دو دهه جنگ علیه ترور…

آوای سنت : دکتر ماجد بن محمد الانصاری در یادداشتی که در روزنامه الشرق منتشر شده است به بررسی نتایج فاجعه بار سیاست مبارزه با تروریسم آمریکا در خاورمیانه پرداخته است.

سرویس ترجمه آوای سنت ترجمه این یادداشت را تقدیم کاربارن خود می نماید.

در روز  شانزدهم سپتامبر ۲۰۰۱ ، جورج بوش ، رئیس جمهور پیشین آمریکا ،در سخنرانی خود چند روز پس از هدف قرارگرفتن دو مرکز تجارت جهانی، اصطلاح “جنگ علیه ترور” را برای توصیف پاسخ مورد انتظار آمریکا در برابر حملات به کار برد.

اشغال دو کشور و اجرای عملیات نظامی در سراسر جهان از جمله پیامدهای این حادثه  است.این تصمیم، هرکسی را که به زعم دولت آمریکا در پشت این حوادث قرار داشت یا نسخه دیگری از عاملان جنایت را نشان می داد،هدف قرار داد.

به دنبال این اتفاق،افغانستان به بهانه پناه دادن به القاعده اشغال شد و عراق نیز به دلیل حمایت احتمالی از شبکه القاعده و در اختیار داشتن سلاح های تخریبی خیالی به اشغال نظامیان امریکا درآمد، سودان نیز به دلیل حمایت های سابقش از القاعده تحریم شد،این کارزار قطعه ای را روی زمین باقی نگذاشت جز این که نیروهای آمریکایی در آن  به دنبال اهداف خودمی گردند.

آیا آمریکا پس از گذشت نزدیک به دو دهه از این جنگ ، در دستیابی به اهداف خود موفق شده است؟

هدف اصلی تضعیف مغز متفکر حوادث سپتامبر بود و دولت ایالات متحده لیستی را به ریاست اسامه بن لادن ،رهبر القاعده ،خالد شیخ محمد،رمزی بن الشیب و دیگران به عنوان رهبران سازمان شناسایی کرد.

در پایان ،ایالات متحده موفق شد بن لادن را ترور کرده و خالد شیخ محمد و دیگران را دستگیر کند ،در حالی  دیگران به زندگی مخفیانه روی آوردند و یا تا آخر عمر در شرایط دیگر ادامه حیات می دهند،اگرچه ایالات متحده چند بار پیروزی را در جنگ علیه تروریسم اعلام کرده است ،اما دستگیری این افراد منجر به فروپاشی خودکار شبکه القاعده نشد.

این سازمان موقعیت خود را چند بار احیا کرد و دهها سازمان موازی و کمکی تولید کرد و در راس آنها دولت اسلامی قرار دارد که با اعلام دولت اسلامی در یک منطقه جغرافیایی گسترده بین سوریه و عراق به تهدیدی بزرگتر تبدیل شده است.

درست است که حملات سپتامبر آخرین حمله در خاک آمریکا بود ،اما تعداد حملات در سطح جهان به ویژه در اروپا به میزان قابل توجهی افزایش یافته است.امروز علیرغم تشکیل ائتلاف بین المللی جدید علیه داعش ،جنبشها و گروه های وابسته به این سازمان و القاعده فعالیت خود را در آفریقای مرکزی و غربی به دست می آورد و برای رویارویی جدید آماده می شودکه  اندازه و وسعت این رویارویی هنوز مشخص نیست.

عراق ، قربانی عجیب ترین جنگ علیه ترور است که در نتیجه رویای پسر برای تکمیل شکوه پدرش رخ داد. این جنگ از طریق درگیریهای پی در پی ، از اشغال آمریکایی ها و مقاومت در برابر آن  از طریق گسترش نفوذ ایران و گروه های طرفدارآن ، و ظهور و افول دولت اسلامی رخ داد.

نفوذ آمریکا در عراق همچنان شکننده است و نکته قابل توجه این است که از سرگیری حملات به پایگاه های آمریکایی ، دوره فعالیت مقاومت عراق در طول اشغال را به ذهن متبادر می کند.

در افغانستان نیز نیروهای آمریکایی پس از دو دهه تخریب و حملات به وسیله هواپیماهای با و بدون سرنشین ،عقب نشینی خود را تکمیل می کنند و صحنه تصویری نزدیک به قبل از اشغال را ترسیم می کند. ولایتهای افغانستان، بعد ازسقوط به دست شبه نظامیان طالبان می افتد .نیروهای آمریکایی در حال عقب نشینی هستند ، وچیزی برای آنها مهم نیست.

علی رغم ادامه مذاکرات در دوحه ، تصاویر میدانی به وضوح نشان می دهد که مرحله خروج، پس از آمریکا تا حد زیادی شبیه به قبل از اشغال خواهد بود.

آمریکاییها رفته اند ، طالبان باقی مانده و القاعده هنوز در آنجا است. حتی از حملات سپتامبر تاکنون ، وضعیت به جز تخریب ها و تلفات بیشتر تغییر چندانی نکرد.

در کلاس درس برایم شگفت آور بود وقتی فهمیدم دانش آموزانم که در سال تحصیلی گذشته کار خود را در دانشگاه آغاز کرده بودند ، پس از حوادث سپتامبر متولد شدند.آن رویدادهایی که به نظر نسل ما نزدیک می آمدند، امروز به تاریخ تبدیل شده اند و پیوند بین آنها و وقایع کنونی به تدریج، تضعیف می شود.

پس از این همه سال جنگ و جنگ ضمنی ناشی از حوادث ۱۱ سپتامبر ، ما به میدان نخست یا نزدیک به آن بازمی گردیم.

تعداد قربانیان و بحرانها همچنان ادامه دارد ، بیست سال برای برخی از ما مانند یک رویا و برای کسانی که خود را در چشم طوفان می بینند مثل کابوسی وحشتناک گذشت.

آیا بشریت یکی از تجربیات خود محسوب می شود ، یا آیا هر نسلی با فراموش کردن گذشته ساخته شده توسط خود ، به تکرار همان اشتباهات ادامه می دهد؟

دیدن اصل مطلب در روزنامه الشرق