نام خدا در آن ذکر شده است، مسجد مرکزی (جامع)سئول بود که بنای آن در سال ۱۹۷۶ در زمینی که به طور رسمی از سوی دولت کره جنوبی به مسلمانان اعطا شده بود، ساخته شد.
برخی از کارشناسان آشنا به امورکره، این هدیه را یک هدف سیاسی خوانده اند تا مقامات کره جنوبی از این طریق،رضایت کشورهای عربی و اسلامی را برای برون رفت از بحران نفت جلب کنند.
هدف دیگر کره ها این بود که پارک جونگ هی، رئیس جمهور کره ورهبر رنسانس جامع اقتصادی و صنعتی این کشور برای کاهش وابستگی کشورش به اقتصاد ایالات متحده آمریکا و ایجاد بازارهای جدید برای محصولات شرکت های کره جنوبی این کمک را برای ساخت مسجد مسلمانان انجام داد.
با این حال،این ژست دیپلماسی رسمی، اقلیت مسلمان را از تعقیب انزوا و شبح بیگانگی که بخشی از آن نشان‌دهنده برچسب‌گذاری جامعه کره جنوبی به مسلمانان به‌عنوان «هایگو» از سوی جامعه کره جنوبی است، از بین نبرد.
این اصطلاح به معنای چرخیدن به دور کعبه است، برخی از اعضای اقلیت مسلمان از طریق ابتکارات مدنی و تلاش های شخصی برای انتشار پیام آرمان اسلامی در ذهن کره ای ها تلاش کردند،هر چند این تلاش‌های اسلامی با صخره ماهیت مادی‌گرایانه اندیشه و آگاهی سخت و استوار کره‌ای برخورد می‌کند،اما بر اساس مستندات سرشماری فدراسیون اسلامی، منجر به بر زبان آوردن کلمه شهادت و ورود حدود ۳۵۰۰۰ کره ای به دین توحید شد.
این یک رقم ،یک در صد ازجمعیت ۵۱ میلیون نفری کره جنوبی را شامل می شود.
