تنگناهای رژیم صهیونیستی در قبال ایران
آوای سنت : موشه یعلون وزیر جنگ سابق اسرائیل (۲۰۱۶-۲۰۱۳) در یکی از موضع گیریهای اخیر خود میگوید: “وقتی به سیاست اسرائیل و آمریکا در قبال ایران در یک دهه گذشته مینگریم، یک نکته روشن میشود و آن این مساله است که اساسا این سیاست، یک شکست و ناکامی تمام عیار بوده است. در شرایط کنونی، استفاده از دیپلماسی بهترین گزینه در رابطه با معادله هستهای ایران است”.
در این راستا، نشریه “کریستین ساینس مانیتور” نیز اخیرا در مقالهای به مقامهای اسرائیلی و آمریکایی هشدار میدهد که با “اقدامات تهاجمی و غیرسازنده در قبال ایران و برنامه هستهای این کشور، عملا در حالِ تبدیل کردن این کشور به یک قدرت اتمی هستند”.
کریستین ساینس مانیتور به طور خاص به رهبران صهیونیست و آمریکایی یادآوری میکند که در سال ۲۰۰۳ میلادی، ایران فقط ۳۰۰ سانتریفیوژ در اختیار داشت، اما اکنون بیش از ۱۹۰۰۰ هزار سانتریفیوژ فعال دارد و در بحث غنی سازی اورانیوم، طراحی سانتریفیوژهای پیشرفته و به طور کلی تحقیق و توسعه نیز دستاوردهای قابل توجهی را کسب کرده است. این پیشرفتهای هستهای ایران تا حد زیادی مدیون رویکردهای مخرب اسرائیل و آمریکا در قبال تهران هستند.
نیویورک تایمز نیز اخیرا در گزارشی ضمن اشاره به تردید جدی ژنرالهای اسرائیلی در پیشبرد گزینه نظامی علیه ایران مینویسد: “در شرایط فعلی، بسیاری از محافل نظامی اسرئیل بر این باورند که هیچ گزینه نظامی قاطع و مطمئنی علیه ایران که حامل تبعات جدی و خسارت بار برای اسرائیل نباشد، وجود ندارد.
تاسیسات اتمی ایران به شدت محافظت میشوند و در اقصی نقاط این کشور پراکنده هستند و نمیتوان تضمین داد که یک حمله از سوی اسرائیل بتواند با موفقیت صد در صدی برای آن همراه باشد. حتی اگر یکچنین حملهای انجام شود، تبعات آن برای تل آویو ویرانگر خواهد بود و مسلما تهران با ابزارهایی نظیر توان موشکی و نفوذ منطقهای خود، واکنشی شدید را به اسرائیل نشان میدهد”.
در همین راستا، “الکساندرا هال” نیز در مقالهای برای پایگاه خبری-تحلیل نشنال اینترست به طور خاص به سران اسرائیل هشدار میدهد که “جو کنونی تهدیدات خود علیه ایران را که به نوعی یادآورِ تهدیدات گسترده آنها علیه ایران پیش از انعقاد توافق برجام است، پایان دهند. اسرائیل اکنون در شرایطی نیست که بخواهد دست به اقدام نظامی علیه ایران بزند و اگر چنین کند، جدای از اینکه موجودیت خود را به خطر انداخته، زمینه را بری پیشرفتهای اتمی بیشتر ایران نیز فراهم میکند”.
در این میان، مسوولان ارشد سابق اسرائیل نظیر “ایهود باراک” (وزیر دفاع و نخست وزیر سابق اسرائیل) و “دنی سیترینوفیتش” که به مدت ۲۵ سال در سِمتهای مختلف اطلاعاتی و امنیتی اسرائیل فعالیت کرده و به طور خاص مسئول میز ایران در ارتش اسرائیل بوده هم هشدار داده اند که هیچ گزینه معتبر نظامی علیه ایران وجود ندارد و حرکت اسرائیل به سمت یک چنین گزینه ای، نمودی عینی از کوته بینی سران اسرائیل خواهد بود و میتواند مشکلات جدی را برای تل آویو ایجاد کند.
در این راستا، “زوی بارل” تحلیلگر شناخته شده اسرائیلی نیز اخیرا در مقالهای برای روزنامه اسرائیلی هارتض تاکید میکند که “هیچ کدام از سران اسرائیل نمیگویند که هزینه حمله اسرائیل به ایران تا چه حد میتواند زیاد باشد”. بارِل معتقد است که “حتی خود اسرائیلیها هم نمیفهمند وقتی صحبت از گزینه نظامی علیه ایران میکنند، دقیقا از چه مسالهای سخن میگویند.
حقیقت این است که توان منطقهای و موشکی ایران و در عین حال حراست قابل توجه این کشور از تاسیسات اتمیاش، عملا گزینه حمله نظامی به ایران را به یک گزینه پُر هزینه برای اسرائیل تبدیل کرده است”.
در این چهارچوب، در مقامِ جمع بندی میتوان چند دلیل عمده برای عدم توانایی اسرائیل جهت حمله نظامی به تاسیسات اتمی ایران را اینگونه خلاصه کرد: اولا، پاسخ متقابل ایران به هرگونه اقدام نظامی اسرائیل علیه این کشور، ویرانگر خواهد بود و این مساله به خوبی در محافل نظامی و امینتی اسرائیل رصد شده است. ثانیا، اسرائیل از گزینه صد در صدی که حتی در صورت به جان خریدنِ ریسکهای حمله به تاسیسات اتمی ایران، به آن دست بزند و توان هستهای ایران را نابود کند برخوردار نیست.
تاسیسات اتمی ایران هیچ شباهتی به تاسیسات اتمی اوسیراک عراق و یا الکبار سوریه که تنها با یک حمله اسرائیل نابود شوند ندارند. این تاسیسات در اقصی نقاط ایران پراکنده هستند و جدای از اینکه از سوی استحکامات طبیعی نظیر کوهها حراست میشوند، شدیدا نیز با دفاع ضدهوایی محافظت میگردند؛ و در نهایت اینکه شرایط کنونیِ منطقهای نیز به نحوی است که اسرائیل نمیتواند دست به اقدامی علیه ایران بزند.
با توجه به مواضع سخت دولت بایدن در قبال یک چنین اقدامی و تضعیف روند مناسبات آن (اسرائیل) با کشورهای منطقه (بویژه اعراب)، عملا انزوای سیاسیِ قابل توجهی نیز به تل آویو تحمیل خواهد شد. از این رو، گزینه نظامی اسرائیل علیه ایران، قادر نیست که هیچکدام از اهداف تعیین شده اسرائیلیها در قبال ایران را تامین کند بلکه برعکس، حتی میتواند موجودیت آنها را به نحوی عینی به خطر اندازد. مسالهای که به صراحت به تاییدِ نهادیهای امنیتی و البته سیاسی اسرائیلی نیز رسیده است و آنها در شرایط کنونی، احیای برجام را بهترین گزینه برای اسرائیل ارزیابی میکنند./فرارو