آوای سنت : اظهارات توهین آمیز نوپور شارما،سخنگوی حزب حاکم هند درباره پیامبراسلام و اظهارات حمایتی نوین جیندال،سخنران دیگر، وهمچنین اظهارات هارشیت سریواستاوا، یکی دیگراز رهبران حزب،عموماً اشتباهات فردی ضد مسلمانان نیستندکه به محض تعلیق عضویت اولی توسط مقامات حکومتی، اخراج دومی و بازداشت نفر سوم این قضیه حل شود.
به گزارش سرویس ترجمه آوای سنت ،اظهارات این مقامات ارشد حزب حاکم چیزی نیست جز اعلام سیاست این حزب در مورد هدف قرار دادن اقلیت مسلمان کشورکه منجر به آزار و اذیت سیستماتیک مسلمانان و افزایش خشونت ملی گرایان هندو علیه آنها از زمان انتخاب نارندرا مودی، رهبر حزب حاکم هند به عنوان نخست وزیر در سال ۲۰۱۴ شده است.
سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشر مانند عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر، حزب مودی را متهم کرده‌اند که سخنان نفرت‌انگیز علیه مسلمانانی که ۱۴ درصد از جمعیت هند را تشکیل می‌دهند،بیان می کند.
دولت هند به سختی و با تاخیر،اظهارات توهین آمیز علیه پیامبراسلام را محکوم کرد.
سخنگوی وزارت امور خارجه آنها نیز با انتقاد از بیانیه سازمان همکاری اسلامی در خصوص اظهارات توهین آمیز درباره پیامبر اسلام،این بیانه را را کوته نظرانه دانست.
او درباره سازمانی که نماینده ۵۷ کشورمسلمان است اظهارنظرهای گمراه کننده می کند.
مواضع دولت هند تا حد زیادی یادآور مواضع اسرائیل است. سیاست تنفر از مسلمانان و مسیحیان در هند و اسرائیل که توسط شهرک نشینان متعصب یهودی در اسرائیل یا ملی گرایان افراطی هندو در هند رهبری می شود، نه تنها افراط گرایی، تعصب و ظهور پوپولیست های مذهبی را بیان می کند. بلکه در عمل به سیاست های نسل کشی سیستماتیک، تبعید دسته جمعی، اشغال و شهرک سازی منجر می شود.
تشدید پیوند بین دو گرایش سیاسی در سطوح دیپلماتیک و نظامی مشهود است،پس از قطع روابط دیپلماتیک هند و اسرائیل، هند یکی از برجسته ترین کشورهای غیر عربی حامی آرمان فلسطین بود.
اما با حضور مودی،او اولین نخست وزیر هند بود که به اسرائیل سفر کرد وپس از آن هند به بزرگترین خریدار تسلیحات اسرائیل(۴۲.۲ درصد از کل صادرات اسرائیل) با هزینه بیش از یک میلیارد دلار در سال تبدیل شد.
از سال ۲۰۱۷،هند همچنین به یک شریک استراتژیک و شریک در تولید تسلیحات اسرائیلی تبدیل شده است.در طول پنج سال گذشته،نهاد های نظامی هند و اسرائیل تمرینات نظامی مشترکی انجام داده اند.
حزب حاکم هند، پیروزی های انتخاباتی را در سال ۱۹۸۹ با فراخوان برای ساخت یک معبد هندو در منطقه ای که توسط هندوها مقدس تلقی می شود آغاز کرد.درحالی که این مکان،مسجدی به نام بابری است.
در سال ۱۹۹۲، سازمان های مرتبط با حزب متهم به تخریب این مسجد شدند که این امر منجر به واکنش های خشم آلود در سراسر کشور شد.در این حادثه بیش از ۱۰۰۰ نفر کشته شدند.بنابراین می توان در نظر گرفت که مودی و حزبش با خون مسلمانان و با تبدیل مسجد مسلمانان به معبد هندو،راه را برای رسیدن به قدرت هموار کردند.
این قطعاً مشابه شرایطی است که امروز در فلسطین با حمایت دولت‌های متوالی اسرائیل و قوه قضائیه این رژیم از ایده تقسیم زمانی و مکانی مسجد الاقصی بین مسلمانان و یهودیان شاهد آن هستیم. و همچنین حمایت امنیتی از تهاجم شهرک نشینان به الاقصی در طرحی شبیه طرح هند.
فراخوان های افراط‌گرایی، که برخی از آنها توسط القاعده در مورد قصد این سازمان برای انجام عملیات انتحاری در هند مطرح شد، این مشکل را ایجاد می‌کند که افراط‌گرایی افراط‌گرایی را ترویج می‌کند.آنچه از نظر سیاسی در فلسطین و هند لازم است اجتناب از جنگ مذهبی است که در آن قوی‌ترین‌ها می‌خواهند ضعیف‌ترها را طعمه خود کنند.نباید وارد این دایره خونین و بسته شد، بلکه مبارزه در همه اشکالش برای به دست آوردن حقوق برابربرای همه ادامه دارد.
