حمله به هتل “کابللوگان” چالش جدید حکومت طالبان
آوای سنت : از کابل گزارش میرسد که امروز مهاجمان مسلح، وارد هتل “کابللوگان” یا هتل چیناییها شده، و با راه اندازی چند رشته انفجار، و با شلیک سلاحهای اتوماتیک بر ساکنان این هتل، دست به کشتارهای وسیع زدهاند.
گزارشهای ابتدایی حکایت از کشتهشدن تعداد زیادی از ساکنان این هتل دارد که مقر سکونت بازرگانان و سرمایهگزاران بزرگ چینی و حتی برخی از دیپلماتان آن کشور است، و در شهر نو کابل در یک منطقه شدیداً حفاظت شده امنیتی قرار دارد.
این حمله در حالی صورت میگیرد که روز گذشته وزارت خارجه چین طی بیانیهای از حکومت سرپرست طالبان خواست در تأمین امنیت سفارتخانه چین در کابل، و سایر مقرّاتی که چیناییها در آن سکونت دارند، توجه ویژه مبذول دارند و نگرانیهای آن کشور را در این زمینه مرفوع سازند.
تا کنون مشخص نیست در میان کشته و زخمیهای این حمله، چه تعداد از اتباع کشور چین قرار دارند، و چند تن از بازرگان و سرمایهگزاران چینی کشته و یا زخمی شدهاند.
برای تعیین دقیق عاملان این حمله باید منتظر تحقیقات دولت چین و حکومت سرپرست طالبان بود. و یا دید چه گروه و کسانی مسئولیت این حمله را بر عهده میگیرند.
اما چند سناریو در این زمینه محتمل است:
– در سناریوی اول میتوان گفت که این حمله مانند گذشته توسط گروههای موسوم به داعش به منظور ناکام ساختن حکومت سرپرست طالبان در تأمین امنیت خارجیان صورت گرفته، و هدف از آن انگشت گذاشتن بر ناکامی دولت سرپرست طالبان در تأمین امنیت خارجیان میباشد، تا این خارجیان را از حضور در افغانستان و سرمایهگزاری در این کشور جنگ زده و ویران منصرف نمایند، و از این طریق موجب تضعیف اداره طالبان گردند.
احتمال اینکه گروه داعش مسئولیت این حمله را بر عهده بگیرد وجود دارد. البته بعضی از تحلیلگران بر این باورند که برخی از حملات اینچنینی را سازمان استخبارات طالبان راه اندازی میکند و به گروه داعش نسبت میدهد.
– در سناریوی دوم میتوان گفت این حمله توسط گروههایی خودسر طالبان صورت گرفته که مخالف هر نوع حضور خارجی در افغانستان تحت هر مسمایی هستند.
بسیاری از دستهجات مسلح طالبان بعد از خروج آمریکا و ناتو از کشور، از سیاست ملایم امارت شان در تعامل با خارجیان شاکی هستند. آنها هر نوع حضور خارجیان را به مثابه حضور آمریکاییان و ناتو تلقی میکنند و تفاوتی میان دو حضور قایل نیستند.
– این حمله توسط شبکه حقانی صورت گرفته که ذاتاً با حضور خارجی در افغانستان مشکل دارند و مخالفند، اما نمیتوانند این مخالفت را علنی بسازند، ازینرو دست به چنین حملاتی میزنند تا از حضور و مسافرت خارجیان به افغانستان جلوگیری کنند. انگشت اتهام به سوی این گروه توسط نیروهای موسوم به مقاومت ملی افغانستان صورت گرفته و آنها در رسانههای مجاز خود این اتهام را علناً مطرح کردهاند.
– سازمانهای استخباراتی منطقه که از سرمایهگزاری چیناییها و نزدیکی بیش از حد آنها به طالبان نگرانند، این حمله را انجام دادهاند تا هشداری به کشور چین باشد، و سرمایهگزاران آن کشور را از سرمایهگزاری در افغانستان منصرف نماید. آنها میخواهند از این طریق فرصتهای سرمایهگزاری افغانستان را در انحصار خود قرار دهند و یکهتاز این میدان باشند.
طی روزهای آتی معلوم خواهد شد که این حمله کار چه کس و یا چه گروهی بوده، ولی قدر مسلم این است که هجوم امروز از یک سو ناکامی حکومت طالبان در تأمین امینت شهروندان افغان و خارجیان سرمایهگزار را به رخ میکشد، و از سوی دیگر نشان میدهد که افغانستان هنوز میدان رقابتهای قدرتهای مختلف دور و نزدیک است.
بعید به نظر میرسد این حمله را گروههای خودسر و بدون برنامهریزیهای استخباراتی انجام داده باشند. به خصوص که تیغ تیز حمله متوجه دیپلماتها و سرمایهگزاران کشوری شده که بعد از خروج ناتو و آمریکا از افغانستان، تلاش نموده حضور خود را در این کشور تثبیت سازد.
واقعیت این است که چیناییها میخواهند جای پای اقتصادی آمریکا و ناتو را در منطقه به خصوص در افغانستان که به نوعی نقش چهارراه بزرگ اقتصادی جنوب آسیا را دارد، و در مسیر جاده مشهور و تاریخی ابریشم واقع شده، پُر کنند.
بسیاری از قدرتهایی که قبلاً در افغانستان حضور سیاسی و نظامی گسترده داشتهاند، حضور چیناییها را در این کشور بر نمیتابند، و از جهت آن احساس خطر میکنند. آنها بر این باورند که حضور اقتصادی چین در این کشور به معنی حضور استخباراتی و نظامی وسیع و گسترده اما پنهان چین است و این به ضرر آنها در رقابتهای منطقوی و جهانی است.
قدر مسلم این است که این حمله، حکومت سرپرست طالبان را با چالشهای جدّی و جدیدی مواجه خواهد ساخت. هم به اعتبار این حکومت در تأمین امنیت شهروندان افغان و خارجیان سرمایهگزار لطمه خواهد زد، و هم کشور چین و سرمایهگزاران آنرا از ادامه پروژهها و برنامههای شان در افغانستان منصرف خواهد کرد. طبیعی است این حمله بر عضوی از شورای امنیت سازمان ملل صورت گرفته که در گذشته به نوعی از حکومت سرپرست طالبان حمایت نموده است و این نیز میتواند بر روی تمایل چین در حمایت از طالبان تأثیر خود را برجای بگذارد.