آوای سنت : یک دهه پس از آغاز بهار عربی که اولین جرقه آن در تونس در اواخر سال ۲۰۱۰ زده شد، برخی از کشورهای خاورمیانه همچنان با مشکلات اقتصادی ناشی از این انقلاب ها مواجه هستند.
به گزارش سرویس ترجمه آوای سنت ،به طور کلی، انقلاب‌های بهار عربی دستاوردهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی بسیار اندکی برای خاورمیانه به همراه داشت و آن بهار به سرعت به زمستانی سخت تبدیل شد و شرایطی که منجر به وقوع بهار عربی در برخی از کشورهای عربی شد همچنان در این کشورها وجود دارد.
فروپاشی اقتصادی کشورهای بهار عربی منجر به تشدید بی‌ثباتی کلان اقتصادی و سیاسی، افزایش تورم، کاهش حجم سرمایه‌گذاری‌های داخلی و خارجی به دلیل افزایش ریسک‌ها، افزایش بیکاری و فقر شد و توانایی کشورها برای تامین مالی خدمات عمومی را به شدت محدود کرد. آوارگی به بیش از ۲۰ میلیون رسید، تولید اقتصادی بیش از ۱۶ درصد کاهش یافته است و زیرساخت‌ها و تجهیزات از بین رفته اند.
سطح بیکاری در این کشورها پس از آن انقلاب ها بدتر شد،بر اساس گزارش سازمان بین المللی کار، بیکاری جوانان در کشورهای بهار عربی در ده سال گذشته بدتر شده است و از ۳۱ درصد در سال ۲۰۱۱ به ۳۹ درصد در سال ۲۰۲۰ افزایش یافته است.
برخی از تحقیقات گزارش می دهند که در طول جنگ های داخلی، رشد تولید ناخالص داخلی سالانه به طور متوسط بین دو تا پنج درصد کاهش می یابد. اما آنچه در بهار عربی اتفاق افتاد از میانگین پذیرفته شده فراتر رفت. به عنوان مثال، رشد واقعی در سوریه سالانه حدود ۱۶ درصد کاهش یافت. اقتصاد یمن به طور واقعی حدود ۴۰ درصد کاهش می یابد و اقتصاد لیبی به طور متوسط سالانه حدود ۱۵ درصد کوچک تر می شود.
گرسنگی، بیماری و ناتوانی ناشی از جنگ بر رفاه کودکان و توانایی آینده آنها برای مشارکت در فعالیت های اقتصادی تأثیر گذاشته است.
بنابراین به نظر می‌رسد که آسیب اقتصادی در درازمدت بسیار زیاد و کاملاً مشهود خواهد بود، و این زمانی اتفاق می افتدکه کودکان امروزی دیگر قادر به حضور در بازار کار نباشند یا به دلیل برخی از معلولیت هایی از جنگ متحمل شدند یا به دلیل حداقل مهارت های لازم برای حضور در بازار کار را ندارند زیرا مدرسه را ترک کرده اند.
