باور به تقدیر الهی و صبر در برابر مشکلات از الزامات ضروری انسان
آوای سنت: مدرس حوزه علمیه انوارالعلوم خیرآباد تایباد، باور به تقدیر الهی، بخشش بدی ها و صبر در برابر مشکلات را بالاترین درجه ایمان توصیف کرد.
به گزارش آوای سنت، مولوی حسین سلیمان پور در تفسیر شرح حدیث جبرئیل، امت اسلام را در دو گروه مسلمان (اسمی) و اهل ایمان خواند و گفت: بالاترین درجه ایمان را می توان در مسلمین با ایمان و دارای صفات حسنه مشاهده کرد.
نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله وسلم خواندن کلمه شهادتین را شرط ورود به دروازه اسلام دانسته و سپس اقامه نماز، پرداخت زکات، روزه داری و سفر به حج را در صورت داشتن تمکن مالی از دیگر شرایط اعمال فرمایش می دارد.
ایمانداران از منظر آن حضرت کسانی هستند که به وجود خدای متعال یقین و باور قلبی دارند. بیشمار بوده و هستند کسانی که نمازشان می خوانند. در صف اول جماعت مساجد حاضر می شوند. احیانا سالی یکبار به حج تمتع و چند نوبت به عمره نیز می روند، لیکن باور قلبی به وجود خالق یکتا، باور به وجود ملائکه، باور به کتاب های آسمانی، ظهور انبیاء الهی و ایمان به تقدیر نداشته و از گروه منافقین به حساب می آیند.
وی در اینباره افزود: چیزی که امروز متاسفانه در میان مسلمان کم جلوه می کند، باور به تقدیر الهی است. منافق مسئله تقدیر را نمی پذیرد، چون در اصل با اسلام مخالف است. باید بدانیم که هر اتفاق خوب و بد از جانب الله متعال حادث می شود، لذا انسان مومن و مسلمان باید در قبال نعمت ها شاکر بوده و همچنین به هنگام مصایب صبر پیشه کند که باریتعالی به صابرین پاداشی عظیم می بخشد.
مولوی سلیمان پور ضمن تاکید بر صبر در برابر ناملایمات عنوان کرد: مصیبت را حمل بر بدشانسی ندانیم. خدای متعال شاکرین و صابرین را دوست خود خطاب می کند، زیرا در برابر تقدیر الهی تسلیم محض بوده و زبان به شکوه و گلایه باز نمی کنند.
برخی مردم متاسفانه اموال شان را به رخ کشیده و نسبت به اشخاص فرو دست ستم می ورزند. برخورداری از تمکن مالی را مبنای لیاقت، زرنگی و باهوشی خود دانسته و افراد ضعیف را ساده لوح و کم خرد می پندارند!
مدرس حوزه علمیه انوارالعلوم خیرآباد تایباد صاحب منصبان مردمدار را مایه آرامش جوامع توصیف و اظهار داشت: پاسخ متقابل به یک رفتار بد، عدالت است، بشرط آنکه از حد معلوم تجاوز نشود، اما احسان از عادل بودن نیز بهتر است، چون که الله متعال آن را می پسندد.
بخشش در زندگی را جزو اولویت ها بدانیم تا از ناهنجاری های بعدی ممانعت بعمل آوریم. پاسخ بد به یک عمل بد خصومت به بار می آورد و دائما باید در حال تلافی اعمال بد دیگران باشیم که خود آسیب رسان هستند. یقین بدانیم که خداوند ناظر بر همه اعمالی است که از انسان سر می زند. اگر این یقیین در ما به تکامل برسد مطمئنا در رفتار و کردار خود تجدید نظر خواهیم کرد.
