آوای سنت : مسلما موفقیت خانم امیری که برای تشویق دختران در بلوچستان اهمیت دارد. ولی واقعیت این است که او زنی چند رگه است ( نیکشهر وبشکرد و عوض فارس). در امارات او بسیار بسیار خوش شانس بوده است چون خانواده اش از قدیم به آنجا رفته و از حقوق شهروندی برخوردار شده اند و الا آنجا میلیونها زن ومرد مهاجر و از جمله بلوچ ها در شرایطـ بسیار اسفناکی زندگی می کنند و از حقوق اولیه انسانی و رفاهی محروم اند. بسیاری نیم قرن است در آنجا زندگی می کنند و حتی آنجا ازدواج کرده اند ولی بعنوان شهروند پذیرفته نمی شوند. آنجا بهشت روی زمین است اما برای حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد جمعیت بومی عرب و تعداد بسیار اندکی بومی شده و تعدادی سفید پوستان اروپائی و امریکائی در مقام های بالای اداری، فنی، مالی و مشورتی ولی جایگاه بقیه جمعیت مهاجر به سطح بردگی نزول کرده است. بارها زنانی را دیده ایم که بعنوان خدمتگار از دست شیوخ عرب در مسافرت های اروپائیشان فرار کرده و به دادگاهها مراجعه کرده اند. حتی بار ها دیده ایم که شیوخ حاکم چگونه در مواردی دختران و زنان خود را هم از حقوق انسانی محروم و به زندان خانگی محکوم کرده و اگر فرار کرده اند آنها را از آنسوی جهان ربوده و به امارات باز گردانده و زندانی کرده اند.
باید بیاد داشت که امارات از خون و عرق نیروی کار ارزان و فاقد حقوق اولیه مهاجران ساخته شده است. صدای چه کسی باید در حمایت از آنها بلند شود؟ نمی توان به خانم امیری بعنوان یک زن و شاید هم یک اقلیت تبریک نگفت ولی به او باید یادآوری کرد که به اطرافش نگاهی بیندازد و زندگی نکبت بار میلیونها مهاجر را در امارات دریابد و به صدائی در حمایت از آنها تبدیل شود.
دکترایوب حسین بر، جامعہ شناس
۱۳۹۹/۵/۴
