دلایل همراهی کشورهای آفریقایی با روسیه
آوای سنت : اکونومیست: چرا آفریقا و خاورمیانه در جنگ روسیه و اوکراین با روسیه همدردی می کند؟
به گزارش سرویس ترجمه آوای سنت ، مجله بریتانیایی اکونومیست اعلام کرد که روسیه از سال ۲۰۱۹، یعنی تاریخ اجلاس سران آفریقا و روسیه که با حضور ۴۳ رهبر آفریقایی در تفرجگاه دریای سیاه سوچی برگزار شد، از سیاست خود در قبال قاره سیاه حمایت کرده است.
به ویژه از زمانی که پس از الحاق کریمه به خاک روسیه، کشورش در سال ۲۰۱۴ تحریم شد، تلاش ها برای فروش تسلیحات، استخراج منابع و حمایت از رژیم های متزلزل در این قاره را افزایش داد.
اکنون که تحریم‌های گسترده‌تری علیه این کشور وضع شده است، مسکو ممکن است بخواهد فعالیت‌های خود در این قاره را دو برابر کند، اما آیا دولت‌های آفریقایی فکر می‌کنند که هنوز چیزهای بیشتری برای ارائه دارند؟
به گزارش اکونومیست،رای گیری که در تاریخ ۲ مارس در مجمع عمومی سازمان ملل متحد برای محکومیت جنگ روسیه علیه اوکراین برگزار شد، نشان می دهد که بسیاری از کشورهای آفریقایی محتاط تر شده اند.
از ۵۴ کشور آفریقایی، ۲۸ کشور از قطعنامه محکومیت جنگ حمایت کردند، در حالی که ۱۷ کشور رای ممتنع دادند و ۸ کشور غایب بودند، و اریتره همگام با روسیه، بلاروس، کره شمالی و سوریه به این قطعنامه رای مخالف داد.
این مجله می افزاید مشخص نیست آیا این صداها منعکس کننده دیدگاه آفریقایی هاست یا خیر، اما مسلم است که تا حدی منعکس کننده روابط تاریخی بین روسیه و احزاب حاکم است، به ویژه در کشورهایی مانند آفریقای جنوبی، جایی که بسیاری نخبگان حاکم در اتحاد جماهیر شوروی سابق درس خوانده اند.
برخی از آن دوران خاطرات خوبی دارند، مانند احزاب آزادی که هنوز کشورهایی مانند آنگولا، موزامبیک، نامیبیا، آفریقای جنوبی و زیمبابوه را اداره می کنند و اتحاد جماهیر شوروی را متحد خود در نبرد برای پایان دادن به حکومت سفیدپوستان می دانستند و روسیه را جانشین این تفکر می دانند.
روسیه تلاش کرده است تا نفوذ خود را در بیش از چند کشور در این قاره افزایش دهد، زیرا در حال حاضر بزرگترین صادرکننده اسلحه به آفریقا است و تجارت آن با کشورهای این قاره از سال ۲۰۱۴ افزایش یافته است.
اگرچه تجارت روسیه با آفریقا هنوز تنها ۲ درصد از حجم تجارت آفریقا با بقیه جهان را تشکیل می دهد.این مجله می افزاید اما برای اکثر کشورهای آفریقایی، روسیه به عنوان تنها بازیگر در میان بسیاری از کشورهای آفریقایی باقی مانده است.
به عنوان مثال، به گفته ریکاردو سوآرس دی اولیویرا، محقق دانشگاه آکسفورد، رئیس جمهور آنگولا مانند بسیاری دیگر از رهبران آفریقا، از سال ۲۰۱۷ تلاش کرده است تا مجموعه ای از سرمایه گذاری ها را بر اساس منافع سیاست خارجی ایجاد کند.
در مورد خاورمیانه، اکونومیست تاکید می کند که رویکرد منافع شخصی و همین بی طرفی بر روابط کشورهای منطقه با روسیه حاکم است.
امارات متحده عربی در ۲۵ فوریه با ممتنع از رای گیری در شورای امنیت در محکومیت عملیات نظامی روسیه در اوکراین، آمریکا را شوکه کرد و بیانیه اتحادیه کشورهای عربی در مورد جنگ به صورت مستقیم یا غیر مستقیم به روسیه اشاره نکرد.
اگرچه دولت های مصر و سایر کشورهای خلیج فارس به پیشنهاد مجمع عمومی در این زمینه رای مثبت دادند، اما مقامات این کشورها استدلال می کنند که این جنگ آنها نیست و با هیچ یک از طرف های درگیری ائتلاف رسمی ندارند.
به گزارش اکونومیست، نفت یکی از دلایلی است که این وضعیت را توضیح می دهد، زیرا عربستان سعودی مشتاق حفظ بلوک «اوپک پلاس» است، ائتلافی متشکل از تولیدکنندگان بزرگ، که روسیه بزرگترین آنها است،عامل دیگر تسلیحات است، زیرا مصر بزرگترین دریافت کننده کمک های نظامی آمریکا در منطقه است، اما رئیس جمهور این کشور عبدالفتاح السیسی به دنبال تنوع بخشیدن به منابع تسلیحاتی از جمله خرید هواپیماهای جنگی روسی است.
این مجله نتیجه گیری می کند که کشورهای خلیج فارس که مدت ها برای حمایت به آمریکا متکی بوده اند، اکنون معتقدند که این چتر امنیتی دارای روزنه هایی است و دیپلمات های آنها و دیپلمات های بقیه منطقه امیدوارند که بی طرف ماندن آنها در قبال اوکراین پیامی را به واشنگتن ارسال کند که اگر ما نمی توانیم روی شما حساب کنیم، شما نیز نمی توانید روی ما حساب کنید.
