آخوند تنگلی: غفلت در حراست از دین خیانت به اسلام است

آوای سنت: مدرس حوزه علمیه عرفانی عرفان آباد غفلت ورزی در کار دین را نوعی خیانت به اسلام خواند.

به گزارش آوای سنت، احمد آخوند تنگلی در باب اهمیت امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه قرآن کریم، عاملان دعوت به کارهای نیک و پرهیز از اعمال ناپسند را جزو نجات یافتگان خواند و گفت: امروز ضرورت فعالیت داعیان دین در جوامع اسلامی کاملا معلوم و مشهود می باشد. خصوصا در شرایط فعلی که اصلاح جوامع بشری با توجه به عومل آسیب زای متعددی که انسانها را در معرض انواع و اقسام تهدیداها قرار می دهند، کاری بس دشوار و حساس است.

امروز دشمنان دین همه عزم خود را جزم کرده و از هیچ اقدامی بر علیه نابودی جوامع اسلامی کوتاهی نمی ورزند، جامعه نیازمند به دعوت گر است تا نسل جوان کنونی بتواند فرق میان خوب و بد را تشخیص دهد.

وی غفلت در کار دین را نوعی خیانت به اسلام دانست و افزود: همه ما می دانیم که امروز دشمنان همه امکانات وسیع و ثروتهای هنگفت شان را بر علیه مصالح اسلامی و مسلمانان بکار می گیرند تا جوانان نسبت به دین و اجرای فرامین قرآن کریم سرد و بی تفاوت شوند. آنها هر حیله و ترفندی که آسیب به بدنه امت وارد کند را اجرا می کنند و لذا می طلبد که با هوشیاری کاملا در جهت خنثی سازی طرح های شیطانی بیگانگان و دشمان گام برداریم. از یاد نبریم که سکوت و ساکن ماندن ما جرات و جسارت بدخواهان را بیشتر خواهد کرد.

حضرت “عبدالقادر گیلانی” حرکت را ابتدای بیداری انسان  و سکون را انتهای انسانیت توصیف کرده است. منظور ایشان از حرکت این است که انسان می تواند بدینوسیله زنده و پویا بودنش را به معرض نمایش بگذارد. از این برداشت نتیجه می گیریم هر زمان که سکون بر ما غالب گردد، آن لحظه در حقیقت زمان مرگ و نابودی ما است.

آخوند تنگلی اجرای صفات حسنه و الگو برداری از صفات پسندیده را حرکت به سوی تعالی برشمرد و عنوان نمود: قرآن کریم در بیست و یکمین آیه از سوره “احزاب” فرمایش می کند، به تحقیق انسانهای با تقوا و کسانی که در احوالات روز قیامت تفکر کرده و باریتعالی را به کثرت یاد می کنند، می توانند از سیره نورانی نبی مکرم اسلام الگوهای بسیاری را استخراج نمایند. مشخصه هادیان دین، تشریح احوالات روز حساب به مردم است، ضمن آنکه این افکار در حالات شان نیز قابل مشاهده می باشد. متاسفانه برخی در ارشاد و سخنوری زبانزد خاص و عام هستند، اما در عمل برعکس رفتار می کنند و این دسته در میان افراد باتقوا و پرهیزکار جایی نخواهند داشت.

مدرس حوزه علمیه عرفان آباد در استان گلستان اظهار داشت: تنها با عامل بودن می توان روی مردم تاثیر مثبت گذاشت. دعوت گری که مردم را بسوی نماز ارشاد کرده، ولی خود نماز نخواند، مانند این است که به آنها بفهماند نخواندن نماز آنچنان هم که گفته می شود، اشکال خاصی ندارد و طبیعتا بسیاری از رفتار و حالات وی الگو خواهند گرفت. یک عالم دینی باید بداند که مردم عادات و حالات وی را زیر نظر می گیرند.

از کسی که ادعای عالم بودن می کند نباید عملی مخالف با شرع مقدس دین اسلام و مخالف با عرف جامعه سر بزند. این مسئله را نیز یادآور می شوم که دعوت گر الزاما نباید یک عالم دینی باشد، بلکه همه ما نسبت اشاعه فرهنگ ارزشمند امر به معروف و نهی از منکر وظیفه داریم و خدای متعال در این باره همه امت را مسئول معرفی کرده است. پیدا کردن شیوه های مناسب و اثربخش دعوت نیاز به اندیشه و تفکر دارد. هر مسلمانی که فکر دنیوی دارد در مورد مسائل دین هم باید دغدغه مند عمل کند.

آخوند تنگلی صبر و بردباری را از مشخصه های بارز دعوتگران خواند و تاکید ورزید: توقع این نباشد که در کار دین فورا به نتیجه برسیم. اصلاح جامعه نیاز به گذشت زمان و استمرار در کار دارد. یک دعوتگر حقیقی نباید مغرور باشد، بلکه می بایست با نرمی و مهربانی و تواضع با مخاطب برخورد کند. هدف و مبنا در اینکار جلب رضایت خدای متعال و نبی بر حق است. توهین و جسارت بعضی مردم جاهل و نادان را به پای دشمنی و عناد آنها ننویسیم، چرا که در این صورت دشمنی دو طرفه شده و شخص از هدف اصلی خود دور می شود.

هرگز در کار دعوت و اشاعه فرهنگ اسلامی به جامعه تندروی پیشه نکنیم، زیرا این عمل نتیجه معکوس به دنبال دارد. چهره شرع دین را به مردم سخت و خشن نشان ندهیم و اگر موعظه می کنیم باید کوتاه، مفید و مستمر باشد تا بتوانیم نقش کلید خود را در اصلاح امور جامعه بخوبی ایفا نماییم.