توفیق بندگی بزرگترین نعمت خداوند است

آوای سنت: عالم شاخص اهل سنت کشور توبه را بهترین دعا و استقامت در اعمال را بالاتر از کرامت توصیف کرد.

به گزارش آوای سنت، مولانا محمد قاسم قاسمی طی بیاناتی شکر بابت توفیق بندگی به درگاه خالق یکتا را بزرگ‌ترین عبادت خواند و گفت: الله متعال از بندگانش شکر می‌خواهد. دین دو بخش دارد. یک بخش آن شکر و بخش دیگر صبر است، لذا می بایست شکر خداوند متعال را برای تمامی نعمت ‌هایش اعم از دین اسلام، پیامبر، مال، عزت و راحتی بر جای آوریم. همه آنچه که داریم لطف و عنایت باریتعالی می باشد. گناه تنها با آمدن رمضان معاف نمی‌شود، بلکه همیشه باید در حال توبه باشیم. مخصوصا برای گناهان کبیره توبه و استغفار صورت بگیرد.

مولانا قاسمی با تاکید بر پرداخت حقوق مالی مردم یادآور شد: طوری نباشد که رمضان بگذرد و گناهان ما باقی باشند. هزاران بار استغفار کنیم و بارها با احساس ندامت و شرمندگی و اضطرار و قصور صلاه التوبه بخوانیم. از خدای متعال بخواهیم که گناهان ما را برای کوتاهی در شکر نعمت ها و به جا نیاوردن حق عبادت مورد مغفرت خود قرار دهد. دعا کنیم تا الله متعال استقامت توفیقات و برکات رمضان را در ادامه مسیر به ما عطا فرماید. ابن قیم (ره) فرمایش می کند، بهترین دعا این است که انسان برای به هدایت رسیدن و عافیت طلب کند. استقامت بالاتر از هزار کرامت است. پس نباید بعد از رمضان به حالت اولیه برگردیم.

این استاد شاخص اهل سنت وضعیت امروز امت را در پریشانی و گرفتار در امراض و مصایب و مشکلات متعدد دانست و اظهار داشت: وقتی قرآن می‌خوانیم در میابیم که همه‌ چیز به اذن خداوند پیش می‌آید. ما مؤمن هستیم، مادی‌گرا نیستیم. این‌ مشکلات و آفات برای این هستند که انسان ‌ها به‌سوی خدا برگرشته و ضمن تغییر به تحول برسند. پرسش اساسی این می باشد که آیا پیدایش مشکلات باعث ایجاد تحول در ما و جوامع اطراف شده است؟ ویروس کرونا در مناطقی همچنان بیداد می‌کند و بیشتر می‌شود. از این رو باید برای خود و جهان اسلام دعا کنیم. امت اسلامی پریشان است. بی‌عدالتی، مظلومیت و نگرانی ها پایانی ندارند. دعا کنیم تا خداوند در همۀ کشورهای اسلامی تحولی مطلوب نصیب نماید، هدایتی رقم بزند، انسان‌هایی را روی کار بیاورد که شریعت و دین الهی را به اجرا گذاشته و سبب هدایت شوند. مجددان و مصلحانی خلق نموده و به ما هم توفیق هدایت در آن راستا قسمت کند.

مولانا قاسمی عنوان نمود: برای خود، آیندگان و گذشتگان اعم از اساتید و بزرگان و آبا و اجداد دعا کنیم. همچنین دعا کنیم تا نسل آینده به فقر، کفر، انحراف فکری و اعتقادی دچار نشده و از بی‌حیایی و بی‌عفتی بر حذر بمانند. این لحظات باقیمانده را با دعا، استغفار و شکر قدر بدانیم. این لحظات گنج هستند. گنج دارد به پایان می‌رسد. مبادا کم آورده و از محرومان و کم‌نصیبان شویم. در شرایط فعلی که در جهان اسلام اگر از تشتت، تفرق، کرونا و آفات دیگر توبه نکنیم، بیم آن خواهد بود که به آفتی بزرگ‌تر و مصیبتی سخت‌تر دچار گردیم. بنابراین باید با محاسبه اعمال خود توبه کرده و کاملا به ‌سوی خدا برگردیم.