حفظ قرآن کریم بالاترین کرامت انسانی است

آوای سنت: استاد حوزه علمیه احناف خواف رسیدن به مقام حفظ قرآن کریم را برترین جایگاه در دنیا و آخرت خواند.

به گزارش آوای سنت، مولانا گل‌محمد مومن طی سخنانی در جمع تعدادی طلاب حوزوی از دانش آموختگان علوم دینی به عنوان گرامی‌ترین افراد روی زمین در نزد خدای متعال یاد کرد و گفـت: طلاب اهل حق می باشند. گروهی که اگر قدر خود و جایگاهشان را را بدانند، فرشتگان بال ‌های شان را به خاطر آنها تبدیل به فرش می کنند. جایگاه عم آموزان مکتب دین بسیار رفیع است. طلاب قرآن و سنت را در قلوب خود جای می‌دهند و دل ها را نورانی می‌ سازند، پس وظیفه داریم که در هر مکانی از معروفات سخن گفته و نهی از منکر نماییم. ارشاد را فراموش نکنیم. بیانات واعظین را بشنویم و پذیرای سخن حق باشیم.

مولانا مومن هر طلبه را به تنهایی یک امت خواند و اظهار داشت: کار اصلی دانش آموخته دینی تحصیل و طلب علم می باشد. علمی که آن را برای خودش و رساندن به دیگران کسب می‌کند. وی در سال هایی که داخل حوزه درس می خواند، بهترین زمین‌ برای کاشتن بذر دین به حساب می آید. طلاب می بایست از یکدیگر بهره برده و نصایح هم را بشنوند. چه بسا نسبت به آن دلگرم شده و کار دعوت را یاد بگیرند.

خدای متعال می‌فرماید، اى انسان، تو در راه پروردگارت رنج فراوان مى‌کشى، پس پاداش آن را خواهى دید. خالق دانا به ما می‌فهماند که محاسبه اعمال در حق قرار دارد و هر قدم سختی که در راه حق و با رنج برداشته شود، نتیجه آن را در نزد الله خواهیم یافت. بیهوده نیست که یک طلبه نوجوان شرایط سخت را تحمل کرده و به حفظ قرآن اهتمام می ورزد، این فرد با کسانی که به سمت مشاغل دیگر می روند، فرق دارد.

استاد حوزه علمیه احناف خواف تاکید کرد: هر کاری دارای جایگاهی خاص است، اما هیچ کس به مقام حافظ قرآن نمی رسد. باید بدانیم تمام لحظاتی که یک طلبه در حوزه می‌گذراند بی پاداش نمی ماند و تنها باریتعالی از میزان آن مطلع است. حداقل کار روزمره طلاب خواندن نماز با جماعت می باشد. مطالعه علوم تفسیر، حدیث و فقه و جلسات تکرار جزئی از عبادت بشمار می روند. خواب و استراحت طبیه نیز شامل عبادت می شود، زیرا امور دنیا با امر دین برابری نمی کند.

کار دین بدون اتصال به الله نتیجه ای ندارد. طلبه به معنویات می پردازد و داشتن پشتوانه الهی امری ضروری است. همه محتاج به ذکر و تلاوت بیشتر هستیم. باید بر خلق خداوند شفقت و مهربانی داشته باشیم، اگر طلبه ‌ها دلجویی یکدیگر را نکنند، چطور می‌توانند نسبت به مردم مهربان باشند. کسی که قدردانی مردم را به جای نیاورد در حقیقت قدردانی الله را نکرده است.

مولانا مومن خاطر نشان ساخت: الله متعال بندگانش را در معرض امتحان قرار می دهد و دوست خود را رها نمی‌کند. نمونه این رفتار خداوندی را می توان در صحابه رضی الله عنهم یافت. صحابه بزرگوار به شدت گرسنگی کشیدند و در سختی بودند، اما قلب ‌شان مملو از یقین بود. خداوند به طلاب زندگی صحابه را می‌دهد، بدین مفهوم که آنها امتحان کرده و حالات اصحاب رسول الله را برایشان می‌آورد. می‌فهماند که به این یقین برسیم تا فقط برای الله باشیم. به اهل علم برکت و هم قناعت داده است، لذا آنها زیست آرامی دارند، در حالی که صاحبان ثروت زندگی را در نگرانی سپری می کنند.