آن روزهای قرآن و این روزهای آن….
?قرآن در آن روزهای درخشان تاریخ اسلام دلبری می کرد؛ اما این روزها مسلمانان دلداده چیزهای پست و بی ارزش دیگران شده‌اند.
?قرآن، آن روزها با اخلاص و به قصد عمل تلاوت می شد؛ اما این روزها تظاهری، مجلسی و بدون قصد عمل تلاوت می شود.
?قرآن، آن روزها آموزش و تعلیمش با افتخار و از عمق دل و جان بود؛ اما این روزها، آموزش و تعلیمش بی کلاسی است.
?قرآن، آن روزها با تدبر و اندیشه تلاوت می شد؛ اما این روزها، فقط برای تمرین خوش صدایی و مسابقه است.
?قرآن، آن روزها تار و پود جامعه با آن تنیده شده بود؛ اما این روزها ساختار جامعه با افکار پوچ بی خردان و جاهلان تنیده می شود.
?قرآن، آن روزها شب تا صبح تلاوت می شد؛ اما این روزها شب تا صبح بازار رسانه، شبکه های اجتماعی و…گرم است.
?قرآن، آن روزها در عرصه اخلاق و تربیت یکتاز بود؛ اما این روزها، تبلیغ مد و فرهنگ غرب، تکتاز است.
?قرآن، آن روزها منشور و حکم بی خدشه، میان حاکم و رعیت بود؛ اما در این روزها، قانون حاکم و رعیت (جز اندکی) منهای قرآن است.
?قرآن، آن روزها طرفدارانش از همه طیف ها بودند؛ اما این روزها همه طرفدار تیم های فوتبال و فیلم های خارجی هستند.
?قرآن، آن روزها محکی برای عمل بود؛ اما این روزها، فقط نمایش است و عروس و داماد از زیرش رد می‌شوند و همین.
?قرآن، آن روزها معیار راستی و رونق بازار بود؛ و این روزها همه در بازار و غافل از قرآن اند.
?قرآن، آن روزها خواننده‌اش محو آن بود، چنان که اگر تیری به او اصابت می کرد، رهایش نمی کرد؛ اما این روزها برخی عملا حاضراند تیر به آنان اصابت کند؛ اما قرآن نخوانند.
?قرآن، آن روزها منبع و منشاء انقلاب و تحول بود؛ و این روزها انقلاب و تحولات کشورها برای از میان برداشتن قرآن است.
?قرآن، آن روزها تا دم مرگ تلاوت می شد؛ و این روزها، برخی تا دم مرگ قرآن را باز نمی کنند.
?قرآن، آن روزها پیر و جوان برای یادگیری اش همت می گماشتند؛ اما این روزها پیر و جوان همتی برای یادگیری اش بخرج نمی دهند.
“وای بر ما و این مهجوری از قرآن !
