آوای سنت : بازیکن تیم ملی زنان پاکستان با وجود مشکلاتی که در ابتدا داشت اما تلاش می‌کند که در ورزش فوتبال و در کنار آن پایبندی به حجاب موفقیت‌های بزرگی کسب کند.
به نقل از گاردین، امینه حنیف روزی را که برای اولین بار در زمین فوتبال برای بازی کردن حاضر شد به یاد می‌آورد. آمنه ۱۴ ساله و مشتاق بود که مربیان واتفورد (تیمی در انگلستان) را با حرکت پاها و سرعت بسیارش تحت تأثیر قرار دهد. اما وقتی از پارکینگ باشگاه به سمت زمین تمرین راه می‌رفت، برایش سؤالات زیادی به وجود آمده بود.
این دختر جوان ۲۲ ساله که اکنون برای تیم چشام یونایتد (Chesham United) در لیگ ملی زنان انگلستان و تیم ملی پاکستان بازی می‌کند، می‌گوید: من در آنجا (اولین جلسه تمرینی) تصمیمات زندگی‌ام را زیر سؤال بردم. ما در حال قدم زدن به سمت جایی بودیم که همه مربیان، بازیکنان و پدر و مادرم بودند و یادم می‌آید که مادرم به من برگشت و گفت: همه به تو خیره شده‌اند! و بعد از آرزوی خوشبختی و اینکه مراقب خودم باشم، مستقیماً به سمت ماشین برگشت و من را ترک کرد.
امینه که در یک خانواده بریتانیایی-پاکستانی به دنیا آمد و با حجاب بزرگ شد، اغلب احساس می‌کرد که این ورزش جایی برای او ندارد. این بازیکن فوتبال محجبه می‌گوید: قبلاً فکر می‌کردم که با حجاب خیلی بد جلوه می‌کنم و این اعتماد به نفس را پایین آورد و حواس من را از بازی‌ام پرت کرد.
حجابی که آمنه به آن عادت کرد
اما این روزها امینه حنیف با افتخار روسری به سر می‌کند و می‌خواهد الهام‌بخش دختران جوان مانند خودش باشد. آمنه که در سطح چهارم فوتبال زنان در انگلستان فعالیت می‌کند، تصریح کرد: بعد از مدتی چیزی در ذهنم صدا کرد و بعد از آن تقریباً به هیچ چیز اهمیت ندادم. وقتی هیچ چیز روی شما تأثیر نمی‌گذارد، واقعاً احساس خوبی به شما دست می‌دهد.
امینه به تفاوت ظاهری خود با دیگر بازیکنان فوتبال اشاره می‌کند و می‌گوید: من متفاوت بودن را دوست دارم. حجاب به این معنی است که در زمین بیشتر برجسته می‌شوم. تنها چالشی که این روزها دارم، مرتب کردن مجدد روسری پس از ضربه زدن به توپ یا پنهان کردن سنجاق‌های روسری از داور قبل از بازی است. به من یک حجاب تولید شرکت نایک پیشنهاد شده است، اما روی نمادین شدن خودم حساب می‌کنم.
حنیف اخیراً اولین بازی خود را برای تیم ملی زنان پاکستان انجام داد که سپتامبر گذشته پس از هشت سال وقفه به فوتبال بین‌المللی بازگشت. پیراهن سبزها (اشاره به لباس تیم ملی پاکستان) بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۲ پس از آن که فدراسیون فوتبال پاکستان(PFF) توسط فیفا در چند نوبت در آن زمان تعلیق شد، غیرفعال بود.
او قبلاً به تاریخ‌سازی برای پاکستان کمک کرده است: پاس او باعث شد تا زهمنه مالک تنها گل بازی را به ثمر برساند که منجر شد آنها اولین برد خود را دربرابر تاجیکستان در مسابقات انتخابی المپیک زنان ثبت کنند و این تیم را ۱-۰ شکست بدهند.
پاکستان پس از شکست از هنگ کنگ و تیم فیلیپین که برای جام جهانی زنان ۲۰۲۳ آماده می‌شد، از مسابقاتی که در شهر حصار تاجیکستان برگزار شد، حذف شد، اما حنیف معتقد است که در این مسابقات مقدماتی، نکات مثبتی وجود دارد: «هدف من همیشه این بود که در بالاترین سطح فوتبال زنان بازی کنم. با این حال هرگز چیز زیادی در مورد تیم زنان پاکستان نشنیده بودم تا زمانی که این فرصت پیش آمد. این نشان می‌دهد که هرگز نمی‌دانید زندگی شما را به کجا خواهد برد.
وی افزود: جامعه پاکستانی در بریتانیا در بسیاری از رشته‌های ورزشی شناخته شده نیست. اما با عضویت در تیم فوتبال، امیدوارم این کار باعث شود که دختران دیگر هم در پاکستان و هم در بریتانیا ورزش و علایق خود را دنبال کنند.
به دنبال پیشرفت در فوتبال
حنیف با تماشای بارسلونای پپ گواردیولا و تلاش برای تقلید از سبک بازی نیمار و دیمیتار برباتوف (بازیکن سابق منچستریونایتد و تیم ملی بلغارستان)، در خط هافبک و مهاجم در واتفورد، دنهام یونایتد و حالا چشام بازی کرده است. او به عنوان هافبک دفاعی وسط توسط عادل ریزکی، سرمربی تیم ملی پاکستان برای مسابقات مقدماتی المپیک به کار گرفته شد.
خود امینه در مورد سبک بازی خود می‌گوید: من دائماً در حال بررسی و ارتباط با هم تیمی‌هایم در هنگام حضور در زمین هستم. وقتی به عنوان هافبک دفاعی بازی می‌کردم، نمی‌توانستم بخش هجومی خود را نشان دهم، بنابراین پاس گل دادن برایم رضایت‌بخش بود.
امینه می‌گوید: پاکستان جمعیت بسیار زیادی دارد و به من اعتماد کنید، استعدادهایی در آنجا وجود دارد هم دختر و هم پسر. فقط حیف است که هیچ استعدادیابی یا جستجوی واقعی در آنجا وجود نداشته باشد. امیدوارم با کسب موفقیت‌های بیشتر با تیم ملی، سایر دختران احساس کنند که ارزش وقت و تلاش برای دنبال کردن رؤیاهای خود را دارد.
در بریتانیا، امینه می‌تواند تغییر نگرش‌ها را به آرامی در فوتبال زنان، و حتی بیشتر در خانه احساس کند. او می‌گوید: می‌دانستم که برخی از اعضای خانواده کاملاً موافق فوتبال من نیستند، اما این برای من مشکلی نبود و بر روابط من با هیچ یک از آنها تأثیری نداشت. در هر صورت، چیز دلچسب و مطلوبی بود که در روز عید فطر با پیراهن بارسلونا ظاهر شدم. آنها اکنون برای من خوشحال هستند و اگر فوتبال را کنار بگذارم احتمالاً نگران خواهند شد.
