مقالات و یادداشت ها

 درباره انتخابات 

سید علاءالدین حیدری

آوای سنت : دوستانی هستند که بر من خرده می گیرند که چرا می گویی رئیسی ؟
و چرا از روحانی به رئیسی رسیدی؟
در پاسخ به این عزیزان باید عرض کنم که کنش سیاسی_ انتخاباتی بنده بر معیار سه اصل مهم بنا شده است .
اول – مصلحت عمومی ، شرایط کشور و واقعیتهای روز
دوم- مصالح و منافع جامعه اهل سنت بر اساس رویکرد مطالبه گری یعنی هر جایی شتر مطالبات اهل سنت بخوابد آنجا بارانداز سیاسی بنده است .
سوم – تحلیل شخصیتی و توانمندی شخص کاندیدا …

بر اساس این معیار بنده در دوره گذشته به آقای روحانی رسیدم .
و تمام تلاشم را برای پیگیری مطالبات جامعه اهل سنت و اورامانات انجام دادم . همراهی کردم تا که پیشرفتی داشته باشیم . نگران بودم اما ماندم برای مردمی که به پای صندوق های رای آمدند . مسیر سختی بود اما بازهم صبورانه ایستادم .
همه چیز را سیاه و سفید ندیدم. گامهای مثبت را تشویق و کوتاهی ها را هم به تیغ نقد کشیدم .
متاسفانه دولت آقای روحانی به هر دلیل به وعده های داده شده به اهل سنت جامه عمل نپوشاند .
مدیران دولت وقعی برای همراهی با اهل سنت و شراکت نخبگان ما در مدیریتها ننهادند . در استان کرمانشاه هم در بر همین پاشنه چرخید و شایستگان ما در گردونه سلایق محافل و باندهای قومی و حزبی سرگردان ماندند .

ناگفته ها را روزی خواهم گفت .
حال طبیعی است که بنده تحلیل و رویکردم تغییر کند .
متاسفانه اهل سنت طی ۱۶ سال همراهی با دولتهای اصلاحطلب و یا برآمده از اصلاح طلبان به مطالبات خود دست نیافته اند .
پس عقل و منطق سیاسی حکم می کند که این موضوع آسیب شناسی گردد که طی دو سال گذشته بنده بر روی این مقوله کار و تحقیق کردم و به این نتیجه رسیدم که اهل سنت ایران برای بقای سیاسی ، پویایی اجتماعی و حضور فعال در عرصه اداری کشور باید و لزوما هم باید به یک ” پوست اندازی سیاسی ” دست بزند .
چه معنی دارد وقتی ما از یک مسیر به مقصد مطلوب نمی رسیم بازهم همان مسیر را در پیش بگیریم ؟. هر کنشگر سیاسی می داند که باید راه دیگری جست و بر آن گام نهاد .
بنده بعنوان کسیکه ۸ سال بطور مداوم و بیش از ۱۵ سال روی مطالبات جامعه اهل سنت تحقیق ، پیگیری و مطالبه گری نموده ام به این نتیجه رسیدم که اهل سنت در بازی شطرنج سیاسی ایران می تواند بازی کند و حتی مهره کلیدی هم باشد اما باید زیرکانه ، هوشمندانه و مسئولانه بازی کند .
راه رفته را نرود بلکه کنش را تغییر دهد .

در ایران به اندازه کافی قانون ، دستور و تاکیدات بزرگان برای وحدت و تایید حقوق ما وجود دارد و لذا راه مطالبه گری برای ما باز است .
سَرگُل مطالبات جامعه اهل سنت حضور عادلانه نخبگان در مدیریتهای کلان ، میانی و منطقه ای است و شاید گفت که همه احساس تبعیض ها با رفع این نقیصه رفع می شوند . پس دولت بعدی اگر برای وحدت و امنیت کشور ارزشی قائل باشد باید به این مطالبه جامعه عمل بپوشاند .
تحقیقا به این نتیجه رسیدم که اهل سنت و جناح اصولگرا باید به یک گفتمان مشترک برسند .اصولگراها نباید به مطالبات اهل سنت بی توجهی کنند و اهل سنت هم نباید مطالبات خود را تنها در آینه اصلاح طلبان ببینند.

با تلاشهای صورت گرفته این باب باز و ما شاهد توجه دو طرف به هم هستیم .
معتقدم اینبار اهل سنت باید به یک اصولگرا رای بدهد و آنهم مقتدر ، با نفوذ و توانمند در حل گره های کور ایجاد شده در تحقق مطالبات اهل سنت ، که لازمه اش حضور پر شور اهل سنت در انتخابات و انتخاب گزینه اصلح است .
بر اساس مقدمات فوق و با گفتگوهای در گرفته با کاندیداهای حاضر در این عرصه به گزینه #آیت_الله_رئیسی می رسیم چرا که هم دارای توانمندیهای شخصی در نظام هستند و هم بیشترین تعامل را با جامعه اهل سنت در سالهای گذشته داشته و همچنین رساترین و منطقی ترین قولها را به اهل سنت داده اند .
علاوه بر خصوصیات فوق ایشان از عدل و فسادستیزی بعنوان برنامه های اصلی خود در دولت بعدی صحبت می کنند که دقیقا عدالت عیار مطالبات ما هم هست .

اما در مقابل گزینه هایی هم هستند که وعده های نشدی را می دهند که مصداق ضرب المثل ” سنگ بزرگ علامت نزدن است ” هستند .
در کل منطقی ترین و مطلوبترین گزینه این دوره را آقای سید ابراهیم رئیسی می دانم و معتقدم اهل سنت نباید دنبال انتخابی هیجانی و بازی در سرزمین رویاها باشد .

نباید راه رفته را دوباره رفت . بلکه یکبار هم که شده مسیر جدید را امتحان کرد.
باید در زمین واقعی سیاست بازی کرد و بر اساس حکمت و مصلحت پای صندوق های رای بیاییم .

✍️ سید علاءالدین حیدری
فعال مدنی اهل سنت

برچسب ها

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن