دیدگاه دو فعال اهل سنت درباره یک نشست

آوای سنت: بدنبال برگزاری نشست دگردیسی فکر دینی در جامعه اهل سنت و مباحث و سخنانی که در آن مطرح شد،برخی از فعالان اهل سنت با انتشار مطالبی نقدهای خود را درباره این نشست مطرح کردند.

ذیلا دو نمونه از این نقدها تقدیم حضور کاربران سایت اوای سنت می گردد:

یحیی سهرابی

اخیر نشستی در انجمن جامعه شناسی ایران در تهران برگزار شد و دوتن از اعضای‌شورای مرکزی «جماعت دعوت واصلاح» تحت عنوان «دگردیسی های فکر دینی اهل سنت» درباره گروههای دینی اهل سنت به نقد و بررسی پرداختند.

در باره این نشست، چند گزاره مطرح است اما بنابه اهمیت، بنا دارم صرفا به یک مورد آن اشاره کنم ‌:

برگزاری چنین نشست هایی جهت بررسی طیفهای گوناگون فکری و معرفی جریان های اهل سنت ایران به مراکز دانشگاهی، مطالعاتی و جامعه روشنفکری ایران ضرورت دارد و خلأ آن همواره احساس شده است.

اما درباره این نشست و نشست های مشابه آن که مدعوین و سخنرانان خود منتسب به یکی از این گروههای اهل سنت اند، ایرادها و سوءتفاهماتی پیش می آید که ممکن است اهمیت چنین نشست هایی را بکلی زیر سوأل ببرد و از ادامه ی چنین بررسی هایی ممانعت بعمل آورد.

نقدی که بر نشست «دگردیسی های فکر دینی در میان اهل سنت» مطرح است این است که آقایان «لقمان ستوده» و«جلیل بهرامی نیا» از رهبران «جماعت دعوت واصلاح» به شمار می آیند و عضو شورای مرکزی این تشکل اهل سنت اند.

وقتی چنین اتفاقی می افتد و رهبرانی از یک گروه، گروهای دیگر اهل سنت را نقدوبررسی می کنند خواه ناخواه وبه سبب وجود برخی رقابت های گروهی که درگذشته وحتی همان اوایل سال ۵۷ هم مطرح بوده، بازار سوءتفاهمات وبدفهمی ها و اختلافات گرم خواهد شد.

به عنوان یک ژورنالیست و کسی که با این گروهها و روحیات رهبران و پیروان آنها از طریق مراودات و از لابه لای مصاحبه هایی که انجام داده ام آشنایی پیداکرده ام، معتقدم پژوهشگران و منتقدانی این صلاحیت را دارند که به نقد و بررسی تحولات فکری و تشکیلاتی این گروهها و طیف های مذهبی بپردازند که بیطرف باشند و وابستگی فکری و تشکیلاتی به هیچ کدام از گروههای اهل سنت نداشته باشند.

درغیر این صورت کماکان بازار سوءظن و سوءتفاهم میان رهبران این جریان‌ها و اعضا بایکدیگر گرم خواهد بود و‌بیشتر به اختلافات و شکاف ها دامن خواهند زد.

صلاح الدین عباسی

نشست دگردیسی فکر دینی اهل سنت، امری بسیار مبارک و هوشمندانە بود. برایم سوال است چرا تبلیغات کافی برای آن نشدە بود. حضور اساتید و دانشجویان شیعی در آن خیلی کم بود. هرچند این تعداد کم با طرح سوالات جالبی معلوم بود اطلاعات شان از اهل سنت بسیار پایین و تشنه دانستن هم هستند.

موارد مثبت و مفید این نشست تحت تاثیر غوغای گروه گرایی و ساده انگاری نباید در نظر نیاید. یکی از مهمترین وظایف نخبگان سنی ایران تعامل و همنشینی با نخبگان شیعی ایران است تا این دو قشر ایرانی همدیگر را بیشتر و بهتر بشناسند. متاسفانه آنچه ازین نشستها روشن میشود این است که نخبگان شیعی از اهل سنت شناخت مستقیم و واقعی ندارند و از دریچه آخوندی و مداحی مارا می شناسند و نخبگان سنی در ارائه شناخت درست و معرفی خود به آنها تنبل و کم کار بوده اند.

اینکه هنوز هم نخبگانی چون عمادالدین باقی و دکتر دوانی شناخت کافی از ما ندارند و در این جلسه مشتاقانه حضور یافته و سوالاتشان را مطرح می کنند, نشان از تنبلی ما و مبارکی این نشست دارد.

لذا پیشنهاد می کنم افراد دست اندرکار, ازهم اکنون در اندیشه برگزاری نشست دوم دگردیسی باشند و برای آن تبلیغ کافی و لازم انجام دهند. و به چنین فعالیتهایی اهمیت بدهند.