زیاده خواهی و خشونت طلبی از زمینه های غفلت از یاد خدا
آوای سنت: یک متفکر و اندیشمند اهل سنت خود بینی، زیاده خواهی و خشونت طلبی را از عوامل غفلت از خداشناسی عنوان نمود.
به گزارش آوای سنت، ناصر جامی الاحمدی طی سخنانی گام نخست برای شناخت خدای متعال را در خودشناسی دانست و گفت: برای اینکه در دنیا موفقیت حاصل کنیم باید در پی کسب معرفت باشیم. ابتدا خود را بشناسیم و سپس به خداشناسی برسیم. کسی که می خواهد خود را بشناسد، کار نبی مکرم و بزرگان دین را انجام داده و باید صفات الهی را در حالات و رفتارش پیاده کند.
جامی الاحمدی پرداختن به نوافل را منشاء خیر در زندگی خواند و افزود: نوافل تنها خواندن نماز تهجد و ذکر و صدقات نیست؛ بلکه یک انسان می بایست علاوه بر اهتمام در اعمال بیدار دل باشد. نسبت به دیگران احساس مسئولیت کند. غم و مشکلات مردم جامعه را غم و مشکلات خود بداند و در پی برطرف کردن آنها تلاش کند. رسول گرامی اسلام در اینباره فرمایش می دارد، کسانی که بعد از فرایض به نوافل می پردازند، خدای متعال چشمه های حکمت را در قلب هایشان جاری کرده و به ایشان بصیرت و دانایی می بخشد.
این اندیشمند و محقق اهل سنت «دنیا طلبی و تعلقات مادی» را از جمله مصادیق غفلت و دوری از معرفت معنوی برشمرد و اظهار داشت: امروز جامعه بشری خودش را گرفتار دنیاپرستی و خشونت کرده است. انسان ها از مسیر انبیا دور شده و دچار مریضی های مختلف هستند. قلب ها لبریز از کینه، نفرت و دروغ می باشند. در صف نماز جماعت افکار پراکنده ای ذهنمان را پر کرده و در کالبد کاذب و تعلقاتی که به دنیا داریم، گم می شویم. دیدن مصایب زندگی باعث عبرت ما نمی شوند. فرزند ما تنها در دوره کودکی نیاز به مراقبت ندارد، بلکه کنترل رفتارها در سن رشد مهمترین وظیفه برای والدین است و فهم سخنان وی اگر از ابتدای رفتن به مدرسه تحت مراقبت و تعلیمات دینی قرار نگیرد در سن ازدواجش سخت خواهد بود. از تعلق به دنیا و زیاده‌خواهی‌ها دوری کنیم، زیرا تله هایی برای به دام انداختن و عامل غفلت انسان هستند.
جامی الاحمدی تاکید کرد: فرصت ها را غنیمت بشماریم و همیشه در پی انجام خوبی ها باشیم. برخی ها فراموشی خدا را نکار می کنند. انسان هر زمان که پیامبر و رسالتش را به فراموشی سپرد بداند که خدا جایی در زندگیش ندارد. فکر کردن به اعمال بدی که در زندگی مرتکب می شویم ترس از عذاب اخروی به همراه دارد. بیداری لازم است تا بتوانیم برای زندگی اهدافی والا و مقدس تعریف کنیم.
کسانی که می خواهند به خودشناسی برسند باید خوبی ها و صفات زیبای الهی را در خود پرورش دهند. خویشتن را در آینه صاف خدا و بزرگان ببینیم تا دچار وحشت از دیدن خود نشویم. با انجام اعمال نیک و صالح انوار الهی را در خود به تجلی برسانیم. عیب برادر دینی را پوشیده بداریم و در او را در اصلاح شدن یاری کنیم. از هم اکنون برای آخرتمان نیکی بفرستیم. در دل شب های بلند زمستان بیدار شده و خدا را صدا بزنیم و هر زمان که تصمیم گرفتیم تا یکدیگر را به خاطر خدا دوست بداریم راه نجات هموار خواهد شد.
