آوای سنت : الف) چند سوال دارم، آیا ایجاد یک «سیستم دقیق» که در آن «کوچکترین حقی پایمال نمی شود» و افرادی که وارد آن می شوند، به شرط رعایت دستورالعمل ها به موفقیت می رسند، کار مفیدی است یا مضر؟
به نظر شما افرادی که وارد این سیستم می شوند و در این بازه قرار گرفته اند، مورد تکریم قرار گرفته اند یا بی احترامی؟
آیا اگر کسی در آن سیستم کم کاری کند و به سمت موفقیت نرود، حق گلایه کردن دارد؟
▪️لطفا قبل از آنکه ادامه را بخوانید، به سوالات بالا خوب فکر کنید
📕ب)
▪️اما ادامه، سوالی که معمولاً در زمینه ی افعال خداوند مطرح می شود این است که ایشان چرا انسانهای جهنمی را خلق کرده است؟ حتی ادعا می شود این امر چگونه با کامل بودن و خیرخواه بودن خداوند همخوانی دارد؟
🔺ما پیشتر گفته ایم:
🔹۱. کسی که جهنمی می شود، دقیقا نتیجه ی اعمال خودش را در آنجا می بیند. مثلا خوردن مال یتیم است که باعث خوردن آتش می شود، یا ظلم در حق یک مظلوم است که باعث فلان شکنجه ها می شود. و اینگونه نیست که افرادی بی خود و بی جهت به جهنم بروند! یا جهنمی بودن بر آنها تحمیل شود.
🔹۲. حال عده ای از دوستان از توضیحاتی که در قسمت شماره ۱ بیان نمودیم، فراتر می روند و می گویند، حرف شما قبول. افراد با اختیار خودشان جهنمی می شوند. ولی مگر خداوند نمی دانست عده ای «با اختیار خودشان» جهنمی می شوند، پس چرا آنها را خلق کرده است؟
▪️ما در پاسخ این سوال هم گفته ایم، شما بگویید برای «جهنمی نشدنِ ناشی از اختیار این افراد»، خداوند بیاید دست از خلقت خود بکشد یا گناهکار بیاید دست از گناه کردن بردارد؟ کدام یکی بزرگتر است؟ کدام یکی باید تابع کدام یکی باشد؟
▪️طبق آنچه دیده ام، برخی ها این پاسخ می پذیرند و برخی ها (که یقیناً پاسخ شان ناشی از عدم شناخت خداوند متعال است)، می گویند خالق باید تابع گناه مخلوق باشد!
تصور کنید پروژه ی عظیم خلقت فدای هوس بازی شخصی شود که دوست دارد مشروب بخورد!
و چقدر آسان با این پاسخ، تمام ارزش ها زیر سوال می رود.
📗ج)
▪️معمولا برخی از این دوستان می گویند، آیا خدا نمی توانست مخلوقی بسازد که فقط به بهشت برود؟ چرا موجودی ساخت که با «اختیار» خود بتواند به جهنم برود؟
▪️در پاسخ می گوییم آن موقع بهشتی وجود نداشت! بهشت زمانی بهشت است که جهنم وجود داشته باشد. وقتی زندگی کلا سرازیری باشد، دیگر چه درکی از سربالایی وجود خواهد داشت؟
ما الان با وجود بهشت و جهنم است که این حرف ها را می زنیم و می گوییم بهشت خداوندی چنین است. آن موقع بحثی نبود.
▪️یا می گویند چرا خدا انسانهای بد را می آفریند؟ فقط خوب ها را می آفرید…
پاسخ این است که این سوال نادرست است، خداوند همه‌ی انسانها را بر فطرت پاک می آفریند و انسانهای بد، خودشان راه بدی را انتخاب می کنند.
📙د)
▪️بیشترِ مطالبی که در گزینه های قبلی بیان شد را در یادداشت های دیگر هم بیان نموده ایم و خواستم حضور ذهنی داشته باشید برای مطلب جدیدی که ان شاء الله در این یادداشت به آن می پردازیم:
▪️اگر توجه بفرمایید بیان نمودیم، عده ای از این دوستان می گویند این نقصی برای خداوند است که موجوداتی را خلق کرده که بتوانند «با اختیار خودشان» مسیر شقاوت و جهنمی شدن را طی نمایند…
🔺در پاسخ می گوییم چنین نیست. ایجاد سیستمی که:
➖-از همان ابتدا یک هدف متعالی مدنظر دارد.
➖-ساز و کارهای رسیدن به آن هدف متعالی در اختیار و در دسترس قرار داده شده است.
➖-در آن هیچ حقی خورده نمی شود و معیار بررسی آنقدر دقیق است که مثقال ذره بیان شده است.
➖- اگر بر فرد، اتمام حجتی صورت نپذیرد و فرد بی اطلاع باشد، مکلف نخواهد بود.
➖-اگر فرد بداند و گناه انجام دهد، با توبه گناه حق الله او بخشیده خواهد شد.(گناه حق الناس هم که حقوق بشر است و انسانها باید او را حلال کنند)
➖-به فضایل اخلاقی دعوت کرده و از رذائل نهی نموده است (صداقت خوب، دروغ بد)، (عدالت خوب، ظلم بد)، (کمک به فقرا خوب، بی توجهی به آنها بد)، (احترام به پدر و مادر خوب، بی احترامی به آنها بد) و…
▪️اینها بیانگر یک سیستم ارزشمند است و ایجاد چنین سیستمی هرگز بیانگر نقص نیست بلکه امتیاز است.
▪️اتفاقاً “نقص” زمانی پدیدار می شد که هدف مشخص نبود، ابزار رسیدن به هدف در دسترس نبود، ظلم وجود داشت و هرگز حق به حقدار نمی رسید، فرد بی اطلاع هم مکلف می بود، به رذائل دعوت می کرد و از فضایل نهی می کرد.
▪️حال اینکه عده ای با «اختیار خودشان» وارد یک مسیر نادرست می شوند، قبل از هرچیز باید بدانند آنقدر ارزش داشته اند که وارد این سیستم ارزشمند شده اند، نعمتی به نام حیات نصیب شان شده و توانایی تفکر و تعقل و خرد ورزی به آنها اعطا شده است.
🔸اما این آزادی عملی که به افرادِ ارزشمند سیستم داده شده است، گواهی بر مرتبه ی بالا و ارزشمندی سیستم است که در آن خوب و بد معنا پیدا کند. و قطعا اگر همه چیز جبری بود، خوب و بدی وجود نداشت و مرتبه ی این سیستم تا این اندازه بالا نبود.
🔹کما اینکه قبلا خداوند چنین خلقتی داشته و ملائکه را خلق کرده است، در بین آنها چیزی بنام گناه وجود ندارد و فقط عبادت می کنند، اما توجه بفرمایید که خداوند به ملائکه دستور داد برای مقام و منزلت آدم سجده ی احترام ببرند. و وقتی ملایکه با ابهام مواجه شدند، خداوند توانایی های انسان را به آنها نشان داد…
📕ه)
▪️اگر مطالب بیان شده را جمع بندی نماییم، نتیجه ی این سخنان این است که، شاکیانی که می گویند چرا خداوند سیستمی خلق کرده که در آن انسانها توانایی گناه کردن داشته باشند، این سخن به صورت غیر مستقیم به اینجا ختم می شود که، چرا ما ارزش پیدا کرده ایم؟ چون دقیقاً این اختیار است که باعث ارزشمند شدن شده است. و خوشا به حال کسی که از این ویژگی نهایت استفاده را می برد.
🌺إِنَّا هَدَیْناهُ السَّبِیلَ إِمَّا شاکِراً وَ إِمَّا کَفُوراً 🌺 (انسان:۳)
به راستى ما راه (حق) را به او نمایاندیم، خواه شاکر (و پذیرا) باشد یا ناسپاس.
▪️می ترسم عده ای بگویند ما نمی خواهیم ارزشمند باشیم! اگر احیاناً این را می گویید در پاسخ خواهیم گفت:
واقعا شما را چه شده است، کدام انسان منصفی چیزی بنام «لطف» را رد می کند؟ آیا فکر نمی کنید این سخنان شما بخاطر ناراحتی از امور دیگری است؟ یا شاید هم گرایشات و علایقی که دارید؟
یعنی واقعاً «ارزش پیدا کردن» چیز بدی است؟ حال به قسمت الف بازگردید و این بار هم سوالات مطرح شده را مرور نمایید.
