سمت و سوی تغییرات اجتماعی در ترکیه
آوای سنت : جامعه معمولاً اولین مکانی است که افرادی را که دارای بینش های سیاسی بزرگ و برنامه تغییر هستند، یا بهتر است بگوییم کسانی که رویای به اصطلاح آرمان شهر را در سر می پرورانند، ناامید می کند.
به گزارش سرویس ترجمه آوای سنت ،با گذشت زمان و بی توجهی به چیستی جامعه و ماهیت آن، رقابت سیاسی می تواند به مسابقه ای تبدیل شود که در آن سیاستمدار تصور می کند که حتی افراد بی طرف از او حمایت می کنند تا وارد رقابت برای پیروزی در جامعه شود و معتقد باشد که او نماینده واقعی جامعه است.او در هر سخنرانی به خود این قدرت را می دهد که از طرف جامعه صحبت کند و این روش به طور گسترده در رقابت های سیاسی اتخاذ می شود.
در نهایت، همه سیاستمداران درحال مسابقه برای به دست آوردن بیشترین مزیت ها با کمترین هزینه هستند، اما مشکل در خروج از این مانور سیاسی و عدم اعتقاد بیش از حد به آن است.
در واقع، سیاستمداران به چیزهای بیشتری نیاز دارند تا جامعه ای را درک کنند که در یک نقطه هدف شماست، در کنار شما می ایستد و در مواقعی که برایتان مهم است، مانند انتخابات یا اختلافات سیاسی، در خدمت شما هستند. و در لحظه ای دیگر بر خلاف انتظار شما از شما فاصله می گیرد.این ماهیت یک جامعه بسیار متزلزل است و برای اینکه به خوبی درک شود، قبل از هر چیز لازم است همه احزاب سیاسی بدانند که جامعه تابع هیچکس نیست
این روزها، تحقیقات استاندارد جالبی در مورد جامعه ترکیه منتشر می شود که اطلاعات مهمی در مورد مسیر جامعه ترکیه ارائه می دهد، مانند داده های تحقیقاتی که اخیراً توسط استاد دانشگاه کوچ، علی کارکوغلو منتشر شده است.
در گزارش او با عنوان ما تغییر نمی کنیم، اعداد به وضوح نشان می دهد که جامعه واقعاً شاهد پیشرفت بزرگی نبوده است و تغییری که به دست آورده است ممکن است انتظارات اجتماعی احزاب مختلف سیاسی را برآورده نکند.
جامعه درجه ای از سکولاریسم است، اما نه آنقدر که برخی می خواهند یا به میزانی که موجب نگرانی دیگران شود، درصد الحاد نیز در حال افزایش است، اما نه به طور فزاینده، به عنوان مثال، درصد کسانی که می‌گویند بدون شک خدا واقعاً وجود دارد، در سال ۲۰۱۹ به ۸۵.۲ درصد کاهش یافت،این رقم در سال ۲۰۰۸ در محدوده ۹۳.۱ درصد بود.ثبت کاهش ۸ درصدی مؤمنان به خدا موضوع ساده ای نیست و نشان می دهد که جامعه چقدر تغییر کرده است.
جالب اینجاست که برخلاف این داده ها، آمارها بیانگر آن است که درصد تعهد جوانان به عبادت بیشتر از والدین است.طبق آمار ۷۹ درصد جوانان به انجام دو یا سه بار عبادت در ماه و چند بار در هفته مراقبت بیشتری دارند، پس از آن مادران با ۶۴ درصد و پدران با ۷۱ درصد قرار دارند.
این تحقیق بر اساس مقایسه کشورهای دارای اکثریت مسیحی و مناطق دارای اکثریت مسلمان مانند تونس و اسرائیل انجام شد و مشخص شد که جامعه ترکیه جزو مذهبی ترین جوامع است.
نتایج تحقیقات دین، جامعه و سیاست در سراسر جهان و ترکیه که در ۲۵ دسامبر ۲۰۲۱ منتشر شد، به وضوح این تفاوت را نشان می دهد.
تحقیقاتی که اخیرتوسط شرکت کوندا که یک شرکت تحقیقاتی معروفی در زمینه افکار عمومی است، انجام شده است نشان می دهد که نتایج دو پژوهش جداگانه در سال ۲۰۱۱ و سال ۲۰۲۱ بیانگر آن است که جامعه ترکیه در یک دهه چقدر تغییر کرده است.
۱۰ سال پیش تعداد انسان های ملحد حدود ۲ درصد بود و اکنون به ۷ درصد رسیده است، در مقابل درصد افرادی که نماز می خوانند از ۴۲ درصد در سال ۲۰۰۸ به ۴۴ درصد در سال ۲۰۲۱ رسیده است.و درصد افرادی که هرگز نماز نخوانده اند از ۱۷ درصد به ۲۴ درصد در مدت مشابه افزایش یافته است.
همه این داده ها نشان می دهد که جامعه به سمت سکولاریسم پیش می رود و باید به عواقب آن فکر کرد،از زمان انتشار این داده های تحقیقاتی در سال ۲۰۰۸ تا به امروز، ترکیه روند شهری نشینی بسیار خطرناکی را پشت سر گذاشته است. شهرنشینی نه تنها به جابجایی مردم از روستا به شهر، بلکه تغییر در سبک زندگی و کسب ارزش‌های شهری نیز اشاره دارد.
نسبت افرادی که در خانواده های متشکل از یک یا دو نفر زندگی می کنند از ۱۵ درصد در سال ۲۰۱۱ به ۲۲ درصد در طی ۱۰ سال افزایش یافته است، در حالی که نسبت خانواده های متشکل از ۳ تا ۵ عضو تغییری نکرده است.
در حالی که درصد خانواده های بین ۶ تا ۸ نفر از ۱۶ درصد به ۱۱ درصد و درصد خانواده های متشکل از ۹ نفر یا بیشتر از ۳ درصد به ۱ درصد کاهش یافته است.
این نشان دهنده گرایش به سمت کاهش بنیان خانواده و افزایش حمایت از زندگی فردی با محیط ایدئولوژیک سازگار با این گرایش است.
نرخ ثبت نام دانشگاه ها از ۱۰ درصد به ۲۰ درصد افزایش یافته است و در حال حاضر حدود ۱۰ درصد جمعیت را دانشجویان تشکیل می دهند و پیش بینی می شود این تعداد افزایش یابد،واضح است که دانشجویان سبک زندگی خاصی دارند.
داده های مربوط به نوع خانه هایی که افراد در آن زندگی می کنند نشان می دهد که تعداد افراد ساکن در آپارتمان ها و مجتمع های آپارتمانی در مجموع نزدیک به ۵۰ درصد افزایش یافته است که این امر به معنای فروپاشی بیشتر بافت اجتماعی و انزوا است.
همه این تغییرات عمده در ساختار اجتماعی و مبانی آن که دهه‌ها به طول انجامیده است، ممکن است منجر به زوال چشمگیر ارزش‌های انسانی مانند همکاری،دلسوزی، همبستگی و سایر ارزش‌های اجتماعی و انسانی شود.این یعنی به تدریج منطق ماشین خودش را به جامعه تحمیل می کندو آنگاه توجه به انسانیت کاهش می یابد
این امر به نوبه خود ممکن است منجر به افزایش درگیری و خشونت و افزایش معضلات اجتماعی شود و همه اینها باید تا دیر نشده ،زودتر مورد توجه قرار گیرد.
