مادری که بعد از ۵ ماه فرزندش را پیدا می کنه

حال و روز این مادر را ببینید که پسرش منزل را ترک کرده و پس از ۵ ماه او را باز می‌یابد. بدون دلیل نبوده که پیامبر(ص) فرمودند: بهشت زیر پای مادران است. این‌همه شور و عاطفه و هیجان پاک و خالص‌ را فقط و فقط در درون مادر می‌توان یافت. اگر کسی حال و درون مادرش را درک نکند، آیا می‌توان او را انسان نامید؟!! آیا انتظار دارد روزی که به بلا و مصیبتی گرفتار شد،‌ خداوند او را حمایت کند در حالی‌که او مادرش را رها کرد و رفت؟