آوای سنت: امروز در داخل خودرو، یکی از شبکه های رادیویی را گوش می کردم.گوینده با یک خبرنگار کردستانی گفتگو می کرد و خبرنگار از زیبایی ها و توانایی های چشم نواز این استان سخن می گفت.
شنیدن این سخنان و طرفیت هایی که در استانِ من ،وجود دارد ، من را برای نوشتن این یادداشت و یادآوری یک موضوع مهم تشویق کرد.
در هفته های گذشته و بدنبال وقوع برخی از اعتراضات در مناطق مختلف کشور دو استان کردستان و سیستان و بلوچستان در سطحی گسترده تر درگیر حاشیه های این حوادث شدند.اکنون که این فضا آرامتر شده و می توان با دقت بیشتری درباره نتایج و عوارض این حوادث سخن گفت،
از دو استان سیستان و بلوچستان و کردستان به عنوان دو استان محروم و کمتر توسعه یافته کشور در ادبیات مسئولان استانی و ملی به عنوان مناطق توسعه نیافته یاد شده اند.این توسعه نیافتگی به علت عدم رعایت عدالت در تقسیم منابع به مناطق مختلف کشور در دهه های گذشته، رخ داده است.
مسئولانی که در نشست های مختلف به کرات از محرومیت کردستان و سیستان و بلوچستان سخن می گویند باید توجه داشته باشند که صرف ذکر مصیبت محرومیت این استانها برای آنها درمان درد ما نیست.
افتخار اصلی برای مسئولان این استانها این است که بگویند ما توانستیم با فعال کردن ظرفیتهای موجود در این استانها، مشکلاتی همچون بیکاری جوانان و گردش سرمایه را در استان به حداقل برسانیم.
به اعتقاد غالب صاحب نظران توسعه یکی از عواملی که می تواند عقب ماندگی یک کشور یا منطقه را تشدید نماید،وجود ناامنی است.سرمایه، یک پدیده بسیار سیال و تحت تاثیر شرایط محیطی است.
یک سرمایه گذار در شرایطی که احساس امنیت نکند تمایلی به سرمایه گذاری پیدا نخواهد کرد.
استانهای کردستان و سیستان و بلوچستان در دهه های گذشته به علت عدم رعایت عدالت در تقسیم منابع مالی و اعتباری از یک طرف و فعالیت های برخی از گروهک ها در این استانها از طرف دیگر، شرایط نامناسبی را از جهت سطح زندگی و رفاه عمومی تجربه کرده اند.
این شرایط در این استانها در نهایت باعث رواج پدیده هایی همچون کولبری و سوختبری شده است.
اکنون و در شرایطی که به علت حوادث هفته های اخیر، لطمات قابل توجهی بر پیکر اقتصاد نیمه جان این استانها وارد آمده است،لازم است تا هم مسئولان هم مردم، با درک درست از شرایط جاری، برای قرار گرفتن این استانها در مسیر رشد و توسعه گام بردارند.
مردوم باید درک کنند که تداوم فضای ناامنی باعث فراری شدن بیشتر سرمایه از استان ما می شود.مسئولان هم باید بدانند که رسالت نخست آنها تقسیم منابع ملی بر اساس سطح نیاز و محرومیت استانهاست.
