برقراری نظم در خانواده از امور مهم است
آوای سنت: امام مسجد روستای کماسی گرگان، یکی از مسئولیت های مهم سرپرستان خانواده ها را ایجاد نظم در همه امور خواند.
به گزارش آوای سنت، مولانا عبدالباری نوری در کفتگو با خبرنگار ما یکی از اصلی ترین دلایل نبود آرامش روحی در برخی خانواده ها و افراد جامعه را در مسئله افراط و تفریط خواند و گفت: کوتاهی در انجام کارها مهم و یا بیش از حد مشغول شدن در یک کار موجب تحمل فشار زیاد شده و بر روح و جسم آدمی اثر منفی بر جایی می گذارند. مشغولیت زیاد در کار برای کسب درآمد بیشتر برای یک عده و نبود کار مناسب برای جوانان فاقد در آمد بستر ساز برهم خوردن آرامش می شود. اسلام میانه روی همراه با قناعت را نسخه شفا بخش برای زندگی آرامش قرار داده است.
گاهی آنقدر در معاملات غرق هستیم که آخر شب و زمانی که کودک ما در خواب است به خانه رسیده و صبح هنگامی که او هنوز در خواب است به سر کار می رویم. نیازهای اصلی کودک در سنی که راه رفتن یاد می گیرد، بازی با والدینش است و این حقی است که نباید وی را از آن محروم کرد.
مولانا نوری، یکی از مسئولیت های مهم سرپرستان خانواده ها را ایجاد نظم در امور دانست و افزود: غافل شدن از احوال اعضای خانه و خصوصا کودکان که نیاز به رسیدگی، تعلیم و آموزش دارند، آینده خانواده را دچار تزلزل می کند. در این زمان گرایش به تفریحات ناسالم خیابانی در میان نوجوانان زیاد شده است. دلیل این مسئله عدم کنترل فعالیت های فرزندان در درون خانه و جامعه است. خویشتنداری در امور همیشه نمی تواند گره گشای مشکلات باشد و بلکه یک مشکل را تبدیل به معضل می کند.
امام مسجد روستای کماسی گرگان، با حیاتی خواندن نقش تربیت و آموزش در آینده فرزندان یادآور شد: مسجدی شدن فرزند حاصل کار در کودکی و اهمیت به سایر نیازها به اقتضای سن فرزند می باشد. هیچ فرزندی نماز خوان نخواهد شد، مگر آنکه والذینش به دین اهمیت دهند، اما افراط در کار این جنبه را تضعیف می کند.
هرگز نمی توان هم تمام وقت کار کرد و هم به تعلیمات فرزند رسیدگی نمود. اثرات تعالیم خداشناسی در خانه و ارتباط با مکاتب و مساجد حقیقت فواید قناعت را در فکر انسان متبادر می سازد. در واقع مومنین افرادی هستند که به معیشت الهی رضایت داده و دین را فدای معاملات و کسب درآمد بیشتر نمی کنند.
مولانا نوری تاکید کرد: برای یک دیندار، بیکاری مفعوم خاصی ندارد و گرچه ممکن است از لحاظ درآمد هم طراز اغنیای جامعه نباشد، ولی در انجام هر کاری به درآمد حلال اهمیت می دهد. هر آنچه که از راه درآمد به دست می آید به بدنه خانواده تزریق می شود و لقمه حرام فرزند را از گروه صالحین نخواهد کرد. بدین جهت می بینیم که مومنین خود را در کسب حلال داخل کرده و تلاش می کنند تا در آن زمینه به توفیق دست یابند. یک دیندار، کار را هدف زندگی و دین را وسیله نجات در آخرت می داند و از این رو به موقع می خوابد تا اول صبح بیدار شده و ابتدا نماز می خواند و سپس به سوی کار حرکت می کند، پس چنین شخصی با وجود مشغله فراوان به نماز ظهر هم می رسد، زیرا از ابتدای صبح تا ظهر توانسته است کار و کسب درآمد کند. لیکن شخصی که تا پاسی از شب را به بیداری می گذراند، نه می تواند به نماز صبح برسد و نه به موقع بیدار می شود تا بتواند پیش از نماز ظهر کار مفیدی را به انجام برساند و لذا هم در دین و هم در کسب درآمد، جزو درماندگان است.
این عالم فرهیخته اهل سنت یادآور شد: کارآفرینی یک نعمت و زمینه است تا فرزند آن را در کنار پدر بیاموزد. کودکان در سن مدرسه انگیزه زیادی برای فعالیت های بدنی دارند و در اوقات فراغت همراه خوبی در کارها هستند. همیشه آموزش و یا دائما کار نمی تواند موفقیت در اهداف را تضمین کند. تقویت اعتماد بنفس شرط موفقیت می باشد. رفتار نیک با مردم و کمک به حل مشکلات کسانی که از ما امید یاری دارند ضامن سلامت و طول عمر است. حق گرفتنی است و ادای دین به همسایه و اطرافیان، برکت را وارد رزق و معیشت می کند.
