آوای سنت : مطالعه تصویر اسلام در غرب می تواند مبنایی برای تفسیر بسیاری از رویدادها باشد و آگاهی ما را در مورد چگونگی تأثیرگذاری بر افکار عمومی و دستکاری در نگرش مخاطبان افزایش دهد.
به گزارش سرویس ترجمه آوای سنت ، جهان شاهد جنگ تصویری است که در آن هر کشوری سعی می کند قدرتی برای ساختن تصویر خود و ایجاد کلیشه ای منفی از دشمنان خود داشته باشد.
صنعت فیلم آمریکا نقش مهمی در جنگ تصویر ایفا کرد و شرکت های تولید فیلم هالیوود، فیلم های زیادی را ارائه کردند که هدف آنها ایجاد تصویری مثبت از شخصیت آمریکایی در مواجهه با کلیشه منفی از دیگری یا دشمن بود.
پس از پایان جنگ سرد، مراکز تحقیقاتی آمریکا به معرفی اسلام به عنوان دشمن آمریکا و اروپا پرداختند و همین امر زمینه ساز ساخت فیلم های بسیاری برای مخدوش کردن چهره مسلمانان و تغییر ویژگی های به کار رفته در تصویرسازی شد.
مطالعه ای که توسط چهار محقق پاکستانی به نام های محمد یوسف، نومان سیل، عدنان مناور و محمد شهزاد انجام شد، نشان داد که سینمای آمریکا با تحریف تصویر اسلام برای رسیدن به اهداف سیاسی تلاش می کند.
این تصویرسازی بر مجموعه ای از اصطلاحات و مفاهیم مانند اسلام رادیکال، اسلام افراطی، شبه نظامی اسلامی، اسلام بنیادگرا، اسلامی سازی و اسلام انقلابی پایه ریزی شده بود.
استفاده از این اصطلاحات مبنایی فلسفی و تبلیغاتی برای فرآیند ساختن کلیشه ای منفی از اسلام و مسلمانان است که افکار عمومی را به حمایت از تجاوزات آمریکا علیه کشورهای اسلامی مانند عراق و افغانستان سوق داد.
این بدان معناست که جنگ لفظی و مفاهیمی به ساختن نگاه سینمایی هالیوودی به اسلام کمک کرد و سینما وسیله ای برای تبلیغات، دستکاری نگرش مخاطبان و تأثیرگذاری بر افکار عمومی است.
سینما همچنین در شکل گیری پدیده اسلام هراسی یا دشمنی با اسلام و ترس از آن و نفرت از مسلمانان نقش داشت و این پدیده احساسات ضد اسلامی در دل غربی ها و حساسیت نسبت به مسلمانان را برانگیخت.
یکی از مهمترین یافته‌های این چهار محقق در مطالعه خود، ارتباط بین ارائه رسانه‌های آمریکایی از اسلام با نظریه برخورد تمدن‌ها ارائه شده توسط ساموئل هانتینگتون بود.
نظریه برخورد تمدن ها بر اساس تقسیم جهان و اجتناب ناپذیر بودن برخورد غرب با اسلام استوار بود و برای تحمیل این نظریه به جهان از رسانه ها به ویژه سینما استفاده شد که به تفاوت ها و تبعیض ها بین غربی ها و مسلمانان توجه داشت.
بنابراین، این چهار محقق معتقدند که سینمای آمریکا به اسلام به عنوان یک دین نپرداخته است، بلکه بیشتر به عنوان یک موضوع سیاسی پرداخته است و این سوگیری، احساسات مسلمانانی را که به عنوان دشمن معرفی می شدند، جریحه دار کرد.
این مطالعه نشان داد که فیلم‌ها بیش از سایر رسانه‌ها مانند رادیو و تلویزیون در شکل‌دهی تصویر کلیشه‌ای از اسلام تأثیرگذار بوده‌اند.جهان در فرهنگ تصاویر زندگی می کند و فیلم مجموعه ای از تصاویر متوالی را ارائه می دهد که با استفاده از افکت هایی نمایش داده می شود که گیرنده را مجذوب خود می کند و سرانجام بیننده تصاویر را به عنوان زندگی واقعی می بیند.
بنابراین، نفوذ هالیوود بسیار زیاد بود، زیرا بزرگ‌ترین صنعت سینمای جهان را تشکیل می‌دهد که فیلم‌های محبوب بسیاری تولید می‌کند. به همین دلیل این چهار محقق در مطالعه خود،هالیوود را با اختاپوسی مقایسه می‌کنند که جهان را با دستان خود کنترل می‌کند.
هالیوود بر بازارهای سرگرمی جهان تسلط یافته است ،صدها میلیون نفر در معرض فیلم هایی هستند که هالیوود برای آنها تولید می کند، بنابراین تصویری خاص از جهان در ذهن آنها شکل می دهد و در نتیجه قوی ترین معلم برای جوانان تبدیل می شود، زیرا آنها بیشتر در معرض فیلم های هالیوودی هستند
همچنین یک جنبه مهم وجود دارد که می تواند درک ما را از نقش هالیوود در ساختن تصاویر ذهنی افزایش دهد و آن این است که کارکنان آن اعم از تهیه کنندگان، کارگردانان، نویسندگان و بازیگران به نخبگان آمریکایی تعلق دارند و این نخبگان،گفتمان و برداشت هالیوود را به جهان ارائه می کنند.
از این رو، پس از خروج آمریکا از جنگ سرد به عنوان تنها پیروز و تنها مدیر درگیری های جهانی، هالیوود در فیلم های خود به آنچه که ایالات متحده آن را جنگ علیه تروریسم می نامید، پرداخت و از حوادث ۱۱ سپتامبر بهره برد. فیلم‌های زیادی با هدف بسیج مردم آمریکا تولید کرد و آنها را به حمایت از اقتدار آمریکا و توجیه تصمیمش برای آغاز جنگ علیه افغانستان و عراق تشویق کرد.
این امر نقش سیاسی و تبلیغاتی سینما را توضیح می دهد و اینکه هالیوود نه تنها مهم ترین وسیله سرگرمی است، بلکه در عین حال سازنده تصاویر ذهنی و کلیشه ای است، زیرا جنگ تصاویر، واژه گان و برخورد تمدن ها را مدیریت می کند. همچنین گفتمان نخبگان آمریکایی را ترویج و به شکل گیری افکار عمومی کمک می کند.
مردم، دنیا را از دریچه‌های هالیوود می‌بینند،دریچه هایی که واقعیت‌ها را ارائه نمی‌کنند، بلکه واقعیت را با استفاده از تصاویر و با انتخاب ویژگی‌هایی می سازند که احساسات توده‌ها را در برابر کسانی که آنها را دشمن می‌دانند،برمی انگیزد.
دانشی که هالیوود به مردم ارائه می کند مبتنی بر تعمیم ها و قضاوت هایی در مورد اسلام و مسلمانان است که افکار عمومی را گمراه و عواطف و احساسات را با هدف تأثیرگذاری بر افکار عمومی دستکاری می کند.
چهار محقق در مطالعه خود از طریق تجزیه و تحلیل ۲۸۷ صحنه در ۴ فیلم تولید شده در هالیوود طی دوره ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ به این نتیجه رسیدند که سینمای آمریکا اسلام را منفی نشان می دهد و این تصویر بدون استثنا شامل همه کشورهای اسلامی می شود و اینکه غرب از این تصویر منفی از کشورهای اسلامی برای ترویج نظریه برخورد تمدن ها استفاده کرد و از آن نظریه به ترویج ویژگی هایی پرداخت که احساسات غربی ها را برانگیخت و آنها را به تنفر از اسلام و ترس از مسلمانان سوق داد.
هالیوود همچنین برای گسترش تصویر کلیشه ای از اسلام در جهان تلاش کرده است تا بر برداشت مردم از مسلمانان تأثیر بگذارد و با ترسیم آنها به عنوان تهدیدی برای جهان،ترس از آنها را افزایش دهد، این امر منجر به افزایش احساس خصومت با مسلمانان، دین اسلام و افزایش حملات علیه مسلمانان مانند آتش زدن مساجد در آمریکا، کانادا، اروپا و نیوزلند شده است.
روند کلیشه سازی منفی مسلمانان با افزایش احساسات میهن پرستانه در آمریکا و اروپا و افزایش احساس تنفر در میان میهن پرستان با پیوند میهن پرستی و اسلام هراسی مرتبط است. یافته‌های این چهار محقق با نتیجه‌ای که ابوسادات نورالله در مطالعه خود به آن دست یافته است، مطابقت دارد که نشان می‌دهد هالیوود در تلاش است تا کلیشه‌ای منفی از اسلام و مسلمانان بسازد.
عبیده منشاوی فوال در پایان نامه کارشناسی ارشد خود که به دانشگاه کنکوردیا در کانادا ارسال کرد، به نتیجه مهمی رسید و آن این بود که سازندگان تصویر در هالیوود به تولیدات فکری مستشرقان اروپایی در دوره استعمار وابسته هستند.این تولید مبتنی بر تجلیل و توجیه استعمار بر اساس تصویری تحریف شده از مسلمانان است و در عین حال تصویری از استعمار اروپایی ایجاد می کند که احساس برتری و استکبار را در دل سفیدپوستان غربی پرورش می دهد.
پس از ۱۱ سپتامبر، سینمای آمریکا برای راه اندازی کمپین تبلیغاتی علیه ارزشها، سنت ها و فرهنگ اسلام مورد استفاده قرار گرفت و اسلام را با تروریسم، خشونت، افراط گرایی، بنیادگرایی و دشمنی با دموکراسی پیوند داد.فیلمسازان آمریکایی از تئوری‌های برخورد تمدن‌ها، درگیری ایدئولوژیک و جنگ‌های صلیبی هزاره سوم استفاده کردند که به‌عنوان پایه‌ای فکری برای فرآیند مدیریت درگیری‌های جهانی تولید شد.
واضح است که سینما یکی از مهمترین ابزارهای مدیریت منازعه بود، زیرا با القای این ایده که دموکراسی آمریکایی در خطر است و آمریکا قربانی تروریسم است،از آن برای برانگیختن ترس غربی ها از اسلام استفاده می شد و به همین دلیل جنگ با جهان اسلام باید مستمر باشد.با توجه به این موضوع، فوال معتقد است که تصویر کلیشه‌ای که سینمای آمریکا از اسلام ساخته است، پدیده‌ای مخرب و خطرناک است، زیرا راه را برای تهاجم مستمر هموار می‌کند و جنگ تصاویر مقدمه‌ای برای جنگی واقع‌گرایانه با هدف اشغالگری سرزمین ها و نابود کردن انسانهاست.
ارتش‌های غربی قبل از پرتاب موشک‌های خود به تصاویر ذهنی نیاز دارند که اقدامات آنها را تجلیل کند و سربازان آمریکایی را به قهرمان تبدیل کند.آنها همچنین به کلیشه‌هایی نیاز دارند که دشمنان آنها را تحریف کرده و به عنوان شرور، تروریست و دشمن دموکراسی و پیشرفت پیشرفت معرفی کنند.
سینمای آمریکا از تجربه طولانی تاریخی خود استفاده می کند و از پیشرفت فنی برای ایفای نقش خود در جنگ تصاویری استفاده می کند که می تواند آینده جهان را رقم بزند که راه را برای عصر جدیدی از سلطه استعمار هموار می کند. پس ما چگونه می توانیم با جنگ تصاویر روبرو شویم و یک صنعت محتوای رسانه ای بسازیم که دانش را در اختیار مسلمانان قرار و آگاهی آنها را شکل می دهد و قدرت مردمی را برای رویارویی با چالش های قرن بیست و یکم ایجاد می کند.
ساختن آینده مستلزم آن است که دانشمندان و محققان توانایی های کشورهای خود را برای ساختن تصاویر ذهنی و مقابله با کلیشه هایی که اساس تهاجم علیه آنها را تشکیل می دهد، توسعه دهند.و به صداقت آمریکا که از سینما برای ساختن کلیشه ای منفی از اسلام استفاده می کند، نمی توان اعتماد کرد ، دوستی ای که دوام زیادی نخواهد داشت.
تصاویر ذهنی و کلیشه‌ها مبنایی را تشکیل می‌دهند که تصمیم‌گیرندگان غرب،سیاست خارجی و روابط بین‌الملل خود را بر اساس آن بنا می‌کنند و گفتمان استعماری هنوز مرجع اصلی تصویرسازان در هالیوود است.
